Έχετε ακούσει ποτέ την έκφραση Ex Libris; Είναι μια πολύ συνηθισμένη έκφραση-κλειδί μεταξύ των βιβλιοφίλων και των συλλεκτών. Πρόκειται για ένα λιλιπούτειο έργο τέχνης, συνήθως χαρακτικό, το οποίο έμπαινε παλαιότερα ως σφραγίδα ή απλώς ένθετο μέσα σε κάθε βιβλίο, το οποίο προερχόταν από μια συγκεκριμένη Βιβλιοθήκη, ως αναγνωριστικό και δηλωτικό του ιδιοκτήτη της.
Η παλαιή αυτή συνήθεια έχει επιστρέψει εσχάτως μεταξύ των συγχρόνων συλλεκτών και βιβλιοφίλων. Για παράδειγμα αναφέρουμε, ότι κατά τα έτη 2005 και 2008 πραγματοποιήθηκαν στη Λευκάδα δύο Διεθνείς Τριενάλε, που είχαν ως θέμα το βιβλίο και τη μουσική αντίστοιχα.
Η κορυφαία Ελληνίδα χαράκτρια Άρια Κομιανού έχει φιλοτεχνήσει αρκετά τέτοια καλλιτεχνήματα και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία. Να θυμηθούμε μόνον, ότι επρώτευσε πρόσφατα σε διεθνή διαγωνισμό Ex Libris για τη συλλογή του Louis Médard (1768-1841), μεγάλου συλλέκτη 5.000 βιβλίων από τη Lunel της Γαλλίας, ο οποίος πέθανε δίχως ν' αφήσει τέτοιο καλλιτέχνημα για την τεράστια αυτή συλλογή του. Εξαιτίας μάλιστα αυτής της βράβευσης, πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα στη Lunel η μεγάλη Έκθεση Χαρακτικών της Κομιανού από τον Σύλλογο "Les Amis du Fonds Médard". Δείτε σχετικά, εδώ.
Από αυτή την ευρεία γκάμα Ex Libris της Άριας Κομιανού, παρουσιάζουμε σήμερα ορισμένα χαρακτηριστικά δείγματα, μεταξύ των οποίων το βραβευμένο του Médard, αλλά και σε πρώτη δημοσίευση αυτό του Ζακυνθινού ποιητή Διονύση Σέρρα.
Όπως αμέσως διαπιστώνει ο κάθε φιλότεχνος, η έμπειρη Καλλιτέχνις μας, καθώς δίνει μορφή στην ακατέργαστη ξύλινη επιφάνεια, καταθέτει εν πρώτοις Αγάπη και Συναίσθημα, καταφέρνοντας έτσι, με το διεισδυτικό της μάτι, να εισοδεύσει αναστατικά στην ψυχοσύνθεση του "χαρασσόμενου"!
Επιφυλλασόμαστε να επανέλθουμε, μόλις ερανισθούμε νεότερη ομάδα Ex Libris της.
π. Π. Κ.
3 σχόλια:
Σπουδαίο και Αληθινά Μεγάλο ν ακολουθεί κανείς τον προορισμό του!
Για την Άρια Κομιανού, αυτό είναιη Χαρακτική,και για σας η Ποίηση, συγχωρήστε με αλλά εγώ το τοποθετώ Πρώτο, πριν απο κάθε άλλο!
Σας θαυμάζω και απολαμβάνω κι εκείνα που δεν μπορώ να κατανοήσω, διαθέτοντας μόνο τον μέσο νού. Ακριβώς όμως αυτή είναι η τελειότητα, το να μπορώ να το αιστανθώ κι εγώ και να υποψιασθώ το μεγαλείο απο μακρυά..
Τα έργα της δεύτερης Τριενάλε εκτέθηκαν και στην Αθήνα πριν μερικούς μήνες. Το έμαθα λόγω της φίλης μου της Τάσας η οποία έλαβε μέρος με δύο έργα της.
Ομολογώ ότι ήξερα μόνο στο περίπου περί τίνος πρόκειται και γιαυτό συγκλονίστηκα -κυριολεκτικά- απο την τέχνη συμπυκνωμένη σε τόσο μικρό μέγεθός!
Έχω τώρα τους καταλόγους και των δύο εκθέσεων στη βιβλιοθήκη μου, πολύτιμα ενθυμήματα, αλλά που δεν συγκρίνονται με τα πρωτότυπα, φυσικά!
Με συγκλόνισε επίσης το γεγονός ότι τόσο μικρά σχέδια χωρούν τόσα νοήματα, μια σταλίτσα μολυβιές-φτιαγμένες απο ικανούς ανθρώπους, λένε ιστορίες ολόκληρες!
αν γνωρίζετε / επικοινωνείτε με την κ. κομιανού, παρακαλώ μεταφέρετέ της τους θερμότερους και γλυκύτερους χαιρετισμούς μου - από τον γιά λίγα μαθήματα [στο ΕΚΕΒΙ, την άνοιξη του 2006] 'μαθητή' της [μεγάλη κουβέντα: λάτρη της χαρακτικής τέχνης], παναγιώτη ιωαννίδη
ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου