© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Afghan Girl ή Τα Μάτια μιας Απελπισμένης



AFGHAN GIRL

λόγω National Geographic

Τι κοιτάς ισκιωμένη
με φόβο κοφτερό
και κόκκινο πολύ
του γρήγορου
και αδίστακτου;

Όσα βλέπεις δεν είναι.

Μεθαύριο
ξημερώνεσαι γριά πολλών χειμώνων
με τη μαντήλα της φυλής
να κρύβει τη Γυναίκα

πάλι φοράς τα μάτια σου
πλην
μάτια ρουφηγμένα προς τα μέσα.

Όσα βλέπεις
είναι δεν είναι
αδιάφορο.
(19.3.2002)

[Από την ποιητική συλλογή Παναγιώτη Καποδίστρια, Της αγάπης μέγας χορηγός, εκδ. 2003, σ. 107. Το ποίημα αυτό γράφτηκε εξ αφορμής μιας Αφγανής Γυναίκας, της Sharbat Gula.
     Το 1984 ο φωτοδημοσιογράφος του National Geographic Steve McCurry αποτύπωσε την 12χρονη Αφγανή, εστιάζοντας στα εκφραστικότατα μάτια της. Η φωτό υπήρξε παγκοσμίου φήμης κι έγινε πρωτοσέλιδο σε λευκώματα και περιοδικά.
     Την ξαναβρήκε και την αναποτύπωσε πάλι στην ίδια στάση, 17 χρόνια αργότερα... Θυμάστε: Πόλεμοι, μπούργκες κλπ. κλπ. Πλήρωσε τον σύζυγό της, ώστε να ξαναδεί τα υπέροχα μάτια της...
     Την αίσθηση των Ματιών της Sharbat Gula στις δύο εκδοχές τους αποπειράθηκε να στιχουργήσει ο γράφων. Σημειωτέον ότι η αγγλική εκδοχή του ανωτέρω ποιήματος απέσπασε το Διεθνές Α΄ Βραβείο Ποίησης DELIA στο Τμήμα Ευρωπαϊκών Γλωσσών για το 2002 του Πανεπιστημίου UTE-TEL Bovesia της Ιταλίας. Ακολουθεί:]

AFGHAN GIRL
Due to National Geographic

What are you looking for shaded girl
with a sharp fear
and much redof promptness
and unhesiting?

Whatever you’re looking at, it doesn’t exist.

The day after tomorrow,
a morning will find you as an old woman of many winter
wearing your tribe’s head scarf
that covers the Woman.

You’re always wearing your eye
but
these eyes are sunken.

Whatever you’re looking at
it does or it doesn’t exist
without meaning.

(19.3.2002)

6 σχόλια:

Tasos Zarkadis είπε...

Η αλήθεια είναι πως έχω διαβάσει τόσες φορές αυτό το ποίημα που το έχω μάθει σχεδόν απ'έξω!!

"Πάλι φοράς τα μάτια σου πλην μάτια ρουφηγμένα προς τα μέσα.."

Αξίως βραβευθέν!!

Ιωάννα είπε...

Εξαιρετικό!!!

''Μεθαύριο ξημερώνεσαι γριά πολλών χειμώνων με τη μαντήλα της φυλής να κρύβει τη γυναίκα''
Και να σκεφθεί κανείς οτι πρόκειται για μια γυναίκα 29 ετών!

Μαρία Σ είπε...

Το ποιημα υπέροχο!!!
Δίκαια ξεχώρισε και βραβευτηκε
και μας τονίζει οτι κάθε μέρα δεν πρέπει να ξεχνάμε να ευχαριστούμε τον θεό
για την εποχή που γεννηθήκαμε
..θα μπορούσε ναχαμε γεννηθεί στον μεσαίωνα...
..τον τόπο που γεννηθήκαμε θα μπορούσε να είχαμε γεννηθεί στο Αφχανιστάν...
.. την οικογένεια που γεννηθήκαμε θα μπορούσε ναχαμε γεννηθεί σε οικογένεια χωρίς αρχές και αγάπη.....

P. Kapodistrias είπε...

@ The Blue,

Καλημέρες! Ευχαριστώ! Μού αρέσει που σού αρέσουν αυτοί οι στίχοι. Είναι γραμμένοι με πολύ πόνο...

P. Kapodistrias είπε...

@ Ιωάννα,

Έκαμες σωστή πρόσβαση. Συνέλαβες το Ουσιώδες!

Ευχαριστώ!

P. Kapodistrias είπε...

@ Μαρία Σ.,

θέτεις καταλυτικά τα ζητήματα. Αν και συνήθως -οι άφρονες- περί πολλά άλλα τυρβαζόμαστε, ενός δε εστί χρεία...

Καλημέρα!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails