Η Ζάκυνθος τιμά τον Προστάτη και Πολιούχο της Άγιο Διονύσιο

Η Ζάκυνθος, παρά τα πολλαπλά εγκαύματα στο πρώην ολοπράσινο κορμί της, εξαιτίας των αλλεπάλληλων Πυρκαγιών του φετινού Καλοκαιριού, γιορτάζει αυτές τις μέρες την Μετακομιδή από τα νησιά των Στροφάδων του αλώβητου από τον Χρόνο Σκηνώματος του Προστάτη και Πολιούχου της Αγίου Διονυσίου, ένα ιστορικό γεγονός του 1717.

Η σχέση των Ζακυνθίων με τον Άγιό τους είναι αξιοπρόσεκτη, λόγω της ιδιοτυπίας της. Η τιμή στην αγιασμένη παρουσία του Αγίου της Ανεξικακίας φθάνει έως και τη λατρεία, κάτι που από θεολογική άποψη αρμόζει μόνο στον ίδιο τον Θεό. Εεε, λοιπόν, πάμπολλοι από τους συμπολίτες μας, οι οποίοι εκφράζουν ούτως ή άλλως σκεπτικισμό σχετικά με τα υπαρξιακά / θεολογικά ζητήματα, παραδέχονται την καταλυτική παρουσία του Αγίου στη ζωή τους. Κάμποσοι μάλιστα λένε: "Είμαι άθεος. Δε θέλω να ξέρω για Θεούς, Παναγίες, Εκκλησίες και τα τοιαύτα. Δεν πιστεύω πουθενά, εκτός από τον Άγιο Διονύσιο" (!!!), τον επικαλούνται μάλιστα στις περιστάσεις του βίου τους ως έμπιστο φίλο και ταχύ συναντιλήπτορα.

Υπό αυτά τα μύχια αισθήματα τιμάμε τον Προστάτη μας αυτές τις μέρες! Πιο συγκεκριμένα: Από την 11η πρωινή της 23ης Αυγούστου (με τα "βγαλσίματα" από την Λάρνακα) έως και την 11η πρωινή της 26ης Αυγούστου (με τα "μπασίματα" και την επανατοποθέτησή Του στη Λάρνακα της Κοίμησής Του).

Ο εκκλησιαστικός μας ιστότοπος, το "Νυχθημερόν" έχει αναλάβει την παρουσίαση των λειτουργικών δρωμένων αυτών των φορτισμένων συγκινησιακά ημερών, παραδεδομένων πάντως ως ιδιάζουσες εκκλησιαστικές Τελετές από τους προγενέστερους Ζακυνθινούς σ' εμάς τους επιγόνους τους. Ήδη μπορείτε να δείτε:

α) Ο επίσημος Εσπερινός για την Μετακομιδή του Αγίου Διονυσίου από τα Στροφάδια στη Ζάκυνθο,

β) Πρόσωπα της θερινής Εορτής του Αγίου,

γ) Στιγμιότυπα από το Αρχιερατικό Συλλείτουργο προς τιμήν του Πολιούχου Ζακύνθου,

δ) Πρόσωπα της Λιτανείας του Αγίου,

ε) Στιγμιότυπα από τη μεγαλειώδη Λιτανεία του Αγίου στην πόλη της Ζακύνθου και

στ) Ήχος και εικόνα από τη Λιτανεία.

Ανανέωση 26ης Αυγούστου 2009:

ζ) Δέος και κατάνυξη στα "Μπασίματα" του Αγίου.