© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Οι μαθητές της Ζακύνθου εκθέτουν ποιήματα τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης


Η πρόσκληση της δασκάλας μου, αργότερα συναδέλφισσας και διαρκούς καλής φίλης Στέλλας Κολπονδίνου-Πλατανιά (φιλολόγου και υπεύθυνης της Βιβλιοθήκης του 1ου Γυμνασίου - 1ου Λυκείου Ζακύνθου) με γοήτευσε για τρεις λόγους: Α) επειδή σκέφτηκε να κάμει κάτι καλοβαλμένο και ουσιαστικό για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου),  Β) επειδή τίμησε με τον τρόπο της τους σύγχρονους Ζακυνθινούς Ποιητές και γ) επειδή σ' αυτή την παρουσίαση περιέλαβε και τις δικές μου ταπεινές προσπάθειες στην Τέχνη του ποιητικού Λόγου!


Ανταποκρίθηκα πολύ ευχαρίστως και σήμερα το πρωί βρέθηκα εκεί στη γνώριμη αυλή του παλιού σχολείου μου, όπου θαύμασα την αποτυπωμένη Ποίηση παντού τριγύρω μου, σε μιαν ιδιότυπη Έκθεση που οργανώθηκε από την Βιβλιοθήκη των δύο συστεγαζόμενων σχολείων.


Παντού χρώματα ανοιξιάτικα και στίχοι-συνθήματα ζωής και παρηγορίας δια χειρών μαθητικών! Τα παιδιά, με τη φροντίδα και επιστασία της κ. Κολπονδίνου-Πλατανιά, έπιασαν (επιτέλους) στα χέρια τους Ποίηση από τη ζωντανή Βιβλιοθήκη τους, διάβασαν αρκετά (σπουδαιότατο αυτό), προσπαθώντας να προσλάβουν τα όποια μηνύματα εκπέμπει!


Τελικά, στα οκτώ μεγάλα ταμπλό που συναποτελούν την όλη Έκθεση, ανάρτησαν εκατοντάδες στίχους ενδιαφέροντες και ποιήματα ομιλητικά !


Ταυτόχρονα, άλλα παιδιά ζωγράφισαν σχολιαστικά τους επιλεγμένους στίχους, εμπνεόμενα από αυτούς, ανακαλύπτοντας έτσι κάποιες από τις πάμπολλες μυστικές εκδοχές τους! 


Επιτρέψατέ μου, να θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι τόσοι και τόσοι μαθητές καθ' όλο το χρονικό διάστημα της προετοιμασίας της Έκθεσης άνοιξαν και τα ζακυνθινά βιβλία που κυκλοφορούν μεν στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, αλλά συνήθως παραθεωρούνται, μια και οι νεοΖακύνθιοι δεν ασχολούνται πλέον με την Ποίηση, αλλά κυρίως με ό,τι συνιστά (αλίμονο...) την αντιποίησή της. Ας μην το ανοίξουμε τώρα αυτό το πικρό κεφάλαιο... Πληγώνει πολύ...


Οι νεολαίοι κατάλαβαν (θέλω να πιστεύω) ότι οι συμπολίτες τους Ποιητές δεν είναι άτομα υπερκόσμια, αλλά κάποιοι καθημερινοί άνθρωποι που, αντί για μαχαίρια, καλάσνικοφ, ψευτομαγκιές, ρεμούλες, διαπλοκές, τοκογλυφίες, ληστείες και άλλα παρόμοια γελοία έως επίφοβα, χρησιμοποιούν τις λέξεις τους για να ξορκίσουν τον εν γένει φόβο των καιρών και μάλιστα τον φόβο του Θανάτου (με όλες τις έννοιες), μεταχειριζόμενοι τις τροπές και ανατροπές του λόγου τους ως αντίλογο στην ασχημία μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση και μιας πατρίδας σε χρεοκοπία!...   


Ικανοποιούμαι πολύ που οι μαθητές επιλέγουν αυτούς ειδικά τους στίχους μου, υποστηρικτικούς όσων πιο πάνω έγραψα:

Κερνάω τους φίλους μου καφέ
στο πλάτωμα παρηγοριάς
και λέω
τη διαδοχή να εξασφαλίσουμε της Ποίησης
το αρτιμελές
κι επ' αυτοφώρω

Στ' ανώι του νου
στα φωτανάμματα
ψυχανεμίζομαι βροχές
κι άλλα προσόμοια
λόφους λοφία

κι αναδύεται
δωδεκάορτη
άγγελος με φύλο
η Ποίηση.


Θεωρώ ότι είναι η πρώτη φορά που η εντόπια ποιητική παραγωγή παρουσιάζεται και τιμάται μες στον ζωτικό της χώρο: Στο μέλλον της! Διότι γνωρίζουμε ότι το κάθε Ποίημα, εάν είναι Ποίημα, δρα κατ' ουσίαν μακροπρόθεσμα. Μπορεί να γεννιέται εδώ και τώρα, να δρα κατ' αρχάς όσο δρα, αλλά αφορά στο μέλλον και θα ξαναμιλήσει εκκωφαντικότερα πολύ μετά τον γεννήτορα δημιουργό του. Και τα παιδιά είναι το Μέλλον! Άλλωστε, κατά τον Ηράκλειτο "παιδός η βασιλείη"!!!


Κάποιος πολιτικός, μια φορά κι έναν καιρό, αποκάλεσε (αν θυμάστε) τους Ποιητές "λαπάδες". Ναι, αλλά οι Ποιητές έχουν όνομα που διαρκεί, όνειρο που θάλλει, έρωτα που ανθεί και λουλουδίζει και προπάντων ισχύ στο διηνεκές. Εκείνος, όμως; Ουδείς τον θυμάται για κάτι άλλο, ει μη μόνον για τη βρισιά του... Τι θλίψη, αλλά και νέμεσις ακριβοδίκαιη!... Προσωπικά δεν θυμάμαι ούτε καν τ' όνομά του...


Κλείνοντας αυτές τις σύντομες σκέψεις -παρότι δεν έχω εξουσιοδότηση- ευχαριστώ εκ μέρους όλων των τιμώμενων Δημιουργών την αγαπητή Στέλλα Κολπονδίνου-Πλατανιά και τους συνεργάτες της γι' αυτή την τόσο συγκινητική και ποιοτική (=ποιητική) πρωτοβουλία τους! Και σε άλλα! 
π. Π.Κ.

2 σχόλια:

kiki είπε...

Είδες ωραία εκδήλωση που διοργάνωσε η Στέλλα;

Ανώνυμος είπε...

:-) ti poio dimiourgiko apo tis ikonografimenes epiloges mathitwn! an omws htan enas poio mikros tixos me poihmata newn poihtwn sto sxoleio sas? an diagwnistoun sthn poihsh posoi tha brabefthoun?

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails