Ολίγα τινά για έναν υπέροχο πνευματικό άνθρωπο, τον Δρόσο Κραβαρτόγιαννο

Ο Δρόσος Κραβαρτόγιαννος είναι ο κατεξοχήν πνευματικός άνθρωπος της Άμφισσας, παλαιός φαρμακοποιός, διαρκής εκδότης του γνωστού λογοτεχνικού Περιοδικού Τετράμηνα και αμετανόητος συλλέκτης νομισμάτων.

Με τον αξιοσέβαστο κ. Κραβαρτόγιαννο έχουμε συναντηθεί δια ζώσης μια μόνο φορά, στο ατμοσφαιρικό του Φαρμακείο -στέκι Γραμμάτων και Τεχνών μιας ολόκληρης εποχής- εκεί στο κέντρο της Φωκικής πρωτεύουσας, αλλά ως προς την εκτίμηση και τη φιλία υπάρχει απόλυτη αμοιβαιότητα. Από το 1987, οπότε μού φιλοξένησε στο έγκριτο Περιοδικό του την πρώτη μου δειλή εργασία, την οποίαν μού εξέδωσε αμέσως μετά και σε ανάτυπο (φανταστείτε την πρώτη μου εκείνη γέννα / χαρά!!!) μέχρι σήμερα, έχει δεχτεί και δημοσιεύσει κάμποσα ταπεινά μελετήματά μου. Από τη θέση ετούτη τον ευχαριστώ "έτι και έτι"! Η εμπιστοσύνη και η αγάπη του μ' έχει "σκλαβώσει" διαπαντός!

Για να γνωρίσουν και οι φίλοι του ιστοτόπου μας τον κ. Δρόσο, δανείζομαι μερικά αυτοβιογραφικά του στοιχεία από συνέντευξη, που παραχώρησε παλαιότερα στην Κλαυδία Κανδηλάπτη (Ραδιοφωνικό Σταθμό Μητροπόλεως Πειραιώς, εκπομπή "Ελληνισμός, Μνήμες και Προοπτικές"):

"… Από το 1963 άρχισα ν’ ασχολούμαι με διάφορους τομείς, κοινωνικής δραστηριότητας στη γενέτειρά μου, την Άμφισσα. Συνέβαλα στη συλλογή και απόκτηση των πρώτων 8.000 τόμων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αμφίσσης και στην οργάνωση και παγίωση των ετήσιων εορτών Λόγου και Τέχνης με το όνομα Φωκικά 1964, 1965 και 1966. Υπήρξα ιδρυτής και πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Αμφίσσης (Παράρτημα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, υπό τη διεύθυνση της Αγλαΐας Μητροπούλου) με τριετή λειτουργία (1964-66) και προβολή 25 ταινιών. Υπεύθυνος Προγράμματος και εκφωνητής του Δημοτ. Ραδιοφωνικού Σταθμού Αμφίσσης (1965-66). Πρόεδρος της Τοπικής Επιτροπής Σκακιού Ανατολικής Στερεάς, Ευβοίας (1992-1998). Διετέλεσα Αναπληρωτής Έφορος Περιοχής Στερεάς – Εύβοιας του ΣΕΠ και εκδότης - υπεύθυνος ύλης της προσκοπικής Εφημερίδας Ηνίοχος. Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Εταιρείας Φωκικών Μελετών (1973) και μέλος της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών..."

Σημείωσα στην αρχή, ότι ο Δρόσος Κραβαρτόγιαννος είναι (ξέχωρα απ' όλα τ' αξιοζήλευτα πολλά άλλα) και αμετανόητος συλλέκτης νομισμάτων. Αλλά συλλέκτης μ' επιστημονικό υπόβαθρο. Διότι, όχι μόνον περισυνέλεξε, αλλά ταυτόχρονα μελέτησε, πληροφορήθηκε, δημοσίευσε, ανακοίνωσε πράγματα ουσιαστικά, πλουτίζοντας έτσι τη σχετική βιβλιογραφία.

Και ιδού σήμερα, έχω την τιμή να μού αποστείλει ο ίδιος και ήδη να κρατώ ένα ολόφρεσκο βιβλίο του με τίτλο "Αρχαία νομίσματα: Ιστορικά τεκμήρια", εκδ. Αρχέ-τυπο, Άμφισσα 2009, 248 σελίδων, με Πρόλογο του Πέτρου Θέμελη.

Από τα "Προλογικά του συγγραφέα" πληροφορείται ο αναγνώστης τα εξής ενδιαφέροντα για τη μακρά διαδρομή του Κραβαρτόγιαννου ως Συλλέκτη:

α) Απέκτησε τα πρώτα του νομίσματα μισόν αιώνα πριν, από τον πατέρα του, μόλις εισήχθη στην Φαρμακευτική Αθηνών, ως ανταμοιβή.

β) Πολύ σημαντική στιγμή της συλλογής υπήρξε η ανάσυρση χαλκών μακεδονικών νομισμάτων από τον βυθό του λιμενίσκου Ανεμοκάμπι, κοντά στο Γαλαξείδι. Ακολούθησαν σχετικές ανακοινώσεις το 1969 και 1975.

γ) Γενικώς, τα όλα νομισματολογικά μελετήματά του έφεραν νέα στοιχεία ή διόρθωσαν ήδη δεδομένα περί της Ιστορίας των Αρχαίων Χρόνων.

δ) Μόλις η συλλογή έφθασε τα 2.500 νομίσματα θεώρησε πλέον, ότι ο θησαυρός δεν τού ανήκει και τον δώρισε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Άμφισσας, εκτίθεται μάλιστα σε ειδική αίθουσα.

Για το ανά χείρας πόνημα, το οποίο σκοπεύει στην κατάδειξη της συνεισφοράς των νομισμάτων της αρχαιότητας στις εν γένει ιστοριο-αρχαιολογικές μελέτες, επειδή δεν είμαι ειδικός, αφήνω τον Πανεπιστημιακό Πέτρο Θέμελη, να εκφράσει γνώμη επαΐοντος:

"(...) Ο Δρόσος Κραβαρτόγιαννος εξετάζει τα νομίσματα όχι με την ψυχρή ματιά του ειδικού, αλλά με διευρυμένη οπτική ως τεκμήρια ιστορίας, τα κρίνει εκ νέου στην προσπάθειά του να κατανήσει τους αιώνες από τους οποίους κατάγονται, τα αναγκάζει να μιλήσουν και να διηγηθούν την ιστορία τους, όπως εύστοχα υπογραμμίζει.

Πιστεύω, μαζί με άλλους, ότι το παρελθόν, στην προκειμένη περίπτωση η μελέτη των νομισμάτων της αρχαιότητας, επενεργεί καταλυτικά και στο παρόν. Ο κόσμος μας έχει ανάγκη να επιβραδύνει την ταχύτητα του ιστορικού χρόνου και να επιστρέψει σε εποχές, κείμενα και επιτεύγματα που καθόρισαν τη φυσιογνωμία του. Ο συγγραφέας του τόμου είναι γνωστός πνευματικός άνθρωπος με ευαισθησίες και ανοιχτά μάτια προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι μόνο στο πριν, αλλά και στο τώρα και στο μετά. Είναι άνθρωπος που ξέρει να επαινεί το καλό και να στιγματίζει τα κακώς κείμενα και τους υπαίτιους, όποιοι και αν είναι αυτοί, με τόλμη και παρρησία, με βαθειά αγάπη και γνώση της ιστορίας του τόπου του, συνειδητοποιημένος πολίτης, αγωνιζόμενος για την διατήρηση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της πατρίδας μας. (...)"

Δεν έχουμε παρά να προσυπογράψουμε την παραπάνω εκτίμηση και μαζί να εκφράσουμε ευχές - προσευχές από καρδίας για μακροημέρευση του αφοσιωμένου φίλου της Τέχνης, της Ιστορίας και όλων ημών κ. Δρόσου Κραβαρτόγιαννου, ώστε να τον χαίρεται η οικογένειά του (η σύζυγός του φιλόλογος και ποιήτρια Κωνσταντίνα Βάρσου και η κόρη του Μαρίζα, βλ. παραπάνω 1η φωτό), αλλά και ολόκληρη η πνευματική κοινότητα της πατρίδας μας, η οποία γνωρίζει καλά, ότι στο πρόσωπό του έχει γνωρίσει μερικές από τις ποιοτικότερες ημέρες της!

π. Παναγιώτης Καποδίστριας