© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Ο Ίσκιος του μικρού Αλέξη

[Με μεγάλη ικανοποίηση λάβαμε από τον καλό Ζακύνθιο συγγραφέα και φίλο Διονύση Μουσμούτη, Διευθυντή του Περιοδικού Ιστορία Εικονογραφημένη, την παρακάτω παρουσίαση ενός ανέκδοτου και τόσο επίκαιρου -αλίμονο- ποιήματος του πολυσέβαστου πανεπιστημιακού και ποιητή Γιάννη Δάλλα. Την δημοσιεύουμε αυτούσια κι ευχαριστούμε τον φίλο Διονύση Μουσμούτη για τη μεγάλη τιμή. Οι φωτογραφίες είναι αποκλειστικές από τα Δεκεμβριανά της Αθήνας 2009 και υπογράφει ο συνεργάτης μας Μανώλης Δημελλάς.
Π.Κ.]

O Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε σε μία μάχη που δεν έδωσε ποτέ. Αθώο παιδί, δεν είχε εμπλακεί ποτέ σε αψιμαχίες, και δεν ανήκε σε παρατάξεις∙ δεν είχε προκαλέσει ποτέ. Τις έντονες αντιδράσεις της οικογένειας του δεκαπεντάχρονου και των νομικών της εκπροσώπων αλλά και του δικηγορικού συλλόγου της Αθήνας προκάλεσε η στάση του προφυλακισθέντος ειδικού φρουρού ενώπιον του ανακριτή και οι δηλώσεις του συνήγορου του περί «παρεξήγησης». Από την πλευρά του επανέλαβε τη θέση του εντολέα του. Υποστήριξε πως ο θάνατος του Αλέξανδρου οφείλεται σε ατύχημα... « ο Θεός επέφερε αυτό το αποτέλεσμα».

Ένα χρόνο μετά και εν αναμονή των μαζικών συλλαλητηρίων της μαθητικής και της φοιτητικής κοινότητας της χώρας, ο φίλος ποιητής Γιάννης Δάλλας, σήμερα το πρωί, μου έστειλε το ανέκδοτο ποίημά του «Δημοταράκτες», γραμμένο μετά τη βίαιη «αναχώρηση» του δεκαπεντάχρονου μαθητή.

Σου το στέλνω, φίλε Παναγιώτη, για τις ανα-γνώσεις του θαυμάσιου Ίσκιου σου.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009
Διονύσης Ν. Μουσμούτης


Γιάννη Δάλλα
Δ Η Μ Ο Τ Α Ρ Α Κ Τ Ε Σ

Αυτός εκεί και με τη σκέψη του σκοπεύει
ρίχνει κάτι απλωτές ματιές σαν δίχτυα
κι η άκρη του κανθού του αγκίστρι

Η σκέψη πίσω απ' τα σμιγμένα φρύδια
σαν βολίδα
κι η τρύπα της καρδιάς που στόχευσε κρατήρας
το αίμα να χύνεται σαν λάβα στις λεωφόρους
με αναρτημένα τα πανώ της ανταρσίας
-μπροστά φρουροί και πίσω μασκοφόροι-
Δίχως ινστρούκτορες… Κι οι όψιμοι προστάτες
σαν φαρισαίοι πίσω απ' τα στασίδια

Έτσι κι ο Ανδρόνικος ο Β΄ σ' ένα απ' τα χρυσόβουλλα
μιλά για οχλοποιούς, που «εις παραλύπησιν
αυτών μέλλει είναι
των ορθώς κρατουμένων και εκζητούντων,
συντηρείσθαι εις την πρέπουσαν κατάστασιν
της βασιλείας» του. Ο Ανδρόνικος ο Β΄ !

Και της πρωθυπουργίας του ο Β΄, που όπως
ο Πιλάτος
νίβει τα χέρια και μιλά ο αναμάρτητος
για οχλοποιούς και για δημοταράκτες

13 σχόλια:

manitari tou bounou είπε...

Δημοταράκτες: Μια προσπάθεια για την υπέρβαση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με βοή, φωτιές, χημικά και αναζήτηση.
Ζητείται επιγόντως ο Λόγος των λόγων!

Την καλησποέρα μου.

Αριάδνη είπε...

"..το αίμα να χύνεται σαν λάβα στις λεωφόρους.."
Αυτό το αθώο αίμα ως πότε θα χύνεται έτσι μάταια; Και γιατί νάναι ευκαιρία για τους αδιάγνωστους μανιοκαταθλιπτικούς να βγάζουν την ψύχωση αφανίζοντας τα πάντα γύρω τους;

akb8862 είπε...

Τα συναισθήματα μένουν βουβά στη μνήμη του αδικοχαμένου αυτού παιδιού. Και είναι πάρα πολύ δύσκολο να σχολιάσει κανείς...
Την καλησπέρα μου.

Ν.Κεφαλληνός είπε...

Ας είναι αωνία η μνήμη του μικρού Αλέξανδρου (δεν του άρεσε το Αλέξης) και εύχομαι φέτος κανείς να μην εκμεταλευθεί τη μνήμη του για ίδιους σκοπούς και κυρίως να εκλλείψουν τα παντός είδους φινόμενα βίας.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Καλησπέρα. Πόσα δεν ειπώθηκαν.Το καλύτερο μνημόσυνο, σκέφτομαι, η ενάντια στην κάθε βία καθημερινή μας πράξη. Εύκολη κουβέντα, ηρωισμός όμως της καθημερινότητας. Το γράφω και ταυτόχρονα αισθάνομαι το σχεδόν ουτοπικό του πράγματος. Πόσα "μουσκεμένα χιλιόμετρα" ακόμα;

dokisisofi είπε...

"Η τρύπα της καρδιάς κρατήρας". Πολύ δυνατή εικόνα...

Γεφυριστές είπε...

π. Παναγιώτη,
εύχομαι καλημέρα με μια καλύτερη μέρα. Διάβηκα το ιστολόγιό σας με την «από τίτλο» πεποίθηση πως θα διαβάσω ένα κείμενο στη μνήμη του παιδιού και την επιθυμία να σας αφήσω το «Όταν» του Μιχάλη Κατσαρού για τη μέρα αυτή. Ωστόσο η έκπληξη και η ικανοποίηση από αυτό που βρήκα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Ένα πολιτικό ποίημα το μάστορα του λόγου κ. Δάλλα! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!

Άστρια είπε...

Δεν έχουμε πολλά να πούμε, αφού δεν απαντήθηκε το "γιατί".


Καλή εβδομάδα εύχομαι!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ας αφήσουν αυτό το παιδί να ησυχάσει χωρίς να καπηλεύονται τη μνήμη του οι κάθε λογής βιαστές των πάντων..

panagiotisandriopoulos είπε...

Σημαντική στιγμή για τον Ίσκιο μας, αγαπητέ μας Π.Κ., η παρουσία του μεγάλου δασκάλου Γιάννη Δάλλα μ' ένα ανέκδοτο και πρωοδημοσιευόμενο εδώ ποίημά του.
Ίσως γιατί στον Ίσκιο δεν φοιτούν οχλοποιοί και δημοταράκτες...
Εύχομαι ειρήνη!

Artanis είπε...

Το παιδί πήγε χαμένο άδικα...Αυτό το ξέρουν και το αναγνωρίζουν όλοι...

P. Kapodistrias είπε...

Για μια ακόμα φορά η Ποίηση τα είπε όλα και απέδωσε τα χρεωστούμενα σ' εκείνους που πρέπει! Ξέρει να εκδικείται η Ποίηση!!!

kiki είπε...

Αχ....τι να πει κανείς;

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails