© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Η ερειπωμένη Αγία Τριάδα και η Βρύση του Φάφλα απέναντι από το Βόιδι

Σε προηγούμενη ανάρτησή μας, με τίτλο Ο σκόπελος "Βόιδι" της Ζακύνθου και υποβρύχιες λήψεις, η φίλη και συνεργάτης Μαρία Σιδηροκαστρίτη μάς ξενάγησε με τρόπο υποδειγματικό στον πέτρινο όγκο του Βοϊδιού, στ' ανοιχτά του ζακυνθινού Ακρωτηριού. Τι όμως υπάρχει στην αντίπερα του καταβαραθρωμένου αυτού σκοπέλου όχθη; Μα, τα ερείπια ενός παλαίφατου ναού, αυτού της Αγίας Τριάδας και η Βρύση του Φάφλα, όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς μες από τις σημερινές φωτογραφίες μας, τις οποίες αποτυπώσαμε προ μηνών και σε δύο χρονικές στιγμές, ειδικά για Εσάς.

Το παλιό αυτό Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος έλκει την καταγωγή του από τον 16ο αιώνα. Έχει θέα τ' ορθάνοιχτο Ιόνιο και ό,τι η Ιστορία επιφύλαξε -θετικό ή αρνητικό- στις θάλασσές μας αυτές. Τώρα πια η απόλυτη εγκατάλειψη... Μόνες εδώ παρηγορίες ο κισσός, που κραταιός κατακλύζει τον ερειπιώνα και ο φλοίσβος του κύματος ν' ανακατεύει αέναα τον Χρόνο εδώ δίπλα.

Κατά τον χαλκέντερο ιστοριοδίφη της Ζακύνθου Λεωνίδα Χ. Ζώη, εδώ στην Αγία Τριάδα, το 1580 υπήρχε Ηγούμενος ο Μαμιλιόσης και καλόγηρος ο Σίμος Ριξομάντης. Το 1596, ο κάτοχος Παύλος Βαρβίας την έδωσε δια βίου στους Μοναχούς Γερμανό Λιοντόπουλο και Μακάριο Σέκουλα.

Το 1616 παραχωρείται δια βίου στον Ιερομόναχο Γεωργόπουλο. Το 1654 ο "οικοκύρης και εξουσιαστής αυτής ευγενής Γεώργιος Μπαρμπίας πτ. Παύλου" την δίδει δια βίου στον Μοναχό Σάββα Μονδίλα από την Κεφαλονιά.

Τώρα μονάχα σιωπή κραυγαλέα για τα "περασμένα μεγαλεία"... Βουβός επισκέπτης στέκεσαι και αποξεχνιέσαι μπροστά στο εναπομείναν παράθυρο και, μες από τα φυλλώματα του αυτοκράτορα κισσού, αγναντεύεις το πέλαγο. "Και διηγώντας τα να κλαις"...

Αντίκρυ ακριβώς αγναντεύεις ό,τι απόμεινε από το Βόιδι και τις αρχαίες δόξες και τιμές του. Από εδώ λιτανευόταν το Κόνισμα τση Κυράς τση Λαουρένταινας κάθε Δευτέρα τση Λαμπρής και γινόταν το περιώνυμο "Πανηγύρι του Βοϊδιού", που τώρα γίνεται από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στη Γαϊδουροταβέρνα, ελλείψει του ιδιότυπου νησιού.

Μέρες δόξας καταποντισμένες, σαν βράχινοι όγκοι, στο πέλαγος... Το Βόιδι, παρά τις επίμονες αντοχές του τόσους αιώνες, χρόνο με τον χρόνο, σεισμό με τον σεισμό, αγκομαχά και συντρίβεται ολοένα έως αφανισμού...

Απέναντι ακριβώς από το Βόιδι του Τζάντε μας και κάτω από τον ερειπιώνα της Αγίας Τριάδος βρίσκεται η Βρύση του Φάφλα, φιλόξενη, αν και πολύ θλιμμένη, εξαιτίας της οριστικής της καταφρόνιας...

Παλαιή, αλλ' ανθεκτική, παρά τα χρόνια της. Χύνεται κι όλο χύνεται παρηγορητικά. Ξέρει πολλά, έχει νιώσει περισσότερα, μα δεν πρόκειται ποτέ να μαρτυρήσει τα Σιωπώμενα. Μόνο χύνεται...

Πέρα στον ορίζοντα, προς τα μέρη του Μοριά, μόλις περνά έν' ακόμη πλοίο μοναχικό. Ο καλαμιώνας εν τω μεταξύ, σε πρώτο πλάνο, συνδιαλλέγεται μυστικά με τον φλύαρο άνεμο. Εικόνες, που εάν βιωθούν σε βάθος, σε κατέχουν διαπαντός!

Βρέχεις τα πόδια στη θάλασσα του Βοϊδιού, εδώ κάτω απ' τη Βρύση, και όλες οι αισθήσεις ανασκιρτούν, καθώς μες απ' τους πόρους σου εισέρχονται εντός σου όλα τα μικρά-μεγάλα Θρυλούμενα του μυστηριακού ετούτου τοπίου!

Η περιδιάβασή μας ξεκίνησε (στην 1η φωτό) με τον ήλιο της αυγής και ήδη το φως πάει να κοιμηθεί. Παρατηρούμε τους ύστατους αγκαλισμούς των πλάγιων ανταυγειών με το Βόιδι κι εμείς, μες από τον καλαμιώνα, αιχμαλωτίζουμε εδώ και τώρα τη στιγμή. Επειδή, κάθε επόμενη στιγμή δεν θα μοιάζει ποτέ, μα ποτέ, με την προηγούμενη!

Σημείωση: Ευχαριστίες πολλές στον εφημέριο της κεντρικής Αγίας Τριάδας π. Αντώνιο Καλόφωνο για τη συνοδοιπορία στον ευφρόσυνο αυτόν τόπο!


32 σχόλια:

Μαρία Σ είπε...

Καλημέρα
Ω εκπληξη πρωί πρωι!!!!
πανεμορφες λήψεις-χίλιες λέξεις-συνοδευόμενες από μεστό λόγο.
Αξιος πάντα Αξιος για οσα κάνετε.
Ναχετε υγεία σωματική και πνευματική εσείς και η οικογένειά σας.

VAD είπε...

Aμάν,τι μου ξέφυγε,πρέπει να ξανάρθω Ζάκυνθο,περάσαν έντεκα χρόνια...

Captain I.Leftakis είπε...

Παναιδεσιμωτατε Πρωτοπαπα και πανυπερσεβαστε μου φιλε, Προσκυνω και ριβεριρω,

Συγχαρητηρια για τις αναρτησεις, αυτην και την προηγουμενη, Μεσαιωνικο κτισμα στον 21ο αιωνα (μωρε ποια γαιδ... ητανε? Ζακυθηνια η απο τα ευλογημενα χωματα που ενωθηκαμε για 10 ριζοσπαστες)

Ομως νομιζω οτι θα επρεπε να φτιαχτη στην Αγια Τριαδα ενα ωραιο προσκυνηταρι, παντα σε Ζακυθινο stile με μια πλακα που να μνημονευη και το Βοιδι και να αναφερη επισης, συνοπτικα, και τα του πανυγηριου.

Μην ξεχναμε οτι το πανυγηρι του Βοιδιου λεγεται ετσι γιατι μπρι γρεμιστει το ξωκλησι στο Βοιδι, και αν δεν με απατα η μνημη μου μπριν ενωθουνε η εκκλησια τση Κυρας τση Λαουρενταινας με την Αγιαν Τριαδα τση Χωρας, το κονισμα μεταφεροτανε στο Βοιδι το χαραμα τση Δευτερας τση Λαμπρης και εν συνεχεια στην Αγιαν Τριαδα στη Χωρα αποπου εματαγυριζε στο Καστρο ανεπισημα.

Τα σεβασματα μου στη Παπαδια (ο τονος παντα στη παραληγουσα). Ο Μιμης Σου φιλει το χερι

None είπε...

Δεν μπορώ, παρά να συμφωνήσω εδώ με τον προλαλήσαντα κ. Κάπταιν.
Συγχαρητήρια. Πολύ όμορφα όλα!

Μ.Δ είπε...

Ευτυχώς που υπάρχετε και μέσα απο τις εικόνες και τα σχολιά σας μας βγάζετε απο το λήθαργο της καθημερινότητας.
Και μετα θέλετε να ισχυριζεστε οτι δαε είστε καλλιτέχνης!

Artanis είπε...

Υπέροχες φωτό...
Κρίμα βέβαια, αλλά είναι και μια φυσική εξελιξη...
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα αύριο...

Ιωάννα είπε...

Τι καταπληκτικά φλύαρες εικόνες! (όπως ο άνεμος στις καλαμιές) και τι μεστός λόγος! Η όλη ανάρτηση, ένα ποιήμα!

P. Kapodistrias είπε...

@ Μαρία Σ.,

Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Ευχαριστώ για τα ωραία! Ο καλός λόγος πάντα χρειάζεται!
Βέβαια, όλοι παρ-ακολουθούμε εσένα!

P. Kapodistrias είπε...

@ Vad,

"Καιρός παντί πράγματι"! Με το καλό!

P. Kapodistrias είπε...

@ Γιάννη Λευτάκη,

Ευχαριστίες για το σχόλιό σου. Πάντα με το τάκτ και την ομορφιά της ημετέρας διαλέκτου! Χρειαζούμενες οι παρατηρήσεις σου!

Χαίρε και υγίαινε πανοικεί!

P. Kapodistrias είπε...

@ None,

Κάτι φούρνος θα γκρεμίστηκε!!! Συμφωνείς με προλαλήσαντα! Πολύ μού αρέσει! Έτσι! "Η φιλαδελφία μενέτω"!!!

P. Kapodistrias είπε...

@ Μ.Δ.

Ο καθείς από το πόστο του ό,τι μπορεί κάνει και απ' ό,τι έχει δίνει!

Καλλιτέχνης εγώ; Μήπως... κακκιτέχνης;;

Καλημέρες de profundis! Καλή δύναμη στο παμμέγιστο έργο σου!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αρτάνις,

Ευχαριστώ! Είσαι πολύ ευγενική!
Τα δέοντα και ζέοντα στον Ίωνα, τα παιδιά και την όμορφη Ν. Ζηλανδία!

P. Kapodistrias είπε...

@ Ιωάννα,

Μακάρι να μπορούσαμε να βιώναμε ό,τι μάς περιβάλλει ποιητικότροπα! Πόσο θα ήμασταν διαφορετικοί και πάντως καλύτεροι!!!

Καλήν ημέραν!

Ανώνυμος είπε...

ενδιαφέρουσες πληροφορίες και όμορφες εικόνες αυτού το τόπου

Μαρία Νεονάκη είπε...

Πάτερ Παναγιώτη για μια ακόμη φορά αποδεικνύεις πως έχεις μεγάλο ταλέντο να αξιοποιείς όσα αξίζουν, όσα είναι δίπλα μας -και δυστυχώς προσπερνάμε-,όσα ζητούν την προσοχή μας-και εμείς κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας-, όσα πρέπει να μαθαίνουμε -γιατί έχουμε ιστορία και παραδόσεις-,όλα όσα μας αξίζουν.
Έχω πάει πολλές φορές στο συγκεκριμένο μέρος αλλά δεν ήξερα την ιστορία του. Η ανάρτηση αυτή μου ζωντάνεψε αναμνήσεις και μου έδωσε ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Να είστε καλά να μας εκπλήσσετε ευχάριστα και να μας ταρακουνάτε

H.Constantinos είπε...

Τί ωραία περιγραφή... Σε όλα τα επίπεδα.

Κάτι τέτοια σημεία με τραβάνε σαν μαγνήτης. Μπορώ να κάθομαι και να φωτογραφίζω με τις ώρες...

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Τελικά φαίνεται οτι παντού τη γράφει την ιστορία ο ..κισσός!
Με παρέσυραν όλα με ακατανίκητη γοητεία σ ένα ταξίδι ονείρου στο παρελθόν.
Μ άρεσε τόσο πολύ: "ξέρει πολλά, έχει νιώσει περισσότερα, μα δεν πρόκειται ποτέ να μαρτυρήσει τα Σιωπώμενα. Μόνο χύνεται..."
Μπορώ να ζήσω σήμερα μόνο μ Αυτό!!!

Daniel είπε...

Συγχαρητήρια για μια ακόμα φορά φίλτατε πάτερ Παναγιώτη!!
Σκέφτομαι, με πικρία ομολογώ, ότι πολλοί από μας, φτάσαμε στα...πέρατα του κόσμου, είτε από ανάγκη είτε από άλλους λόγους κι όμως δεν είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε απ΄ άκρη σ΄ άκρη τον ευλογημένο μας τόπο, το αγαπημένο νησί όπου πολλοί από εμάς που φύγαμε δεν είχαμε πάει ποτέ πάρα πέρα από κει που μέναμε, άντε και 5-10 χιλιόμετρα πιο πέρα, αν είχαμε δικούς που μένανε εκεί γύρω. Δύσκολα χρόνια εκείνα και οι μετακινήσεις ακόμα πιο δύσκολες, οι αποστάσεις...πολύ μεγάλες.
Να είσαι καλά που μάς γνωρίζεις, έστω και ηλεκτρονικά τον τόπο μας,
πολλά-πολλά χαιρετίσματα,
δ.μ.τ.

π. Αντώνιος Καλόφωνος είπε...

Συγχαρητήρια για την όμορφη παρουσίαση! Τιμή μου που σάς οδήγησα στους ιστορικούς αυτούς χώρους και αξιοποιήσατε με τρόπο σπουδαίο τις φωτογραφίες που τραβήξατε.
Μακάρι να μπορούσε να γίνει κάτι, αλλά τα προβλήματα είναι πολλά.

P. Kapodistrias είπε...

@ Βαγγέλη,

Χαίρομαι που σού άρεσαν!

P. Kapodistrias είπε...

@ Μαρία Νεονάκη,

Καλώς επέστρεψες! Μάς είχε λείψει ο ουσιώδης και μεστός λόγος σου.

Χαίρομαι, ότι η ανάρτηση συνετέλεσε ώστε να γνωρίσεις (γνωρίσουμε όλοι μας) καλύτερα τον τόπο μας!

Ευχές στην Οικογένεια και δύναμη στο έργο σου!

P. Kapodistrias είπε...

@ Κωνσταντίνε,

Μακάρι να ήσουν κοντά μας να φωτογραφίσεις κι εσύ, με τον υπέροχο τρόπο σου!

Ευχαριστώ!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αναΐς,

Εσύ και μια άλλη φίλη (η ερίτιμη Κυρία Πρόεδρος του φαν κλαμπ του Ίσκιου μας, η Αριάδνη) έχετε μια καταπληκτική επιτηδειότητα: Να επισημαίνετε ωραία πράγματα που γράφω, δίχως κι εγώ ο ίδιος να ξέρω (όταν τα γράφω) ότι άξίζουν κατιτίς!

Να είσαι καλά!

P. Kapodistrias είπε...

@ Ντανιέλ-Διονυσία εκ Μελβούρνης,

Είδες πόσα όμορφα μέρη υπάρχουν που πράγματι δεν τα γνωρίζουμε, ενώ κυκλοφορούμε δίπλα τους!!!

Ευχές από την γενέτειρα! Την αγάπη όλων μας για όλους Σας!

P. Kapodistrias είπε...

@ π. Αντώνιε Καλόφωνε,

Ευχαριστώ κι εγώ που με συνόδευσες και μού έδειξες τον τόπο αυτόν της Ομορφιάς!
Καταλαβαίνω, ότι "δεν είν' εύκολες οι θύραις εάν η χρεία ταις κουρταλεί", όπως θα έλεγε κι ο Σολωμός.

Αριάδνη είπε...

Δύσκολο, πάντως, να διαλέξεις!!
Τα Ωραία ανάμεσα στα Ωραία..

kiki είπε...

Πολύ ωραία ΚΑΙ αυτή η ανάρτηση!

doris είπε...

hi

doris είπε...

Στην Μαρία Σ. και σε όσους συμβάλλουν σ'αυτή την σελίδα απευθύνω τα θερμά μου συγχαριτήρια.
Αγαπητέ Π.Κ τα θέματα που χειρίζεστε είναι πολύ αξιόλογα και παράλληλα διασκεδαστικά γιατί οτιδήποτε είναι σχετικό με το όμορφο νησάκι μας, μας φέρνει αγαλίαση. Ειδικά για μας τους ξενιτεμένους- σας γράφω από το Σύδνευ Αυστραλίας- είναι πνοή ζεφύρου, Καλή συνέχεια σε όλους.

doris είπε...

Μαρία Σ., πάντα άξια να ερευνάς τις τόσο όμορφες πτυχές της ιστορίας του πανέμορφου νησιού μας. Εκείνα τα ...παλιά καλά χρόνια
είχα ακούσει για το πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου στο Βόιδι αλλά ο σεισμός του '53 εσκόρπισε τον όλεθρο. Μετά σιωπή. Προτεραιότητα, να ξαναχτιστεί η πόλις. Κανείς δεν ξανασκέφτηκε τα ξερονήσια που τα συνεπήρε ο βυθός κι η λησμονιά.
Να είσαι καλά που τα έφερες πάλι στον αφρό. Εύχομαι σύντομα να αναρτήσεις κάποια άλλη ενδιαφέρουσα έρευνά σου, με την συμβολή του αγαπητού Πάτερ Π.Κ και καλλιτέχνη φωτογράφου.
Με αγάπη σε όλους εσάς
από το Σύδνευ

Μαρία Σ είπε...

Καλημέρα από εμάς Καλησπέρα σε σένα Θοδώρα (doris) μας
Σε ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια και για την αγάπη που
δίνεις σε μας και στην αγαπημένη μας Ζάκυνθο.
θα συνεχίσουμε !!
αν δεν εχει αντίρηση ο Π Κ!!!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails