Μικρό ανάλογο για τον συνθέτη Νίκο Γράψα

Με τον συνθέτη Νίκο Γράψα συνυπάρχουμε καθημερινά τα τελευταία χρόνια στο ίδιο σχολείο, το Μουσικό Σχολείο Ζακύνθου, εκείνος πλέον ως υποδιευθυντής. Έχουμε γίνει φίλοι, τόσο που εκείνος σκέφτηκε πολύ ευγενικά να μελοποιήσει κάμποσους από τους φτωχικούς μου στίχους. Παράλληλα -ευκαίρως ακαίρως- κάνουμε πολλές συζητήσεις επί παντός, θαυμάζοντας μάλιστα το βάθος της σκέψης του, το σπινθηροβόλο του πνεύματός του και την έξυπνη ετοιμολογία του!

Εσχάτως τιμά αυτήν εδώ την διαδικτυακή μας παρουσία, παραχωρώντας μας για πρώτη δημοσίευση γνώμες και απόψεις του (κάποτε, πικρότατα σατιρικές) στην ηλεκτρονική μας Βιβλιοθήκη, τα "παραΘέματα λόγου". Αν θέλετε ν' αναγνώσετε όλα τα μέχρι τώρα κείμενά του, κάντε κλικ εδώ.

Ο Γράψας γεννήθηκε το 1957 στη Λευκάδα. Το πρώτο του όργανο ήταν η κιθάρα. Μετά το σχολείο καταπιάνεται με το τρίχορδο μπουζούκι. Τα κοινά στοιχεία, του μπλουζ και του ρεμπέτικου, όπως ο αυτοσχεδιασμός, η χορευτική τους διάθεση, η "ομάδα" που απαιτείται για την ερμηνεία τους, τον ενθουσιάζουν.

Αρχίζει σπουδές στο Εθνικό Ωδείο. Όμως η διάθεσή του είναι αλλού: Στις λαϊκές μουσικές, στη χαρά του αυτοσχεδιασμού και της πολυρυθμίας της Βαλκανικής και της Ανατολικής μουσικής.

Ταξιδεύει στη Μικρά Ασία, στη Σμύρνη, στην Καππαδοκία, στην Κωνσταντινούπολη. Γνωρίζει ενδιαφέροντες μουσικούς. Ανακαλύπτει τον ταμπουρά, το ούτι, τον πολιτισμό της Βυζαντινής περιόδου και τους Άραβες. Συνεργάζεται με πολλές ορχήστρες και συνθέτες (Μάνο Χατζιδάκι, Γιάννη Μαρκόπουλο, Διονύση Σαββόπουλο, Χριστόδουλο Χάλαρη).

Στη συνέχεια δημιουργεί προσωπικό συγκρότημα με τον Χρήστο Τσιαμούλη και τον Γιάννη Ζευγόλη, τις γνωστές σε όλους μας "Δυνάμεις του Αιγαίου". Ακούγονται μετά από πολλά χρόνια στη δισκογραφία ο ταμπουράς, το λαγούτο, το ούτι.

Στο μεταξύ τελειώνει τις σπουδές της φούγκας με τον Δ. Δραγατάκη. Παίρνει μαθήματα βυζαντινής μουσικής γραφής και μελετάει το μουσικό σύστημα των Τούρκων και των Αράβων.

Οι "Δυνάμεις του Αιγαίου" παράγουν τρία έργα: "Δυνάμεις του Αιγαίου", "Ήχος Β΄", "Ανατολικό παράθυρο" με λαϊκά τραγούδια του Αιγαίου και της Μικράς Ασίας, αλλά και με νέες συνθέσεις.

Επόμενο συγκρότημα το "Άβατον", το οποίο αποτελεί σύμπραξη ανατολικής και δυτικής μουσικής σε ποίηση Σαπφούς. Δημιουργία της ομάδας "Πάραλος" με δύο έργα: "Στα βουνά της Αρκαδίας", "Οι γυναίκες της πίκρας".
Συνεχίζει με δύο νέες παραγωγές: "Στις θάλασσες της Ιωνίας" με λυρικά και ερωτικά ποιήματα και "Μια κόρη από την Αμοργό" με παραλογές (ένα είδος δημοτικής παραδοσιακής μουσικής).

Το 1998 κυκλοφορεί μια καινούργια παραγωγή με δικά του τραγούδια, με τίτλο "Μικροί έρωτες στη Λυπημένη Πόλη".

Το 1999 κυκλοφορεί ο δίσκος "Τριαντάφυλλο του βράχου", σ' ενορχήστρωση και μουσική επεξεργασία Νίκου Γράψα και Δημήτρη Λέκα με τραγούδια αρβανίτικα και της Κάτω Ιταλίας που τραγουδούν ο Θανάσης Μωραΐτης, η Αφροδίτη Μάνου και η Δόμνα Σαμίου.

Το 2002 κυκλοφορεί ένας άλλος προσωπικός του δίσκος, ώριμος και περισσότερο νυκτικός, με τον τίτλο "ΕΟΝ".

Παράλληλα με όλ' αυτά, έχει εμφανιστεί σε πολλές συναυλίες σε ελληνικές σκηνές, στην Αμερική και στην Ευρώπη, ενώ είναι πτυχιούχος του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Σπουδές στον Ελληνικό και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό). Σήμερα ζει μόνιμα στο χωριό Κοιλιωμένος της Ζακύνθου με τις τρεις αγάπες της ζωής του: Την Ειρήνη, τη Μελισσάνθη και τη Μουσική!