© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Μια θεατρική παράσταση, βαθύ ταξίδι στον ιστορικό χρόνο της Ζακύνθου

Είχα χθες βράδυ την ευκαιρία να παρακολουθήσω, στο Αμφιθέατρο του Μουσικού Σχολείου Ζακύνθου, μια (τουλάχιστον για τα εντόπια μέτρα) πρωτοποριακή θεατρική παράσταση. Ο τίτλος της προέρχεται από τον "Φιλόπατρι" του ιεροψάλτη της Ποίησής μας Ανδρέα Κάλβο:
Ωραία και μόνη η Ζάκυνθος … με κυριεύει
των Διονύση Γιατρά και Κώστα Καποδίστρια, σε δραματουργική επεξεργασία του Θόδωρου Γραμματά - Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών και σκηνοθεσία των Μπάμπη Σούλη και Κώστα Καποδίστρια, οι οποίοι έπαιξαν αντίστοιχα τους ρόλους ενός Κόντε (του Βούλτσου) κι ενός Αστού (του Δόξα). Τον απαιτητικό ρόλο του Ποιητή (αφηγητή των ιστορικών δρώμενων) κράτησε επάξια ο Γιώργος Βούτος. Τα λιτά σκηνικά και τα κοστούμια ήταν της Νίκης Πέρδικα, ενώ τη μουσική σύνθεση και την επιμέλεια μουσικής - ήχων έκαμε ο Βασίλης Σταμάτης.
Πρέπει εκ προοιμίου να σημειωθεί ότι η παραγωγή της παράστασης στηρίχτηκε στα κινηματογραφημένα επεισόδια "ΤΣΗ ΖΑΚΥΝΘΟΣ" Ι και ΙΙ, τα οποία υλοποίησαν οι ζακυνθινοί Δήμοι Ελατίων και Αρτεμισίων για το έργο ΤΕRRΕ PARLANTI, στο πλαίσιο του Προγράμματος INTERREG ΙΙΙΑ Ελλάδας - Ιταλίας.
Πρόκειται για μιαν ανέλπιστη και καλοστημένη παράσταση, η οποία ψυχαγωγεί, με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου, και ως εκ τούτου μορφώνει κι εντέλει προβληματίζει γόνιμα. Χρησιμοποιώντας σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα, αλλά και τον γοητευτικό δεκαπεντασύλλαβο της ποίησης του Ζακυνθινού Λαϊκού Θεάτρου, δηλαδή των "Ομιλιών", αλλά και ξεκάθαρες ακοές από την πολλά θελκτική Commedia dell'arte, πραγματοποιείται ένα βαθύ και πλατύ ταξίδι στον ιστορικό χρόνο της Ζακύνθου.
Στο παρουσιαζόμενο θεατρικό σύνθεμα, η Ζάκυνθος αντιμετωπίζεται ως τόπος και ως τρόπος επιβίωσης σημαινόντων καταστάσεων, κορυφαίων γεγονότων κι εξεχόντων προσώπων, αρχής γενομένης από την Ενετική κυριαρχία (1480) έως και το τέλος της Αγγλοκρατίας (1864). Τολμώ να πω, ότι στην εξέλιξη του έργου δημιουργείται στον θεατή η αίσθηση, ότι "ετούτο το αλωνάκι" (για να θυμηθώ εδώ έναν καίριο σολωμικό στίχο) πρόκειται για τον ομφαλό της Ευρώπης, ως δύση της Ανατολής και ανατολή της Δύσης, παρά τα διαχρονικά πάθη και τα λάθη που απέρρευσαν από τα σπλάχνα του ή και τού επιβλήθηκαν έξωθεν, τα οποία πάντως αρτίωσαν την εικόνα του Τζάντε ως ευφρόσυνο νησί του Φόσκολου, του Κάλβου και του Σολωμού.
Με αφορμή πάντως τα περιγραφόμενα δρώμενα στην ιστορικού περιεχομένου αξιοπρόσεκτη αυτή παράσταση, για εμάς τους μόνιμους κυρίως κατοίκους της σύγχρονης Ζακύνθου, όλη αυτή η πάλαι ποτέ θαυμαστή και αξιομνημόνευτη άνθηση σε όλα τα επίπεδα (παρά τις πολλαπλές -πλην χρειαζούμενες- κοινωνικοπολιτικές διεργασίες), είναι ανάγκη να λειτουργήσει εντός μας αφενός μεν τυπτικά, αφετέρου δε δημιουργικά. Διότι, καταντά ανούσιο και κωμικοτραγικό αδιέξοδο, το να βαυκαλιζόμαστε ευκαίρως ακαίρως για τις προγονικές μας δαφνηφορίες, την ίδια στιγμή που έχουμε επιδοθεί σε μιαν άοσμη, άγευστη και άχρωμη βιοτή σε όλα τα επίπεδα του σύγχρονου κοινοτικού γίγνεσθαι. Τούτο, εμμέσως πλην σαφώς, υποφώσκει και στην παράσταση.
Ειλικρινή συγχαρητήρια ανήκουν στους εμπνευστές και συντελεστές της πολύ καλής, επαγγελματικής αυτής δουλειάς, η οποία -ευτυχώς- μάς παρέχει μιαν έσχατη παρηγορία, ότι δηλαδή κάτι ουσιαστικό κυοφορείται πλέον στον χώρο του πολύπαθου Πολιτισμού μας, μετά από μια μακρά περίοδο χειμωνιάτικης παραμονής μας στο Λίγο και στο Ευτελές. Εύγε, παιδιά και καλή θητεία στην Ποιότητα!!!

Φωτογραφίες και κείμενο: π. Π. Καποδίστριας

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολύ ενδιαφέρον έργο.

Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και την προσφορά σου. Σ' αυτό το σημείο νομίζω ότι όλοι έχουμε ανάγκη από προσευχή για αποκατάσταση υγείας, σωματικής άλλα και πνευματικής. Ο δρόμος τόσο του ίδιου του πάσχοντα αλλά και των γύρων του, προβλέπεται πολύ δύσκολος. Σ' ευχαριστώ και να είσαι πάντα καλά.

Roadartist είπε...

..μπήκα να γράψω για το έργο, αλλά στάθηκα στο σχόλιο του βαγγέλη..
Εύχομαι και απο εδώ ότι καλύτερο..

panagiotisandriopoulos είπε...

Μια παράσταση που απ' ότι καταλαβαίνω είναι ταξίδι στον βαθύ ιστορικό χρόνο και στα κατάβαθα της ιστορικής μνήμης που ζωογονεί το σήμερα.
Μας λείπουν αυτά... Οι τοπικότητες είναι οι αναγκαίες ψηφίδες του μωσαϊκού της Ρωμιοσύνης.
Μακάρι να βλέπαμε κι εμείς την παράσταση. Τουλάχιστον όσους η Ζάκυνθος μας ...κυριεύει!

P. Kapodistrias είπε...

@ Βαγγέλη Φίλε,

Έκαμα το ελαχιστότατο. Εσύ νάσαι καλά και όσοι αγαπάς!
Πάντα στη διάθεσή σου και μέσω μέιλ, αν νομίζεις ότι χρειάζεται.

P. Kapodistrias είπε...

@ Καλλιτέχνιδα του Δρόμου,

Όλοι συνευχόμαστε!

Αλλά και το έργο ήταν καλό!

P. Kapodistrias είπε...

@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,

Εάν συν-κρατούσαμε αλώβητες τις παραπαίουσες ψηφίδες της ιστορικής μνήμης του τόπου μας, τίποτε δε θα χανόταν. Όλα θα γνώριζαν μια λέμβο σωσίβια για το πέρασμα στο Αεί!

Το παρουσιαζόμενο εδώ θεατρικό καταφέρνει να διασώσει πράγματα. Γι' αυτό και το θεωρώ πετυχημένο!

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα, μέσα από αυτή την σελίδα, να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στους συντελεστές της πρωτοποριακής αυτής παράστασης.Ήταν ένα απολαυστικό, αποκαλυπτικό και ποιοτικό ταξίδι στο χώρο και στον χρόνο που αξίζει να γευτεί κάθε Ζακυνθινός και καθένας που αγαπά τη Ζάκυνθο.

P. Kapodistrias είπε...

@ Μαρία Νεονάκη,

Συμφωνώ κι επαυξάνω χειροκροτώντας μάλιστα!
Είδες ότι το Καλό ποτέ δεν σκιάζεται από το βλακώδες του καθημερινού θορύβου;;;; Ευτυχώς!!!

Ανώνυμος είπε...

Συμπυκνωμένη γνώση της ιστορίας της Ζακύνθου, πολύτιμο υλικό και για εκπαιδευτική χρήση.
Επιβάλλεται να διανεμηθεί στα σχολεία της Ζακύνθου σε ψηφιακή μορφή για τη διδασκαλία της τοπικής ιστορίας την οποία οι μαθητές μας αγνοούν.
Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε τους συντελεστές

Παύλος

P. Kapodistrias είπε...

@ Παύλο,

Τούτο θα ήταν το άριστο!
Αλλά στο μεταξύ θα ήταν σκόπιμο να την δουν (στο σανίδι της) και όλοι οι μαθητές της Ζακύνθου.
Νομίζω (αν κάνω λάθος, διόρθωσέ με) έχει δρομολογηθεί να πάνε τελικά οι μαθητές μας να την δουν.

Κι αυτό ΚΑΤΙ είναι!

Ανώνυμος είπε...

Ψάχνοντας τώρα στο ίντερνετ είδα πως παίχτηκε στην Αθήνα η ίδια παράσταση.
Δεν πήρα μυρωδιά και θα μου άρεσε να την δω. Η κριτική του Π.Κ. είναι τόσο παραστατική που μου άνοιξε την όρεξη.

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails