Γράφει και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Είχα από πολύ παλιά ακούσει, ότι ο τόπος καταγωγής της θρυλικής Μαρίας Καλογεροπούλου (Κάλλας) είναι το μικρό χωριό Νεοχώρι της Ιθώμης στη Μεσσηνία, κοινώς Νιοχώρι. Χρόνια περνούσα από εκεί κοντά, λόγω οικογενειακής συγγένειας με διπλανό χωριό, αλλά ποτέ δεν έψαξα περαιτέρω τα πράγματα.
Φέτος, ευρισκόμενος ξανά στα ίδια μέρη, είπα ν' αναζητήσω τα ίχνη της οικογένειας της μεγάλης αοιδού κι ενδεχομένως κάποιο απομεινάρι της μνήμης της σ' εκείνο τον καταπράσινο τόπο. Κυρίως ένα σπίτι, για το οποίο είχα πληροφορηθεί.
Προερχόμενος από τη γειτονική κωμόπολη του Μελιγαλά και διαβαίνοντας το βυζαντινό γιοφύρι της Μαυροζούμαινας, το οποίο εσχάτως αποκαθίσταται (βλ. φωτό παραπάνω), ρωτώ τους περαστικούς για το σπίτι του Γιώργου Καλογερόπουλου, πατέρα της Μαρίας.
Σε λίγο βρίσκομαι μπροστά στην επιτοίχια δίγλωσση ταμπέλα "ΟΔΟΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ (ΚΑΛΛΑΣ) / MARIAS KALOGEROPOULOU (KALLAS)". Συλλογίζομαι, μ' ευχαρίστηση, ότι επιτέλους πάμε καλά! Μπράβο! Ακόμη και οδός! Οργάνωση σπουδαία! Κάτι κινείται, λέω, εν τω μέσω της σύγχρονης πολιτισμικής ακηδίας!!! Ρωτώ για το σπίτι της Οικογενείας και να: Όλα μεμιάς καταρρέουν...
Το σπίτι των Καλογεροπουλαίων δεν είναι πια σπίτι, αλλά μονάχα ερείπια τοίχων θλιβερότατα, που πασχίζουν ν' αντέξουν όρθια στις κάθε λογής θεομηνίες, μέσα σε χόρτα, καλάμια και άκρα εγκατάλειψη... Πέτρες πάνω σε πέτρες... Βουερές σιωπές στοιβαγμένες στο εντελώς πένθιμο τοπίο...
Τα πάντα -δυστυχώς- φορούν τη φθορά τους εδώ, ο δε Χρόνος ολοκληρώνει ολοένα, το καταλυτικό του έργο, ανενόχλητος... Ουδείς ενδιαφέρεται -ως φαίνεται- και ουδείς πτοείται από την παρακμιακή αυτή κατάσταση ενός τόπου, ο οποίος θα μπορούσε με χίλιους δυο τρόπους, ν' αποκατασταθεί και ν' αναδειχθεί... Αισθήματα βαθιάς πικρίας με κατέλαβαν...
Σύμφωνα μ' έγκυρες πληροφορίες μας, η σημερινή ιδιοκτήτρια δεν έχει αντίρρηση ν' αξιοποιηθεί από την Πολιτεία το σπίτι, αλλά -ισχυρίζεται- είναι ανάγκη, να υπάρξει πραγματική βούληση από πλευράς του κράτους, δίχως τις γνωστές παλινωδίες και τους αδιέξοδους δικολαβισμούς. Μέχρι τώρα, ένα μεγάλο Τίποτα, παρότι ο προβληματισμός έχει παλαιότερα τεθεί πάλι και πάλι από διάφορους φορείς... Για το θέμα αυτό, περισσότερες πληροφορίες, βρήκα στο Διαδίκτυο, εδώ. Μπορείτε να εμβαθύνετε στην υπόθεση.
22 σχόλια:
Σπουδαιότατη και πληρέστατη η ανάρτησή σου αγαπητέ Π.Κ.
Ευχαριστούμε πολύ!!!
Δυστυχώς "στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς", που 'λεγε κι ο Σαββόπουλος στο "Κούρεμα".
Θα 'πρεπε να 'ναι μουσείο το Καλογεροπουλαίικο, αλλά...
Μ' αυτά και μ' αυτά ξένοι μουσικολόγοι και μουσικογράφοι θεωρούν την Κάλλας ιταλίδα σοπράνο, τον Δημήτρη Μητρόπουλο αμερικανό μαέστρο κ.ο.κ.
Γιατί εμείς δεν είμαστε άξιοι των μεγάλων αυτού του τόπου.
Τι κρίμα Θεέ μου...
Πολύ ενδιαφέρον!
Πόσα πράγματα μαθαίνει κανείς στην μπλογκόσφαιρα...
Καλησπέρα Αγαπητέ π.κ...
Χρόνια πολλά...
Πολυ καλη σας μερα και πολλα ευχαριστω για την ενημερωση, αλλα και για τον χρονο σου π. Παναγιωτη και την υπομονη και επιμονη να κανεις ενα ρεπορταζ με τη μηχανη στο χερι συγκεντρωμενο και
συγκεκριμενο σχετικα με προσωπα και πραγματα που παντα μενουν στην κορυφη της επικαιροτητας, οπως αυτο εδω της αξεχαστης Μαριας Καλογεροπουλου.
Με πολυ μεγαλη συγκινηση ειδα τις
φωτογραφιες απο το σπιτι που ειδε το φως η απλη κοπελιτσα τοτε και η μεγαλη Ντιβα αργοτερα στο ρεπορταζ της on line εφημεριδας σου.
Η Μαρια, που ειχε στο αιμα της το
τραγουδι οπως οι αξεχαστες αδελφες Καλουτα (αυτο το ελεγε σε μια θεια μου η μητερα της) που καταγοταν απο την Μ. Ασια, η Μαρια απο μικρουλα ολο τραγουδουσε στο παραθυρο του σπιτιου τους στο χωριο.
Το σπιτι τωρα, κατεστραμμενο, ερημο και μονο, εχει κρατησει τον αποηχο απο την κρυσταλλινη φωνη της μαζι με τα αθεατα αποτυπωματα απο τα βηματα της στην αυλη, που καποτε επαιζε ανεμελη και ευτυχισμενη, πριν παρει το μονοπατι της ζωης !!
Το ονομα της το εχει η οδος, ενα μικρο δωρο σε μια μεγαλη προσωπικοτητα μια ανεπαναληπτη φωνη που περασε γρηγορα, αλλα εμεινε ανεξιτηλα στην μνημη ολων
μας.
Ναστε παντα καλα
Τι μεγάλο ταλέντο και τι απογοήτευση αυτό που είδα! Δεν ήξερα καν οτι υπάρχει το πατρικό της (αν αυτό μπορείς να το πεις ότι υπάρχει)...
Ενα ερειπιο ετοιμοροπο εχει καταντησει ολη η χωρα..
μόνο τα σκυλάδικα δεν ερημώνουν ποτέ......εγώ ψάχνω μπας και βρω κανένα ερειπωμένο σκυλάδικο να το φωτογραφίσω και να τα 'κονομήσω (εφόσον η φωτογραφία θα είναι σπανιότατη και συλλεκτική :). Από ερειπωμένα μουσεία και πολιτιστικά μνημεία είναι γεμάτος ο τόπος.....
@ Ευχαριστούμε το καλό Blogοπεριοδικό φουστανΕΛΛΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣmos, που αναδημοσιεύεσε την παρούσα μας ανάρτηση. Από εκεί προέρχονται και τα δυο παρακάτω σχόλια, τα οποία αξίζει να προσέξουμε:
1.
Συμφωνώ πως είναι κρίμα, να ερημώνει το σπίτι της οικογένειας Καλογεροπούλου αλλά εκεί που το Κράτος -για τον οποιοδήποτε λόγο- δεν επαρκεί, δεν μεριμνεί, δεν παρέχει ίσως θα έπρεπε να αναλάβουν δράση και οι πολίτες.
Θεωρώ πως αν οι κάτοικοι του Νεοχωρίου, ήθελαν πραγματικά να κάνουν κάτι γι’ αυτό, θα είχαν κάνει. Το ίδιο ισχύει και για την ιδιοκτήτρια.
Ευχάριστο το γεγονός, πως έδωσαν το όνομα της Ντίβας σε κάποια οδό αλλά η συγκεκριμένη μπουφανία, δεν έχει και ιδιαίτερο οικονομικό κόστος ενώ έχει πολιτικό κέρδος. Εξαιρετική η σχέση value for money, που λένε και στο χωριό μου!
Όπως και να έχει, ευχή όλων, είναι να αξιοποιηθεί το συγκεκριμένο κτίριο. Όμως ξέρετε, με ευχές σκέτες, σπίτια δεν χτίζονται!
Dana_Semitecolo 28 Αυγούστου 2008
2.
Εντυπωσιακό το …ρεπορτάζ του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, που, τελευταία, εκτός από έναν από τους πιο σημαντικούς έλληνες ποιητές αναδείχθηκε και σε εξίσου σημαντικό μπλογκαδόρο.
Συνεχίζοντας όμως τα πιο πάνω λεγόμενα της Dana Semitecolo και δανειζόμενος τον τρόπο σκέψης του Νίκου Χαραλάμπους θα έλεγα πως δεν είναι πια και σπουδαίο πράγμα ένα ολόκληρο χωριό να κρατήσει το σπιτάκι αυτό από το να μην χάσει και τους τελευταίους τρεις τοίχους του!
Το χωριό μπήκε, μάλλον για πρώτη φορά, στο διαδίκτυο εξαιτίας της ύπαρξης εκεί αυτού του σπιτιού. Θα μπορούσε δε να το αξιοποιήσει έτσι ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης. Η Κάλλας είναι προσωπικότητα όχι μόνο διεθνούς φήμης, αλλά και διεθνούς λατρείας.
Και στην αξιοποίηση θα μπορούσε να συμβάλλει ένα σχετικό τοπικό σωματείο ή η ίδια η ιδιοκτήτρια ή άλλος ιδιώτης και όχι ντε και καλά το Κράτος.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ 28 Αυγούστου 2008
Κι αν σ΄ αγαπώ ... πρόσεχε!
Τώρα κατάλαβα γιατί γεννήθηκε ο Πλάτωνας στην Ελλάδα ... μόνο κατ΄ιδέαν υπάρχουμε ...η ελληνική πραγματικότητα ένα κακέκτυπο και ρημάδια
Τιμή μας και καμάρι μας που η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε Ελληνίδα. Όλος ο πολιτισμένος κόσμος γνωρίζει το όνομα και αναγνωρίζει την υπέροχη φωνή της.
Γιατί άραγε όσο ζούσε δεν φρόντισε να υπάρχουν οι ..τοίχοι του σπιτιού της? Εκτός απο μεγάλη φωνή υπήρξε δυστυχισμένη ύπαρξη..και εγκατέλειψε τον ίδιο τον ψυχισμό της ερείπια όπως αυτά μάλλον... Απογοήτευση!
@ Παν. Ανδριόπουλε,
Νομίζω πράγματι ότι χρειαζόταν ν' αναδειχθεί αυτό το θέμα.
Αποδεικνύεται, ατυχώς, κάθε μέρα και περισσότερο, η ελλαδική μικρότητα και μικροπρέπεια έναντι της μεγαλοσύνης ορισμένων Ελλήνων. Τούτο συμβαίνει ανέκαθεν και κάθε μέρα...
@ Κωνσταντίνε,
Είναι τα πολύ καλά του Διαδικτύου αυτά! Λέμε ΝΑΙ, λοιπόν, στο νέο (τι νέο πιά;) μέσον!!!
@ Αρτάνις,
Χαιρετώ σε και πάντα γερή και δημιουργική!
Καλό Χειμώνα. Κουραστήκαμε πια με τόσο Καλοκαίρι... Τουλάχιστον εγώ.
@ Λάνα Καντιάνη,
Τα είπες όλα εσύ. Απλώς προσυπογράφω τα όσα μάς γράφεις!
Ευχαριστούμε για τη συμβολή σου, καθοριστική κάθε φορά, στη συζήτησή μας!
Ασπασμούς από τη γενέτειρα κι ευχές στην Οικογένεια!
@ Κική,
Έχει γίνει πια σαφές: Η Ελλάδα ως Κρόνος τρώει τα παιδιά της...
@ Roadartist,
... ξέχωρα από ένα απέραντο φρενοκομείο, που έλεγε μια ψυχή...
@ Ηλιογράφε,
Η πολιτισμική προσφορά των σκυλάδικων είχε σημανθεί και παλαιότερα από τον πάλαι ποτέ Γιαννόπουλο τον Υπουργό!!!!! Εσύ τώρα τι θέλεις; Να μην συντηρηθούν, να μην διορθωθούν, να μην οικοδομηθούν νεότερα;
@ Κοκό,
Η πατρίδα μας, ως άλλη Ιερουσαλήμ αποκτείνει τους προφήτες της... Τρισαλλοί...
@ π. Αναστάσιε,
Ναι, έχεις δίκιο. Μα οι νεότεροι επαναπαυόμαστε σ' εκείνες τις δάφνες και απλώς υπάρχουμε σε πλήρη πνευματική ακηδία...
@ Αριάδνη Δήμου,
Μού άρεσε αυτή η σύνδεση "τοίχων του σπιτιού" με την ίδια της την ύπαρξη. Δεν το είχα πάει ως εκεί...
Έχεις, ως συνήθως δίκιο!... Που, εδώ, μακάρι να μην είχες...
@ Αναρτάμε παρακάτω ορισμένα επιπλέον σχόλια που αφορούν στο άρθρο μας από την αναδημοσίευσή του στον ιστοχώρο φουστανΕΛΛΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣmos:
1.
Συγχαρητήρια στον π. Παναγιώτη Καποδίστρια για την αποκάλυψη.
ΜΑΡΙΑ ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΥ 29 Αυγούστου 2008
2.
Σας ευχαριστώ κ. Βίτσο που κάνατε αναφορά στις ιδέες μου.
Πάντως ελπίζω να μην ρίχνω το επίπεδο της συζήτησης αν παραθέσω την πληροφορία οι κάτοικοι της της μικρής πόλης του Kenwood της πολιτείας Luisianna στις ΗΠΑ, δεν δίστασαν στιγμή να διακηρύξουν παντού ότι είναι συμπατριώτες της Britney Spears και το μικρό μουσείο ιστορίας της πόλης να αφιερώσει ολόκληρη πτέρυγα στην (πλέον ξεπεσμένη) ποπ τραγουδίστρια.
http://kentwoodmuseum.tripod.com/id1.html
http://www.foxnews.com/story/0,2933,324110,00.html
(Μα τι λέω; Φυσικά και ρίχνω το επίπεδο της συζήτησης όταν βάζω την Britney Spears δίπλα στην Μαρία Κάλλας. Αλλά τι λέει όμως για τους κατοίκους της Μεσσηνίας το ότι κάνουν λιγότερα για την Μαρία Κάλλας απ’ ότι οι (χαζό)Αμερικάνοι για την (χαζό) Britney Spears)
Και επιπλέον: Οι κάτοικοι του Kenwood, Luisiana δεν περιμένουν να κάνει το Κράτος κάτι. Μόνοι τους κάνουν και μόνοι τους κερδίζουν
Νίκος Χαραλάμπους 02 Σεπτεμβρίου 2008
3.
Κύριε Χαραλάμπους καλά τα λέτε και εσείς και το κόμμα σας. Δεν ήταν σπουδαίο πράγμα να σώσουν το σπίτι οι κάτοικοι του χωριού και μάλιστα να το κάνουν και να αυτοσυντηρείται. Αλλά βλέπετε εμείς οι έλληνες θέλουμε τα πάντα από το κράτος για τον εαυτό μας επιφυλάσσουμε μόνο την κριτική!
ΜΑΡΙΑ ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΥ 02 Σεπτεμβρίου 2008
4.
κ. Μπεκατώρου σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν μέμφομαι τους κατοίκους του χωριού. Δεν θα κρίνω ούτε τις ενέργειες τους, ούτε της ευαισθησίες τους.
Εγώ κατακρίνω αυτούς οι οποίοι συνέχεια παραπονιούνται ‘γιατί αδιαφορεί η Πολιτεία’ για θέματα πολιτισμού, χωρίς οι ίδιοι να κάνουν ποτέ τίποτα και θα είμαι αντίθετος σε οποιονδήποτε κρατικό φορέα νοηθεί να διαθέσει δημόσιο χρήμα ακόμα και για το σπίτι της Μαρίας Κάλλας.
Θα πρέπει κάποτε στην Ελλάδα να ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητές μας:
Θέλουμε αναπαλαίωση του σπιτιού της Μαρίας Κάλλας; ή να τρέχει καθαρό νερό στις βρύσες μας ή να τρέφονται σωστά τα παιδιά στους βρεφονηπιακούς σταθμούς και να μειώσουμε την παιδική θνησιμότητα;
Τα λεφτά δεν κρέμονται από τα δέντρα.
Νίκος Χαραλάμπους 03 Σεπτεμβρίου 2008
5.
Μία αποκατάσταση αλήθειας. Είναι το σπίτι Καλογεροπουλαίων, γενικώς, στο οποίο ουδέποτε έζησε η ίδια η Μαρία Κάλλας. Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε στην Αμερική, γεγονός που σημαίνει ότι ενδεχομένως ούτε οι γονείς της να έζησαν εκεί. Την ξεγέννησε μάλιστα Έλληνας μαιευτήρας που ζούσε στην Αμερική, του οποίου στενότατος συγγενής υπήρξε επί σειράν ετών βουλευτής της Μεσσηνίας
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΝΕΖΗΣ 03 Σεπτεμβρίου 2008
Δημοσίευση σχολίου