Μεταμόρφωση στο Πυργομονάστηρο των Στροφάδων

Έχουμε και άλλες φορές ασχοληθεί με το Πυργομονάστηρο και τον "ναό της φύσης" των Στροφάδων Νήσων, έχουμε μάλιστα παρουσιάσει την δίχως μοναξιά μοναχικότητα του αφιερωμένου αναχωρητή που εγκαταβιοί εκεί, του παπα Γρηγόρη.

Οι σημερινές εικόνες από τον παραδείσιο εκείνο τόπο είναι ξεχωριστές, διότι παρουσιάζουν στιγμές λατρείας του Θείου και μάλιστα σε μιαν εξέχουσα γιορτή της Ορθοδοξίας, αυτήν της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα, στις 6 Αυγούστου.
Οι αναγνώστες του Ιστολογίου μας πρέπει εκ προοιμίου να λάβουν υπ' όψιν, ότι κατά τους Ιερούς Κανόνες, εάν ένας ιερέας βρεθεί εντελώς μόνος, δεν έχει το δικαίωμα να τελέσει τη Θεία Λειτουργία, παρά μόνον τις άλλες ακολουθίες, π.χ. Εσπερινό, Όρθρο, Απόδειπνο κλπ. Η Λειτουργία όμως (ως έργο για τον λαό, όπως μαρτυρά η ετυμολογία της λέξης) προαπαιτεί την παρουσία κόσμου, έστω κι ενός.
Ο παπα Γρηγόρης, λοιπόν, στα Στροφάδια είναι συνήθως (και κατά προτίμησιν) μόνος... Μόνος προς Μόνον. Οπότε, δεν έχει το δικαίωμα να τελέσει το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το οποίο ενυπάρχει στη Θ. Λειτουργία.
Φέτος όμως, τα πράγματα ήταν βολικότερα. Αυτό τον καιρό βρίσκονται περιοδικά κάτω εκεί στα ολόμονα νησάκια μας, εκτός από τον Μητροπολίτη μας και τον Διάκονο Σεραφείμ, μια ομάδα από Καθηγητές και φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών, οι οποίοι πραγματοποιούν την αποτύπωση και μελέτη για την αποκατάσταση του Πύργου των Παλαιολόγων, μήπως και σωθεί το ιστορικό εκείνο Μνημείο. Να σημειώσουμε επίσης, ότι στις 6 Αυγούστου πανηγυρίζει η Μονή.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα μια επισημότατη στην άκρα της απλότητα Εορτή. Αποβραδίς τελέστηκε ο Εσπερινός της Μεταμορφώσεως και πολύ νωρίς της κυριώνυμης ημέρας, πολύ πριν ο ήλιος παντεπόπτης αναδυθεί απ' τα νερά του, ο παπα Γρηγόρης, ο Διάκονος Σεραφείμ και οι Φοιτητές μαζεύτηκαν στο μικρό ναΐδριο του Τάφου του Αγίου Διονυσίου, όπου "ο εν τω όρει τω Θαβώρ μεταμορφωθείς εν δόξη" Χριστός παρέστη ξανά με το Σώμα Του και το Αίμα Του, μεταμορφώνοντας επί τα βελτίω πρόσωπα και ανάσες, κτίρια και αυλές, θάλασσα και στεριά, πουλιά και άπαντα τα γύρωθεν ζωντανά!!! Στιγμές θαυμάτων, που μόνο βιώνονται. Δεν περιγράφονται, μήτε καταγράφονται από τον φωτογραφικό φακό. Άλλωστε το Θαύμα, ανέκαθεν έτσι και μόνον έτσι προσεγγιζόταν. Βιωματικά και με νου απλό, σιωπές έως αίματος και απόταξη έως απογύμνωσης όλων μας των Εγώ!
Αχ, αυτές οι μεταμορφώσεις εαυτών και αλλήλων... Τη μία και ουσιώδη χρειαζόμαστε!

[Ευχαριστούμε τον π. Σεραφείμ και τα Παιδιά από την Πάτρα για τις χαραματώδεις-μεταμορφωτικές φωτογραφίες].