© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Με τα φώτα της ομίχλης

Το να πάει κανείς στην δουλειά του σήμερα το πρωί στη Ζάκυνθο ήταν άθλος, λόγω της πυκνής ομίχλης... Αλλά συνάμα ήταν και απόλαυση, μια και δεν είναι συχνό το φαινόμενο. Όλα έμοιαζαν ωσάν να είχαν μόλις ιδρυθεί και αναζητούσαν σχήμα και μάζα!
Ξαφνικά και καθώς φωτογράφιζα στα γρήγορα στιγμές της ομίχλης, έτσι απρόσμενα μού ήρθαν στο νου σκόρπιες λέξεις από κάποια παλιά τρίστιχά μου, δημοσιευμένα ήδη στο μικρό μου ποιητικό Φωτοειδή Νερά, εκδ. Υλήεσσα, Ζάκυνθος 1992. Τώρα, σκέπτομαι, ότι θα ήταν καλά να συνταυτισθούν οι πρωινές μας εικόνες με τους στίχους αυτούς. Ακολουθούν:


ΑΙΜΑΝΘΟΣΣύμμετρος έστω της αρετής ο πόνος,
ίνα μη άμετρος γένηται της μεταβολής ο τρόπος
Ισίδωρος ο ΠηλουσιώτηςΏρα ενάτη
και κρούεις την καμπάνα

των προγραμμένων.

Ύστερα πάλι
πανσέληνος ο κόσμος
στο μέγα καύμα.

Μοιάζει το σώμα
αγγείο φιλάνθρωπο
πάγκαλο δέντρο.

Το ρούχο ξέρει
πώς ξενίζει τη φλόγα
χρόνους τριάντα.

Οι επισκέπτες
καθένας στο κλαρί του
έλκη του δέντρου.

Μετά τον ίσκιο
σού μένει στο μαντήλι
η πίκρα θρόμβοι.

Όλβιος λόγος
στημονίζει τα νερά
και την ψυχή μου.

Πού να την κρύψεις
τη θαλασσομαχούσα
την προσφυγιά σου;


Φιλέρημο άνθος
σπόνδυλοι των υδάτων
περίπου κήπος.

Ω κόνισμά μου
μυριστικό του Άδη
ξύλο που κλαίεις…

28 σχόλια:

H.Constantinos είπε...

Ωραία ανάρτηση...

Churchwarden είπε...

Mε συγκινήσατε, πάτερ. Σας το λέω από καρδιάς.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω:

"Ώρα ενάτη
και κρούεις την καμπάνα
των προγραμμένων".

Η εκκκωφαντικότητα της πίστης-το πιστεύω-συναντάται κατά τρόπο μοναδικό μέσα στο ποίημα.

Να είστε καλά-να φωτογραφίζετε και να βλέπω, να γράφετε και να σιωπώ.

Την ευλογία σας.

Φαίδρα Φις είπε...

Μοιάζει το σώμα
αγγείο φιλάνθρωπο
πάγκαλο δέντρο

Όλβιος λόγος
στημονίζει τα νερά
και την ψυχή μου

το σκεφτήκατε πολύ καλά και ταίριαξαν όμορφα τα χαϊκου με
την ομίχλη,
πανέμορφο τοπία
και τα δύο
ξεχώρισα τα πιο πάνω,
εκτιμώ ως εξαιρετικό εύρημα το ρήμα στημονίζω
και ειδικά όταν το φέρνω ως εικόνα ζωντανή στο μυαλό μου.

η ποίησή σας αυτή έκανε κατάδηλο αυτό που σπάνια μπορεί να θυμηθούμε:η ποίηση μπορεί ν'αλλάξει τον κόσμο
και οι ποιητές είναι εδώ όχι για να υπνωτίζουν και να παραπλανούν,όχι για να ενδύονται μόνο το μανδύα του ποιητή-συχνά μανδύας υπεροψίας-
αλλά για να κομίσουν μέσω της ποιητικής τέχνης το ήθος και την αγάπη.
διαφορετικά, η ποιητική πράξη μένει ανεκτέλεστη
γιατί πρόκειται για μια [υπο]πράξη ύπουλης επίδειξης του "ποιητή".

ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία και τη χαρά μέσω της αυθεντικότητας που αβίαστα αποπνέεται από τους βαθείς και ειλικρινείς σας στίχους,
να ξεδιπλώσω τη σκέψη μου πάνω σε προβληματισμό που με απασχολεί.

να είστε πάντα καλά
σας φιλώ

Crazy Tourists είπε...

Συμπληρώνοντας τον constantino, όμορφες ατμοσφαιρικές φωτογραφίες!!

kiki είπε...

Τι όμορφα που ήταν χτες και σήμερα! Έβγαλα κι εγώ μερικές!
Να προσέχετε πάτερ στις στροφές το driving and shoting. Είναι επικίνδυνο. :-)))

P. Kapodistrias είπε...

@ Κωνσταντίνε,

Αφού το λες εσύ, ο απαιτητικός φωτογράφος, έτσι θα είναι!

Καλό απόγευμα, φίλε!

P. Kapodistrias είπε...

@ Churchwarden,

(παρεμπιπτόντως, τι σημαίνει αυτό το ψευδώνυμο; Νεωκόρος;)

Είμαι ικανοποιημένος, ότι προκαλώ κάποιου είδους συγκίνηση. Στην ασυγκίνητη εποχή μας και με τριγύρω μας σκληρο/στενόκαρδους ανθρώπους, το να συγκινούμαστε είναι το Παν!
Μια κάποια διέξοδος!

Όλες τις ευλογίες του λόγου και του Λόγου να έχεις!

P. Kapodistrias είπε...

@ Φαίδρα Φις,

Ευχαριστώ που εισοδεύεις τόσο επίσημα, σχεδόν κυριαρχικά, στα πτωχοστιχηρά μου!

Το ρήμα "στημονίζω" υπάρχει στην Υμνογραφία της Μεγάλης Εβδομάδας. Δάνειο είναι. Έτσι κι αλλιώς, τι είμαστε εμείς μπροστά στον τόσο πλούτο της γλώσσας μας...

Ναι, παρότι φύσει απαισιόδοξος, πιστεύω ότι η Ποίηση μπορεί να μεταβάλλει πράγματα προς το καλύτερο. Το όποιο!... Αν όχι οσονούπω, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα! Είναι, άλλωστε, μια πράξη αντί-στασης όλο αυτό που μάς συμβαίνει. Σε άλλο σημείο την λέω "αντι-ποίηση θανάτου"!

Ευχαριστώ για την καλότητα των λέξεών σου, απαύγασμα της εκρηκτικά ποιητικής εσωτερικότητάς σου.

Χαίρε!

P. Kapodistrias είπε...

@ Κική,

Ναι, αντιλαμβάνομαι! Είναι πράγματι δύσκολο, αλλά δεν είχε κίνηση μεγάλη, ευτυχώς. Είχα πάντως στο καρ μου και τον Πορφύρη, για τα μπόσικα!...

Όμως, το ξέρω, δεν είναι σωστό. Ημάρτηκα...

Στη χτεσινή ομίχλη εξάλλου, έγινε ένα τριπλό τρακάρισμα στις διασταυρώσεις μας, λόγω έλλειψης ορατότητας και ταχύτητας.

Αλλά μπορείς ν' αφήσεις τέτοιες λήψεις. Όχι, εσύ, ως πεπειραμένη φωτογράφα, θα τις άφηνες;;; Πες μου!

Φαίδρα Φις είπε...

Πατέρα,
δεν θα τολμούσα!
επιτρέψτε μου,τίποτα δεν είναι πτωχό και δεν πτωχεύει
όταν δημιουργείται με αγάπη
και όταν ο δημιουργός του
είναι προσηλωμένος ψυχή τε και σώματι στη βαθύτερη ουσία των εμψύχων,όσο και των αοράτων.
-δεν διαχωρίζω τα έμψυχα από τα αόρατα,μπορεί να συμβαίνουν συνάμα-.

αυτό που θα ήθελα να πω ακόμα,
σκεπτόμενη τελευταία ,πολύ συχνά την Ποίηση,τους ποιητές και το ήθος των ανθρώπων, σε συνδυασμό,είναι το εξής:
θα μπορούσα να στέρξω το "ασήμαντο πάθος" ενός Ανθρώπου που παριστάνει τον ποιητή,
αλλά όχι το πάθος ενός ποιητή που παριστάνει τον άνθρωπο.

σας ευχαριστώ για την υπομονή
και την κουβέντα μας

P. Kapodistrias είπε...

@ Τρελοτουρίστες,

Θενκς! Να είσθε πάντα Τρελοί, αλλά ωραίοι τρελοί, όπως είσθε και να κοσμογυρίζετε!

P. Kapodistrias είπε...

@ Φαίδρα Φις,

Σοφές κουβέντες! Μα δεν μπορεί να διανοηθεί Ποιητής, που παριστάνει τον Άνθρωπο. Τότε δε λέγεται και δεν είναι όντως ποιητής, αλλά δήθεν...
Τούτο, ευτυχώς, κάνει κρα από πολύ πολύ μακριά. Ο δήθεν είναι ταυτόχρονα και δηλωμένος.

Έχω κατά νου μια περίπτωση, που γνωρίζει απέξω και ανακατωτά την ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, αλλά πρόκειται γι' άνθρωπο κακότροπο και λογοκλόπο. Συν τοις άλλοις γράφει (θα μπορούσα να πω) και καλή ποίηση, με γνώση κι ευταξία μορφολογική. Αλλά...


...τού λείπει του Κακομοίρη η θεία εμπνοή, αυτό που λέμε φτερούγισμα ψυχής, εκείνο που δηλώνει ότι εκεί ακριβώς ουρανίζεται το ανθρώπινο και γειώνεται το θεϊκό.

Churchwarden είπε...

Να σας απαντήσω, καταρχάς, στο ερώτημά σας, αντιμετωπίζοντας το ως ερώτημα που δεν απαντάται με μια απλή, απλούστατη επιστράτευση λεξικού. Όχι, λοιπόν, δε σημαίνει νεωκόρος. Διαθέτει νεωκόρο ένα έρημο, νησιώτικο ξωκκλήσι; Εκεί φυλάττω ως καλύτερος του εαυτού μου. Εκεί θέλω ν' ανάβω τα καντήλια, εκεί που δεν μπορώ γιατί δεν είμαι άξιος.

Να προσθέσω και μια παρατήρηση: νομίζω πως η ακαρδοσύνη δεν είναι γύρω, αλλά μέσα. Άλλοι της επιτρέπουν να γίνεται ειρωνεία, τακτική, ψευτιά, αλαζονεία, μένος. Άλλοι την αποφεύγουν και την απωθούν. Ένας τρόπος να διακρίνουμε, νομίζω, τους μεν από τους δε, είναι αφουγκραζόμενοι τις ευθείες προσεγγίσεις εν μέσω φθηνών υπαινιγμών.

Στους δεύτερους εύχομαι πάντοτε καλόν αγώνα (η σάρκα είναι από τη φύση της πιο αδύναμη από την κακία). Στους πρώτους καλές δουλειές (όταν η κακία κυριεύσει τη σάρκα, η ψυχή και η γλώσσα ακολουθούν).

Συγχωρήστε μου την πολυλογία. Σας ευχαριστώ για την ευχή.

P. Kapodistrias είπε...

@ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ που ενδιαφέρονται:

Μου άνοιξε η όρεξη από τη σημερινή ανάρτηση και μόλις ανάρτησα στα ΠΑΡΑΘΕΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ ολόκληρο το ποιητικούλι μου βιβλίο "Φωτοειδή Νερά".
Μπορείτε να το διαβάσετε, κάνοντας κλικ εδώ.

Ευχαριστώ!

Churchwarden είπε...

Aντί να είναι πίσω από ένα μπλε εδώ, το βάζω εδώ γιατί μ' αρέσει:

"Καλά είναι κι έτσι.
Με βγαλμένα τα μάτια
βλέπεις τα μέσα"

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ωραία, ωραία!
Τώρα, επίτρεψέ μου, σε παρακαλώ, να κάνω τις αυθαιρεσίες μου στη στίξη: Πού να την κρύψεις
τη θαλασσομαχούσα
την προσφυγιά σου, φιλέρημο άνθος;
Κάπως έτσι θυμάμαι εκείνα τα περίφημα ... αντιστασιακά κρινάκια που φυτρώνουν στις ανατολικές αμμουδιές του νησιού.
Χαιρετισμούς.

P. Kapodistrias είπε...

@ Churchwarden,

Το κατάλαβα! Μού αρέσουν αυτοί οι αφοσιωμένοι που τηρούν Νου και Φλόγα στα εκκλησάκια. Έχω μια τέτοια γνωστή μου περίπτωση, για την οποία σκοπεύω κάποτε ν' αναφερθώ. Αυτοί οι άνθρωποι είναι για μένα ιδιαίτατα σεβαστικοί και υποκλίνομαι μπροστά τους!!!

Πάντα σου αυτή την αφοσίωση να βιώνεις: Στη διατήρηση του Νου της Φλόγας αναμμένων!

Έρρωσο και ποιήτευε!

P. Kapodistrias είπε...

@ Διονύση Μάνεση,

Οι αυθαιρεσίες στην Ποίηση δηλούν ανα-δημιουργία και πρόσληψη των μυχιέστερων προοπτικών της.

Όθεν, ποίει αυθαιρεσίαν έτι και έτι!

Ασπασμούς!

Ανώνυμος είπε...

"Αιμανθός" είναι ανθός που προκύπτει απο αίμα της καρδιάς? Οι "θρόμβοι Αίματος" του Ιησού? Πονεμένη καρδιά απο κόπο και πόνο?
Υπέροχα όλα αλλά κράτησα μέσα μου:
"..Το ρούχο ξέρει
πώς ξενίζει τη φλόγα
χρόνους τριάντα.", και:
"Οι επισκέπτες
καθένας στο κλαρί του
έλκη του δέντρου.

Μετά τον ίσκιο
σού μένει στο μαντήλι
η πίκρα θρόμβοι."
Απόλαυστικοί οι διάλογοί σας, που μου είπαν πολύ ουσιαστικά πράγματα.
Μου προκάλεσαν όλα μαζί ένα δέος..
Και οι φωτογραφίες σας, τοπία στην ομόχλη, μου θυμίζουν κάποιες που τράβηξα στα Χάνια του Πηλίου πριν ένα μήνα, που το φώς είναι τόσο λίγο όσο χρειάζεται για να δίνει την ατμόσφαιρα του ονείρου.

Ανώνυμος είπε...

Αστείρευτη πηγή κάλλους η ορθόδοξη υμνολογία, εκεί που πατάς π. Παναγιώτη, και υψώνεσαι και στημονίζεις τα νερά και την ψυχή.
Εκλεπτυσμένος και ο διάλογος ...

Ευχαριστούμε για τις ευκαιρίες που μας δίνεις.

Παύλος

Roadartist είπε...

Πολύ όμορφη αναρτηση...
Αγαπητε πκ.. επαιξα σε ενα παιχνιδι σημερα..που η συμμετοχη σου θα ηταν ιδιαιτερη νομιζω..
Αν εχεις τη διαθεση..καλο βραδυ!

Theogr ο κηπουρός είπε...

Μια καλημέρα στη Ζάκυνθο. Είναι το μόνο από τα Επτάνησα που δεν έχω πάει. Το έχω στο πρόγραμμα. Καλό Σ/Κ.

kiki είπε...

Φυσικά και ΔΕ θα άφηνα τέτοια ευκαιρία! Χαχα!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αριάδνη Δήμου,

Ναι, Αιμανθός ονομάζω το νοητό λουλούδι, που φυτρώνει εκεί που χύνεται το αίμα...

Και το Δέος είναι κατάκτηση, όταν προκαλείται. Πόσο μάλλον, πόσο σέβομαι (να ήξερες) αυτόν που το "παθαίνει" απ' τους δικούς μου στίχους! Μεγάλη η τιμή!

P. Kapodistrias είπε...

@ Παύλο Φουρνογεράκη,

Η Υμνογραφία των Ορθοδόξων είναι η ακλόνητη σταθερά μας. Από εκεί ορμώμενοι, δημιουργούμε!

Ναι, οι διάλογοί μας αποκτούν ενδιαφέρον περισσότερο! Μακάρι να συνεχισθούν.

Χαρά μου να ευχαριστιέστε!

P. Kapodistrias είπε...

@ Roadartist,

Έλαβα γνώση και θα προσπαθήσω να λάβω μέρος.
Σώπα, να βάλω σε μια σειρά τις αναρτήσεις μας, διότι οι υποχρεώσεις ογκούνται πλέον. Ήδη έχω τέσσερις προγραμματισμένες.
Όμως το θέμα του παιχνιδιού είναι καλό. Γι' αυτό είμαι μέσα!

Καλή Κυριακή!

P. Kapodistrias είπε...

@ Κηπουρέ,

Όντως ένας κηπουρός μάς έλειπε! Απ' όλα τ' άλλα έχουμε!

Καλώς μάς ήρθες!

P. Kapodistrias είπε...

@ Κική,

Ήμουνα παμβέβαιος περί τούτου! Χε, χε!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails