© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Παναγιώτη Καποδίστρια, ΕΣΧΑΤΟΣ ΦΙΛΟΣ (Ποιήματα)

εκδ. Ιδίοις αναλώμασιν, 2001, σσ. 75.

Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ Β. ΦΡΙΛΙΓΚΟΣ
[Περιοδικό Σύναξη 82 (2002) 124 εξ.]

«ή σε αγγίζω Ιησού
ή Ανασταίνεσαι δια παντός από κοντά μου»
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Εωθινή μυροφόρος κρατά σε διάφανο μυροδοχείο τον ήχο της σιωπής από τη νέα ποιητική δουλειά του πατρός Παναγιώτη Καποδίστρια και μάς την προσφέρει για να γίνουμε κοινωνοί της.
Η συλλογή τιτλοφορείται με το γενικό τίτλο Έσχατος φίλος και περιλαμβάνει πέντε επιμέρους συλλογές: α) Το τι ποτέ μου, β) Στο τσόφλι μέσα, γ) Έμψυχα ξύλα, δ) Ανάσες άνασσες και ε) Τα χάριν υγείας μικρά.

Στίχοι περιχυμένοι από ελυτικές μυρωδιές και λυρισμό αναβλύζουν από τις πρώτες σελίδες: «Ανέμελα που νηπιάζεις κι ερωτεύεσαι / ανθείς και λουλουδίζεις μεγαλόφωνα / κτερίζοντας τις ευωδιές και τα ψέματα» (σ. 11) ή «Έτσι δροσίζεται η ψυχή: / Με στέρεο μπλάβο και χρυσό» (σ. 49), για να καταλήξουν ελπιδοφόρα με «φως κεραμιδί / μαγιοκατάληκτο / να τιτιβίζει / ενώ η Ελπίδα / κρυπτογραφεί αγάπες / και μελωδίες» (σ. 71). Εμπνεόμενος από την διακονία του λειτουργήματός του μάς παροτρύνει: «Άστα και φύγε / όπου μακρύτερα / βαθύτερα όπου / σφράγισε ωστόσο τα πορτάκια της πρόθεσης / μήπως- / πλύνε σου από τα δάχτυλα τις καφτρίλες / ασπάσου τα παιδιά περίπου ως αντιμήνσιο» (σ. 13) και «Αχτιδωτό πρωί Προηγιασμένης / μυθομανής / έως εντροπίας / σού αποδίδομαι / κρυφή κολόνια των μικρών αγίων» (σ. 69). Ορατοί επίσης και οι θεολογικοί του υπαινιγμοί: «Άνω τελεία / στη θλίψη τού ενθάδε. / Ισόβιο Πάσχα» (σ. 52).

Ο π. Π.Κ. αφουγκράζεται τα σύγχρονα ιστορικά γεγονότα και ευαισθητοποιείται στο ποίημά του «Έρως Ήρως» λόγω Σερβίας (σ. 25) και στο ποίημά του «Όλο μάτια» λόγω Συρίας – Λιβάνου: «κι ο Θεός στο μπαλκόνι του / παιδιόθεν / με αλεξίσφαιρο» (σ. 42). Χωμάτινος και με εξομολογητική διάθεση μοιράζεται μαζί μας: «Φόβος μυρίζει / φιδογυρίζει εντός μου / και κάνει κρύο» (σ. 50).

Στους παρακάτω στίχους ξεδιψά από την ίδια πηγή με την ομότεχνή του Κ. Δημουλά: «Ντύνονται την ευθύνη τους απ’ τη λαμέ την όψη / κρύβουν επιμελώς σχισμένη απ’ τα παλαίτυπα / την επίμαχη των Μακκαβαίων σελίδα / κι ανακηρύσσουν ευλαβώς / το μάταιο / σε ανάγνωσμα ψυχωφελές και το τυχαίο / σε στίχο εκ προμελέτης» (σ. 14). «Αχ το πολύ / πώς συνεπαίρεται και / φθίνει / κάθε φιλάργυρος καημός / για τις χαρές / τις ομορφιές / για το μεγάλο νόστο / μεθαύριο παραγράφεται / οι έρωτες νικώνται από το λίθο / και τη λήθη / κ’ οι στεναγμοί στοιχίζουν» (σ. 45) και τέλος: «Τόσο εφέτο χυμώδες γαλάζιο / σαν πρόθεση προστακτική αφοπλίζει με / σαν ακακία κακιωμένη από το φίδι / ανατριχιάζει / σαν Αγάπη περισπάται νυκτική / προς το Ανέφικτο» (σ. 59).

Η Λιτανεία των ματιών του αναγνώστη θα αναπαυθεί στα «Έμψυχα ξύλα» (σσ. 33-38), στα οποία ιδιαίτερα ξεχωρίζουν ο «Επιτάφιος»: «Να πώς ο Τάφος / τον Ήλιο σπαργανώνει / σε φόντο χρυσό» (σ. 37), ο «Ενταφιασμός»: «Λάθος ο λίθος / τον Άμωμο σφραγίζει / Λίθος το λάθος» (σ. 37) και η «Συνάντηση»: «Χαράζει Κήπος / Ντύσου με μην κρυώσεις / και μή μου άπτου» (σ. 38).

Η νέα ποιητική συλλογή του ποιητή ακολουθεί εφάμιλλα την εξίσου δυνατή του παρουσία πριν δύο χρόνια με το Ενύπνιο μετά τρούλλου (εκδ. Μπάστα, 1999). Με το εωθινό βλέμμα του πάνω στα πράγματα ο π. Π.Κ. επιβεβαίωσε αυτό που μάς άφησε ως παρακαταθήκη ο Αλεξανδρινός ποιητής: «Μη μόνον όσα βλέπετε πιστεύετε. Των ποιητών το βλέμμα είν’ οξύτερον». Ακολουθώντας, τέλος, τον άγραφο νόμο της ποίησης δεν φωνασκεί, απλώς μάς υπενθυμίζει: «αν και λιμνάζω / στους εγκαταβιούντες ψάξτε και βρείτε με» (σ. 15). Εάν ανακαλύψεις τον π. Π.Κ. τότε θα είσαι σίγουρος ότι θα έχει εκπληρωθεί η ευχή ενός άλλου ποιητή: «να μπορούσε τουλάχιστον ν’ αφήσει μια γεύση γύρης / στον ουρανίσκο των μαθητών» (Μ. Μουντές, «Τα αντίποινα»).

2 σχόλια:

Roni Bou Saba روني بو سابا είπε...

ωραία παρουσίαση. αν και σύντομη επισημαίνει πολλά από τα σημεία ομορφιάς της συλλογής_ και της Τέχνης σας γενικώς.
επίσης με εντυπωσίαζε ο επίλογος, κυρίως δε ο στίχος του Μουντές!

Ανώνυμος είπε...

βγάζω το καπέλο στους δημιουργούς (ποιητές - συγραφεις - φωτογράφους) του νησιού. Μπράβο!!!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails