[Ανάμεσα στα πολλά και διάφορα μέιλς, που φορτικότατα λαμβάνουμε κάθε μέρα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, υπήρχε χθες κι ένα που μάς κέντρισε το ενδιαφέρον, λόγω του σημαντικού περιεχομένου του, αλλά κι επειδή ήταν επώνυμο. Το υπογράφει ο συμπατριώτης κ. Χάρης Τορτορέλης (Παιδαγωγός - Μουσειολόγος) και -απ' ότι μάς προκύπτει- το έστειλε και σε πολλούς άλλους ιστότοπους.
Αφορά σε μιαν από τις πολλές περιπτώσεις παιδιών (και μάλιστα αναπήρων), που αναγκάζονται με τον άλφα ή βήτα τρόπο σ' επαιτεία στους δρόμους και στα πεζοδρόμια των πόλεών μας. Οποία κατάντια, αλλά συνάμα και αναίσχυντη απανθρωπιά...
π. Π.Κ.]
Αγαπητοί συνεργάτες, συμπατριώτες, φίλοι
Κατ' αρχήν σάς εύχομαι καλή χρονιά.
Ο λόγος που σας γράφω είναι η αγανάκτησή μου πλέον για ένα περιστατικό στο οποίο σκοντάφτω καθημερινά στην γειτονιά μου και πλέον δεν μπορώ να ανεχτώ.
Στην πλατεία Καραϊσκάκη, εκεί που καθημερινά υπάρχουν τα μπλόκα της Τροχαίας, αφού είναι είσοδος στον δαχτύλιο, ένα τετράγωνο πιο πάνω από τα κεντρικά γραφεία της Τροχαίας, ένα μεγάλο πέρασμα αφού είναι είσοδος της πόλης και πέρασμα για την Ομόνοια, για τον Σταθμό Λαρίσης, για την Πατησίων, για παντού, ένα τμήμα της πόλης που συχνά θα δεις αστυνομία η δημοτική αστυνομία, απέναντι ακριβώς από την είσοδο του μετρό του Μεταξουργείου, μπροστά από το ξενοδοχείο Stanley και απέναντι από το πολυτελές ξενοδοχείο Athens Imperial, ένα κορίτσι λίγο πριν την εφηβεία της ή ήδη στις αρχές της, ζητιανεύει πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, με ήλιο, βροχή, κρύο, μήνες τώρα.
Πότε θα την δεις ακούνητη για ώρες να κοιτά κάτω, πότε με κουκούλα για να προστατευτεί από την βροχή, πότε τρώγοντας μέσα από μία σακούλα ή ένα τάπερ.
Αρχικά κοιτούσα τα πόδια της. Την λυπήθηκα. Αναζητούσα ένα σημάδι της αναπηρίας της. Τι βλάκας! Αν πάτε μια βόλτα κατά τις οκτώ το πρωί στα πίσω στενά, προς τον Σταθμό Λαρίσης, στις οδούς Χίου και Ψαρών, στα φτηνά ξενοδοχεία, θα δείτε κατά ομάδες να βγαίνουν καροτσάκια με «ανάπηρους» μετανάστες, τόσους που είναι να απορεί κανείς πώς μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί και που βρήκαν όλα αυτά τα καινούργια καροτσάκια...
Κουράστηκα και αγανάκτησα με αυτήν την κοινωνία που χρησιμοποιεί με κάθε τρόπο τα ελάχιστα αισθήματα ανθρωπισμού που μας έχουν απομείνει. Σε μια εκκλησία, ένα σχολείο και μια οικογένεια που μας καλλιεργούν ενοχικά σύνδρομα, σε ένα κράτος που μέχρι και για την απόδειξη και την εφορία γεμίζει τους δρόμους με τεράστιες αφίσες για «κοινωνική αδικία»!!! Έλεος πια!
Γιατί αυτή την φορά δεν τηλεφώνησα στην αστυνομία ή σε έναν οργανισμό; Γιατί ξανά και πέρυσι, για παρόμοιο θέμα επαιτείας ανηλίκων στα φανάρια Πειραιώς και Γρηγορίου Λαμπράκη μίλησα με την αστυνομία Πειραιά αλλά και με το «Χαμόγελο του Παιδιού» και μού απάντησαν, ότι δεν ήταν δυνατόν να κάνουν κάτι, αφού υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις επαιτείας ανηλίκων.
Εγώ όμως πλέον δεν μπορώ να ανεχτώ αυτήν την εικόνα. Γιατί αυτός που εκμεταλλεύεται με αυτόν τον τρόπο το κορίτσι, είναι σίγουρο ότι μπορεί να το εκμεταλλευτεί και με άλλους άθλιους τρόπους.
Πήρα την φωτογραφική μηχανή και πήγα και την φωτογράφισα. Με ρώτησε γιατί και της απάντησα ότι θα στείλω τις φωτογραφίες σε εφημερίδα για να βρεθεί κόσμος να την βοηθήσει και γιατρός να την κάνει να περπατήσει.
«Φύγε ρε, φύγε σου λέω, να πας στον διάολο», πήρα για απάντηση.
Για δυο τρεις μέρες εξαφανίστηκε. Ανησύχησα μήπως το είπε σε αυτούς που την χρησιμοποιούν και αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ένα άλλο τρόπο να τους αποφέρει χρήματα, ίσως πιο φρικτό. Να πω ότι χάρηκα που ξαναγύρισε στο πεζοδρόμιο; Τώρα πια την φωτογραφίζω με ζουμ από μακριά, δίχως να με δει. Είναι καθημερινά εκεί, στην πλατεία Καραϊσκάκη.
Σάς παρακαλώ όλους σας, εάν γνωρίζετε κάποιον τρόπο να σταματήσει αυτή η ιστορία, να μου το προτείνετε ή ενεργήστε μόνοι σας. Πείτε μου εάν χρειαστείτε την μαρτυρία μου ή τις φωτογραφίες που επισυνάπτω σε μεγαλύτερη ανάλυση.
Παιδιά, δεν θέλω να μιμηθώ αυτά τα ανώνυμα, δακρύβρεχτα, ομαδικά μηνύματα που φτάνουν στα mail και στο τέλος ζητάνε να σταλούν σε δέκα φίλους γιατί θα σε βρουν κατάρες μεγάλες και με εκνευρίζουν φοβερά, γι' αυτό και παρακαλώ, αναφέρετε το όνομά μου όπου το στείλετε.
Ευχαριστώ πολύ
Χάρης Τορτορέλης
Παιδαγωγός - Μουσειολόγος
6 σχόλια:
ΤΟ διάβασα και διερωτώμαι πώς μπορεί να βοηθηθεί ένα παιδί που μπορεί να είναι φοβισμε΄νο για πολλούς λόγους. ο δήμος αθηναίων δεν θα είχε κοινωνικούς λειτουργούς να αναζητήσουν μια άκρη για αυτό το παιδί;
ανάλγητοι έχουμε καταντήσει όλοι μας.
ιδιωτική πρωτοβουλία για αλληλλεγγύη. σχεδόν παράδοξο.
...κατα τ αλλα ξοδευονται απειρα χρηματα για στολισμους και φανφαρες...
για αυτα τα αθωα παιδια, μεγαλους, φτωχους κι ανημπορους δεν υπαρχει κανενας φορεας να τους καλυψει...
τι να πω ...
νοιωθω οργη.
Για να παρέμβει η Διεύθυνση Κοινωνικής Πρόνοιας της Νομαρχίας, χρειάζεται κάποιος, ο οποιοσδήποτε να πάει εκεί και να κάνει το αίτημα. Το καλύτερο όμως είναι να πάει ο οποιοσδήποτε κάποιος, που μπορεί να είναι και ο γείτονας, και όποιος, την Εισαγγελία Πρωτοδικών και να κάνει επωνυμη ή και ανώνυμη καταγγελία. Ανώνυμη σημαίνει οτι ναι μεν κάνει την καταγγελία της έκθεσης κλπ με το όνομά του, αλλά ζητάει να προχωρήσει με τη διαδικασία του απορρήτου. Στη συνέχεια η Εισαγγελία δίνει εντολή Κοινωνικής Έρευνας , με ό,τι αυτή συνεπάγεται, στη Διεύθυνση Κοιν Πρόνοιας, η στο Χαμόγελο, ή σε Κέντρο σχετικό με έκθεση Ανηλίκων και γίνεται σε βάθος τεκμηριωμένη έρευνα σε συνεργασία και με άλλους φορείς. Και τότε όλοι οι εμπλεκόμενοι του κυκλώματος βρίσκονται σε μιά δικάσιμο. Ταυτόχρονα το παιδί προστατεύεται μέσω φορέων προστασίας του Παιδιού. Όλα αυτά μπορούν, σας βεβαιώ να ολοκληρωθούν πολύ πολύ ΑΜΕΣΑ. Αρκεί ο οποιοσδήποτε κάποιος να κάνει αυτή την απλή κίνηση.
Ενας Κοινωνικός Λειτουργός.
Από τον κ. Χάρη Τορτορέλη λάβαμε μόλις το ακόλουθο μέιλ:
Αγαπητοί συμπατριώτες
θερμά σας ευχαριστώ για την ανάρτηση του θέματος του ανήλικου κοριτσιού σε αναπηρικό καροτσάκι σε επαιτεία.
Εύχομαι η βοήθειά σας να συμβάλει ώστε να βρεθεί κάποιος που να μπορεί να δώσει μια λύση σε αυτήν την ντροπή για την κοινωνία μας και να είναι μια αρχή για βοήθεια για κάθε ανήλικο που χρησιμοποιείται με τέτοιους άθλιους τρόπους ενώ απλά θα έπρεπε να είναι στο σχολείο τους ή να παίζει, όπως επιβάλεται για τέτοιες ηλικίες.
Και πάλι σας ευχαριστώ.
Χάρης Τορτορέλης
Κύριε Τορτορέλη, τα θερμά μου συγχαρητήρια!
Νομίζω ότι πλέον ξέρετε πώς να κινηθείτε έχετε τις φωτογραφίες στα χέρια σας και την περιοχή που συχνάζει. Σαν παρακαλώ να δράσετε όπως υποδεικνύεται από τον ανώνυμο πιο πάνω.
Όταν δε καταφέρετε κάτι με αυτήν σας την κίνηση, θα ήθελα σας παρακαλέσω να ανακοινώσετε τα αποτελέσματα και τις τυχών ολιγωρίες του συστήματος σε όλα τα site που γνωρίζετε, ακόμα και στο δικό μου.
Δεν είναι σημαντικό απλώς να επισημαίνουμε ένα πρόβλημα αλλά αν υπάρχει τρόπος και να το λύνουμε. Το ίδιο σημαντικό με την λύση του είναι και ο τρόπος λύσης του, όπως και τα προβλήματα που υψώνονται κατά την προσπάθεια σας αυτή.
Βλέπετε, αν και ζούμε στο σύστημα η ενημέρωση του πολίτη αρκείτε στην νομοθεσία νόμων,προστίμων, υποχρεώσεων προς το κράτος, όχι σε τρόπους επίλυσης προβλημάτων.
Σας παρακαλώ να συνεχίσετε τον αγώνα σας και περιμένουμε με ανυπομονησία τα αποτελέσματα.
Πατέρα ευχαριστώ για το βήμα,
για να είμαστε πάντα κοντά στο γεννηθέντα χριστό,
για να δείξουμε πως η θυσία γίνεται και ελεημοσύνη,
θα έχουμε πάντα μια πληγή να αλείφουμε
Δημοσίευση σχολίου