© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Παίζοντας μ' ένα βιβλίο

Η φίλη Αλίκη μού έκαμε πρόσκληση σε παιχνίδι, όπως συχνά συνηθίζεται μεταξύ των bloggers. Το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει το δικό του ενδιαφέρον, διότι καλείται ο παίκτης να πάρει στα χέρια του το πιο κοντινό του βιβλίο, να το ανοίξει στην 123η σελίδα και ν' αντιγράψει από αυτήν την 6η, 7η και 8η περίοδο της σελίδας.
Μού άρεσε η ιδέα, επειδή σε προσωπικό επίπεδο, από μικρός, ασχολούμενος διαρκώς με βιβλία και πάλι βιβλία έως πλησμονής, πολύ συχνά έπαιζα κάτι ανάλογο. Άνοιγα δηλαδή στην τύχη μια σελίδα (κυρίως ποίησης) και διάβαζα το τυχαίο που προέκυπτε.

Ύστερα μού ήρθε καταπρόσωπο η ίδια η Ποίηση!... Πάμπολλες φορές αφέθηκα αμαχητί σ' εκείνο που η χάρη της ήθελε... Που σημαίνει, ότι συχνάκις πήρα χαρτί και μολύβι, επιδιδόμενος στη λεγόμενη "αυτόματη γραφή", ως άσκηση στην Τέχνη του Λόγου, επηρεασμένος μάλιστα από το περίφημο "Μανιφέστο του Σουρεαλισμού" του Αντρέ Μπρετόν, που τότε, γύρω στα 1980-82 είχα γνωρίσει.
Σήμερα καλούμαι να θυμηθώ την πρώτη νεότητα και τα παιχνίδια της!!!
Παίρνω από τη βιβλιοθήκη το τυχαίο βιβλίο, που είναι και πολύ αγαπημένο μου. Πρόκειται για το βιβλίο "Υπερίων ή Ο Ερημίτης στην Ελλάδα" του περίφημου Γερμανού ποιητή Φρίντριχ Χέλντερλιν, από τις εκδόσεις Ηριδανός, σε μετάφραση του Λαυρέντιου Γκέμερεϋ. Σύμφωνα με τη σημείωση, που συνήθιζα παλαιότερα να θέτω στην πρώτη λευκή σελίδα, προμηθεύτηκα το βιβλίο στις 6 Απριλίου 1982, ευρισκόμενος εν Πάτραις και ιεροσπουδάζων.
Αναθυμάμαι τη χαρά μόλις το απέκτησα! Νιώθω ακόμη την ηδονή του πρώτου αγγίγματος των λέξεων στο χαρτί! Νοσταλγώ την αλησμόνητη μυρωδιά των φρεσκοτυπωμένων σελίδων, διότι πρέπει να γνωρίζετε, ότι, αν δεν οσφρανθώ βαθύτατα ένα καινούργιο βιβλίο, αδύνατο να το διαβάσω στη συνέχεια!...

Για τον Johann Christian Friedrich Hölderlin (1770–1843), τον μεγάλο αυτό λυρικό Ποιητή μπορείτε να πληροφορηθείτε κάνοντας κλικ εδώ.

Ανοίγω το βιβλίο, σύμφωνα με τους όρους του παιχνιδιού και σάς μεταφέρω, τι ακριβώς μεγαλόφωνα διαβάζω:
[...]

Οι μαρμάρινοι βράχοι του Υμηττού και της Πεντέλης ξεπήδησαν από την κούνια του σαν τα παιδιά από τον κόλπο της μάνας και πήραν μορφή και ζωή κάτω από τα τρυφερά αθηναϊκά χέρια.

Μέλι τού πρόσφερε η φύση και τους ωραιότερους μενεξέδες και τις μυρτιές και τις ελιές.

Η φύση ήταν ιέρεια και ο άνθρωπος ο θεός της και κάθε ζωή μέσα της και κάθε μορφή και κάθε ήχος της μόνο μια ενθουσιαστική ηχώ εκείνου, του εξαίσιου, στον οποίον ανήκε.

[...]

Πάει, έγινε κι αυτό! Στ' αλήθεια, αισθάνθηκα πολύ καλά! Σύμφωνα με τους κανόνες, πρέπει να συγκαλέσω πέντε άλλους Ιστολόγους, ώστε το παίγνιο να εξακτινωθεί. Προς τούτο, λοιπόν, προσκαλώ τους καλούς Συμπλογκίτες Capo d' Istria, Καλειδοσκόπιο, Ονειρομαγειρέματα, Ιδιωτική Οδό και The Blue, να πάρουν τη σκυτάλη.

11 σχόλια:

kiki είπε...

Καλέ λυσσάξατε με το συμπάθειο με τα μπλογκοπαίχνιδα!!! :-)))

P. Kapodistrias είπε...

Μου τη χάλασες την ατμόσφαιρα. Εδώ Μανιφέστα, Μπρετόν, Υπερίωνες και δε συμμαζεύεται κι εσύ μάς λες ότι λυσσάξαμε... Thanks!!!
Άντε στρώσου, πιάσε βιβλίο στο χέρι και μετά... ΤΕΣΤΑΚΙ!!! Χα, χά, χά!!!

kiki είπε...

Χαχαχα!

panagiotisandriopoulos είπε...

Αποδέχομαι ασμένως την - πρόσκληση πρόκληση, αγαπητέ μου π.κ. Μόλις επιστρέψω στα πάτρια θα μπω στην ατμόσφαιρα...

Alkmini είπε...

ααααααα καλε μου πατ.παν. τι ομορφοι στιχοι! εμ γι αυτο τσακιστηκα να σε καλεσω στο μπλογκοπαιχνιδο. ηξερα εγω οτι θα εβγαινε καλο.
Υμηττος ή Τρελος. αγαπημενο μου βουνο απο μικρο παιδι που μεγαλωσα κοντα του και τα πρωινα στην αγκαλια της μανας μου να προβλεπει τον καιρο βασει των διαθεσεων του Τρελου. και μου ελεγε: χμμ αγριεμενος ο Τρελος μεσ στο συννεφο,κακο καιρο θαχουμε σημερα.
αχ τι μου θυμισες πατ. μου.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση, την έχω ήδη αξιοποίήσει, έστω κι αν έκανα μια μικρή ¨ζαβολιά¨ στην τήρηση των κανόνων του παιχνιδιού, για την οποία ζητώ την κατανοηση σου!

P. Kapodistrias είπε...

@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,

χαίρομαι για την αποδοχή της πρότασης. Ξέρω πως θα την αξιοποιήσεις με τον καλύτερο τρόπο.

P. Kapodistrias είπε...

@ Αλίκη,

είδες τι προκαλεί το Τυχαίο, όταν βρει έδαφος να εκφραστεί;
Σ' ευχαριστώ για την ευκαιρία που μούδωκες!

P. Kapodistrias είπε...

@ Δημήτρη,

Παρότι το παρακάνουμε συχνά με τα μπλογκοπαίχνιδα, πρόκειται για κάτι που δεν ενοχλεί, αλλ' αντίθετα μορφώνει, ή τουλάχιστον ψυχαγωγεί (και με την έννοια της αγωγής της ψυχής). Δεν πειράζουμε, μήτε εκβιάζουμε κανέναν. Ο νοών, νοείτω... Παίζουμε (αν θέλουμε, δεν είναι υποχρεωτικό) μεταξύ μας και καλή καρδιά!

Είδα την ανάρτησή σου. Πολλά καλή!!! Νάσαι καλά!

Δέσποινα είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!
Και σε άλλα με υγεία!

P. Kapodistrias είπε...

@ Δέσποινα, περιμένουμε όλοι να δούμε τι βιβλίο θα μάς προτείνεις!!!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails