© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Στοιχειό στη Χίο

Στο νησί της Χίου βρεθήκαμε οικογενειακώς τον Ιούλιο του 1999! Πρόκειται για νησί - μαγνήτη! Εράσμιο, σε υπερθετικό βαθμό! Η δε γειτνίαση με τη μικρασιατική ακτή, πηγή συλλογισμών κι έμπνευσης! Τι να πρωτοθυμηθώ;
Ευτυχώς, με βοηθούν οι παρακάτω λιγοστές φωτογραφίες - ενδεικτικά στιγμιότυπα: α) Μονή του Αγίου Μηνά, όπου το παρεκκλήσιο των μαρτυρικών Οστών απ' τη Σφαγή της Χίο, του 1822 (1η και 2η φωτό), β) Τα ζωγραφιστά σπίτια στο υπέροχο χωριό Πυργί (3η φωτό), γ) Ένα ταπεινό εκκλησάκι πάνω απ' την παραλία του Καρφά με το Τσεσμέ απέναντι (4η φωτό), δ) Το πανόραμα της Βολισσού (5η φωτό), ε) Η περίπυστη εικόνα της Παναγιάς της Καλλιμασιάς (6η φωτό) και στ) Το μικρό βυζαντινό εκκλησάκι στην κωμόπολη Βροντάδου, στον τόπο του ολοκαυτώματος (το 1635) του 18χρονου Ζακυνθινόπουλου Θεοφίλου του Νεομάρτυρα (7η φωτό).
Αλλά και η Ποίηση, αεί παρούσα, να εισπράττει, ό,τι εκείνη θεωρεί απαραίτητο, για να διαιωνισθεί:









ΑΙΩΡΕΣ

Η μέρα τζιτζικιάζει στο Τσεσμέ
στοιχειό στη Χίο
σελήνη αργυραμοιβός μάς αφουγκράζεται
κι απλωταριές φωτός μάς ηλεκτρίζουν
μονές καινούργιες των πουλιών
αιώρες των ωρών μας.

Σού οφείλω πλούτη ανάβατα
σεντέφια και καλούδια
Κρήνη μου
κι Οφιούσα μου
και παρακατιανή μου

μα πώς να τα μιλήσω αποξαρχής
τα πάθη
και τα λάθη
τα οστά των βιτρινών τα ευωδιάζοντα
(φωτιά μου αγία
κατάκαψέ με)
ελληνάκια στα πλακάκια
σιωπές αυτοκόλλητες
και μια λουρίδα πέλαγο
στρατόνι από το σπίτι.


 [Γράφτηκε στη Χίο, τον Ιούλιο του 1999. Δημοσιεύτηκε στην ποιητική συλλογή Παναγιώτη Καποδίστρια, «Έσχατος φίλος», 2001, σ. 44]

10 σχόλια:

Roadartist είπε...

Πολύ ωραία πρέπει να είναι..
Ευχομαι να αξιωθώ κάποια στιγμή να πάω.. Τις καλησπερες μου :)

P. Kapodistrias είπε...

Ένα νησί, φουλαρισμένο φυσικά κάλλη και ιστορία μπόλικη. Ας αφήσουμε ταμεσαιωνικά χωριά της ή τη μαστίχα!!!
Κι εγώ σε χαιρετώ κι ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

πέρασα από εδώ με την αδιάψευστη ελπίδα να δω κάτι όμορφο κι αληθινό, να διαβάσω στίχους της καρδιάς. Σ΄ευχαριστώ

H.Constantinos είπε...

Εχω πάει πριν αρκετά χρόνια, είναι ακριβώς νησί - μαγνήτης...

Artanis είπε...

Αυτά τα χρωματιστά σπίτια, είναι τόσο χαρακτηριστικά! Αλλά είδα σε ένα ντοκιμαντέρ, παρόμοια σπίτια και στην Υεμένη...

P. Kapodistrias είπε...

@ Ηλιογράφε,

Ευχαριστώ και καλή σου μέρα!

P. Kapodistrias είπε...

@ Κωνσταντίνε,

Χαίρομαι που συμφωνούμε! Εκεί είναι: η χαρά του φωτογράφου. Κρίμα που τότε δεν είχα ψηφιακή, για καλή απόδοση των φωτογραφιών. Όπως θα κατάλαβες, οι παραπάνω φωτό είναι σκαναρισμένες και αποσπάσματα μεγαλύτερων φωτογραφιών, διότι κάπου τριγύρω έχω κόψει και τα πρόσωπά μας.

Καλημέρες!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αρτάνις,

Να 'σαι καλά για την πληροφορία. Δεν το ήξερα, δεν έχω πάει κατά εκεί.

Χαίρε, αγαπητή μου!

Ανώνυμος είπε...

Τι ονειρικές μα και πονεμένες εικόνες... Πέρασα κάποτε από τη Χίο για πολύ λίγο δυστυχώς γυρίζοντας από τη Λέσβο (άλλο ευλογημένο νησί...)και αισθάνθηκα αμέσως το διαφορετικό της χαρακτήρα. Κάθε γη που έχει πονέσει για την ελευθερία και την αγάπη ξεχειλίζει μύρο γλυκόπικρο από τους πόρους της. Να έχετε πάντα ευλογημένους προορισμούς.

P. Kapodistrias είπε...

@ Καρποφόρα Συκή,

Να είσαι καλά, που συχνά καταθέσεις την άποψή σου σ' ετούτο το Ιστολόγιο! Ναι η Χίος και η Λέσβος μάς "ψιθυρίζουν" πράγματα. Αρκεί να έχουμε ευήκοα ώτα!

Καλό ξημέρωμα!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails