© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007

Παρά το φρέαρ των οδυρμών


Α΄
[...]
Έπειτα η έρμη Γυναίκα που θα μου σερβίρει τον καφέ με τ' αρωματικά, η πετροβολημένη, η ανέστια, η που θα μαζωχτεί παρά το φρέαρ των οδυρμών, η που θα του φωνάξει μια μέρα του κόσμου το άκρο δίκιο της

και γω που διαβλέπω από δω απ' το κελλάκι μου πόσο μα πόσο εύκολα η αγάπη νικιέται από τη θλίψη, το χτες μπαίνει βαθιά πολύ βαθιά στο αύριο.
[...]


Β΄
(επωδός)
Φωνάζω του νερού μες στο πηγάδι
κι άξαφνα εκειό
πιάνεται από το φιλιατρό
και ρέει επτάψυχο στο πλάτωμα.

[Το Α΄ είναι απόσπασμα από το ποίημα "Νήψη" και το Β΄ από το ποίημα "Ερήμην".
Βλ. Π.Κ., Όταν ο Σπηλαιοκτήτης έρθει, 1995, σ. 19 και 43]

3 σχόλια:

Βασιλική Ν. είπε...

Θα το πω απλά έως λαϊκα:
ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!
Και θα σου στείλω και τους φίλους μου να σε διαβάσουν.
Όλοι και όλα καλά είναι, τα χαιρετίσματα δόθηκαν και ανταποδίδονται!

dokisisofi είπε...

Στα πηγάδια και στην Παλαιά και στη ΄Καινή Διαθήκη παραμονεύουν ο κριτές των δίκαιων και των μιαρών γυναικών οι οποίες όμως πάντα ξεδιψούν τον Ξένο.

Καμιά φορά μέσα από τα πηγάδια ξεπηδούν οράματα που ξανοίγουν τον χώρο με θυμιατά κι αποκαλύψεις γυναικών όπως "Η γυναίκα της Ζάκυνθος" του Σολωμού.

Να το πάρω μακριά? Σε πηγάδι ρίχνει και οι Φραγκογιαννού μελλοντικούς θηλυκους μπελάδες.

Εδώ, βρίσκουν το βήμα και φωνάζουν οι έρμες, οι πετροβολημένες, οι ανέστιες, το δίκιο τους.
Επτάψυχο νερό-πνίχτης που ξορκίζεται από ποιητές και μας πνίγει.

Τα πηγάδια είναι γένους θηλυκού.

P. Kapodistrias είπε...

Βασιλική Ν. και Dokisisofi, ευχαριστώ για τις θερμές κι ευχάριστες, όσο και πολύτιμες επισκέψεις σας. Ανταποδίδω με όλη μου τη σκέψη και συχνές αντεπισκέψεις στα φιλόξενα Ιστολόγιά Σας.
Πολύ πηγάδι η Ζωή... Εκεί μέσα, στην άβυσσό του, πνίγονται όνειρα, καθρεφτίζονται πρόσωπα μισοσπασμένα, ουρανοί σμπαραλιασμένοι. Εκεί μέσα πολλαπλασιάζεται η ηχώ της εκζήτησης, χαώνονται θεοί και ημίθεοι.
Πολύ πηγάδι ο Θάνατος... Μόνη παρηγορία της ύπαρξης (αυτού που συνήθως λέμε ύπαρξη), ο θανάτω τον θάνατον καταΠατήσας, προς τον Οποίον (έστω κι αν σε πρώτη ανάγνωση το αρνούμαστε - οι ηλίθιοι)ελπίζουμε, προσβλέπουμε, αποτεινόμαστε...

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails