Συμβιώνοντας με τον Φόβο...

Επίκαιρες σκέψεις από τον π. Π. Καποδίστρια

Τις φωτογραφίες της σημερινής ιντερνετικής συνάντησής μας αποτύπωσα στο κέντρο της Αθήνας (οδό Βασιλίσσης Σοφίας και Σύνταγμα) κατά το ήρεμο, φθινοπωρινό πρωί της 12ης Οκτωβρίου 2010. Το κέντρο της Αθήνας αστυνομοκρατείτο ή και στρατοκρατείτο για κάποιον απροσδιόριστο (ή, τουλάχιστον, μη προφανή) λόγο...

Τις θυμήθηκα σήμερα, ενώ αποκαλύφτηκαν εν Αθήναις οι καταστροφικές διαθέσεις κάποιων επίδοξων νεοΤρομοκρατών, οι οποίοι ταχυδρομούσαν με κούριερ πακέτα με φόβο και θάνατο προς ξένες πρεσβείες και ηγέτες.

Άσχετα με την επιτυχία ή την αποτυχία των τρομοκρατών (ευτυχώς απέτυχαν σήμερα) περι-σκέπτομαι τούτο: Η μεγαλύτερη επιτυχία της Τρομοκρατίας (έστω και αν αποτυγχάνει στις πρακτικές της) είναι ότι εγκαθιδρύει στις ψυχές των πολιτών, ως κατάσταση μόνιμη και διαρκή, τον Τρόμο και τον Φόβο.

Μια αστυνομο-στρατοκρατούμενη πόλη αποτελεί a priori έκπτωση ποιοτική, αποβαίνοντας επίφοβη αυτή η ίδια για τους κατοίκους της. Ποιος αντέχει να αισθάνεται τη σπάθη της εξουσίας και των όπλων, πότε να τον "προφυλάσσει" από τον Φόβο και πότε να τον φοβερίζει ή και να τον τσακίζει, όταν ο ίδιος για πολλούς και διάφορους λόγους εξανίσταται διαμαρτυρόμενος;;;