© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

Sun City: Ένας κόσμος παραμυθένιος, μια πραγματικότητα εικονική [1]


Sun City στη Νότιο Αφρική είναι σα να λέμε Ντίσνεϊ-λαντ. Ένας τεράστιος παραμυθένιος κόσμος! Πρόκειται βέβαια για μια πλασματική κατάσταση, όπου όλα ρέουν ειδυλλιακά, ωραία και καλά, πλουσιοπάροχα και ονειρεμένα. Μια πόλη χλιδάτη στα βορειοδυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ, με ψεύτικους καταρράκτες, ψεύτικα βράχια, πολλά νερά, ίσως ψεύτικα κι αυτά!... Πολλά, υπερμεγέθη και πανάκριβα ξενοδοχεία υποδέχονται τους χιλιάδες επισκέπτες απ' όλα τα σημεία της οικουμένης, πρόθυμα να διασκεδάσουν τις "μαύρες" εντυπώσεις ή εμπειρίες από τον συγχνοτισμό με τους "υπανάπτυκτους" Έγχρωμους!...

12 σχόλια:

kiki είπε...

Μια ψεύτικη ομορφιά μέσα σε μια μαύρη πραγματικοτητα...

jimmarg είπε...

Η πλασματική αυτή πραγματικότητα, που καταγράφεται στις υπέροχες -κατά τα άλλα- φωτογραφίες,λειτουργεί δυστυχώς,σαν καμουφλάζ για την κάλυψη των εγκλημάτων, πάνω στα οποία δημιουργήθηκε.Δίπλα σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει τη ζωή με τις πιο σκληρές και άδικες συνθήκες,σχεδόν πάντα υπάρχει ένας κόσμος τόσο φανταχτερός ώστε να καλύπτει με την υπερβολή του την αλήθεια, που κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή και παραμυθένια είναι.Ο καθένας λοιπόν, ας διαλέξει τι θα κρατήσουν ως πραγματικότητα, τα δικά του μάτια...

P. Kapodistrias είπε...

@ Ονειρομαγειρέματα και Τζιμαργ,
καλή σας μέρα. Χρόνια καλά και φωτισμένα!
Κυκλοφορεί μια σχιζοφρενική σκληρότητα εκεί κάτω, που δεν μπορούμε εμείς να διανοηθούμε, διότι ζούμε στον δικό του κόσμο ο καθένας μας, δίχως να μάς πολυγνοιάζει για το τι γίνεται παραπέρα...
Επιμένω να παρουσιάζω στιγμές από αυτή τη χώρα των αντιθέσεων, διότι, έστω και στα στενά πλαίσια της μπλογκικής αυτής μας παρέας, πρέπει -νομίζω- να ευαισθητοποιούμαστε ολοένα, αλλά και να εκτιμάμε όσο γίνεται περισσότερο τα δικά μας, για τα οποία συχνότατα μεμψιμοιρούμε, απερίσκεπτα έως χαζά!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Γιατί δεν εννοεί ο άνθρωπος ΄Αγιε Πατέρα μου να κατανοήσει την ασημαντότητα του, το πρόσκαιρο του βιου του και επιμένει, πατώντας σε πτώματα, να επιδιώκει τη χλιδή και την κολασμένη περιφρόνηση για το συνάνθρωπο;....
Θεωρεώ τούτο τον πλανήτη που μας έστειλε ο Θεός ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!
Να οι γραφές... μας τον χάρισε και μόνοι μας γινόμαστε έκπτωτοι, ΠΑΝΤΟΊΩ ΤΡΌΠΩ καταστρέφοντάς τον...
Αμαρτάνεις τέκνον μου, θα μου έλεγε ίσως κάποιος γηραιός ιερωμένος,
Η διαίσθησή μου όμως μου υπαγορεύει να μιλώ άνετα προς μια ΕΥΡΕΙΑ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ ΣΚΕΨΗ και ΑΝΤΙΛΗΨΗ!

P. Kapodistrias είπε...

Κυρά των Γλάρων,

θέτεις καίριους προβληματισμούς, που μοιάζουν με μαχαιριές στο κόκαλο. Κανείς όμως δεν εισακούει πλέον. Φωνάζουμε και κανείς δεν απαντά. Τα συμφέροντα των δυνα(σ)τών είναι υπέρτερα, ως αποδεικνύεται...

Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Θα περάσω και γώ από το δικό σου φιλόξενο αρχοντικό!

Unknown είπε...

η αυθάδεια πολλές φορές συμβολίζεται δια της αρχιτεκτονικής, σε διάφορα μέρη του κόσμου...
η εσωτερική αυθάδεια συμβολίζεται με πολύ περισσότερους τρόπους. αν κρίνω τον εαυτό μου, από την υψηλοφροσύνη της κριτικής...
σας καλησπερίζω και σας φιλώ με πολλήν αγάπη

Ανώνυμος είπε...

Καλώς σε βρίσκω,
πρώτη φορά σπίτι σου κι έρχομαι μ'άδεια χέρια.Συγχώρα με, μα όσα δε
χωρούν οι χούφτες μου, τα φέρνει η καρδιά μου.
Καλή χρονιά σε εσένα και την όμορφη οικογένεια σου, γεμάτη υγεία και φτασμένες επιθυμίες.
Η ανάρτηση σου, μου θύμησε το matrix. Μια πλασματική πραγματικότητα, σε άλλο χώρο και χρόνο, ανάμεσα στα ναι και τα όχι, μετέωρη στο υπαρκτό και στο ανύπαρκτο. Φάσεις και αντιφάσεις, σε ιλουστρασιόν εικόνες να θυμίζουν το γκρίζομαύρο χρώμα του τοπίου.Να θυμίζουν πώς κάποιοι πάνω απο τα πτώματα, στήνουν χορό.
Υπέροχο φωτογραφικό υλικό,μέσα απο μια βουστροφική ματιά!
Ευχαριστώ για την ζεστή φιλοξενεία.
Καλό βράδυ

P. Kapodistrias είπε...

@ Νεφέλη, καλωσήρθες!

Χαίρομαι για την επίσκεψη, δεν είμαστε άλλωστε και τόσο μακριά, χιλιομετρικά τουλάχιστον, μια και τυγχάνει να γνωρίζω ποια είσαι!
Χαίρομαι επίσης για την ωραία οπτική που έχεις στα πράγματα. Να είσαι πάντα γερή, δυνατή και παραγωγική, όπως μέχρι τώρα!

υ.γ. Ελπίζω να έχεις δει και το άλλο μας Ιστολόγιο: banato.blogspot.com

P. Kapodistrias είπε...

@ abttha,

Συμφωνούμε απόλυτα... Αχ, αυτή η έπαρση εαυτών και αλλήλων... Καταλύει τα πάντα, μισεί τους πάντες, κολάζει και κολάζεται... Τείχη υψώνει, όπου οχυρώνεται και σκέφτεται αέναα εκδικήσεις...

Ανταποδίδω θερμό εόρτιο (έτι και έτι)ασπασμό! Διότι η γιορτή των Φώτων διαρκεί μέχρι και τη 14η Ιανουαρίου!!!!

vertzak είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΑΣ. ΑΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΤΕ ΕΚΕΙ ΕΙΧΑ ΗΔΗ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ, ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ AYTOΥ TO POST ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΤΑ ΕΧΩ ΔΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΨΕΥΤΙΚΑ (ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ). ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΝ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΣΕ ΤΕΧΝΗΤΟΥΣ ΠΕΡΙΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ. ΟΙ ΜΑΥΡΟΙ ΖΟΥΝ ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ. ΔΕ ΘΑ ΄ΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΜΕΝ ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΔΕ. ΟΛΟΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ. ΜΙΑ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΑΛΛΑΖΕΙ. ΜΑΚΑΡΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΚΕΙ ΚΑΤΩ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΚΑΤΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ.

P. Kapodistrias είπε...

@ Φίλε Vertzak.

Συμφωνώ! Σε αλλάζουν αυτές οι εμπειρίες... Αρκεί να έχεις μάτια να βλέπεις πίσω από τα φαινόμενα, αυτιά ν' αφουγκράζεσαι πίσω από τ' ακροώμενα! Και να μην ξεχνάμε πιά!...
Μπορεί οι συν-αναγνώστες μας σε τούτο εδώ το Ιστολόγιο, να το βρίσκουν υπερβολικό, όμως ισχύει: Δεν είμαστε πια ίδιοι. Βλέπουμε τον κόσμο με άλλα μάτια και τους συνανθρώπους κατάβαθα πλέον.
Μακάρι έτσι, αγαπητέ Διονύση!!! Διότι υπάρχει έτσι ελπίδα να γίνουμε κατάτι καλύτεροι!

Ανώνυμος είπε...

Με χαρά ανείπωτη αλλά και συγκίνηση έλαβα τα όμορφα δώρα σου. Δώρα που δείχνουν ότι φεύγοντας από τη Νότια Αφρική κράτησες στην καρδιά σου όλους εμάς που γνώρισες εδώ.
Σε ευχαριστώ θερμά που κράτησες κι εμένα στην σκέψη σου παρόλο που δεν έκανα τίποτε κατά την εδώ ολιγοήμερη παραμονή σας.
Η ζωή εδώ συνεχίζεται στους ίδιους ρυθμούς. Έγκλημα, ανεργία, δυστυχία και κάποιοι που ευημερούν σκανδαλωδώς. Ας ελπίσουμε ότι κάποια μέρα θα φτιάξουν τα πράγματα.
Αν και γνωρίζω πόσο απασχολημένος είσαστε θα χαίρωμαι να μαθαίνω νέα σας. Όταν με το καλό μάς επισκεφθείτε ξανά, θα χαρώ να σας φιλοξενήσω.

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails