© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Για τη "Fuga" του Σταύρου Αμπελά

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Ο Ζακύνθιος φίλος Σταύρος Αμπελάς κυκλοφόρησε τη νέα ποιητική καρποφορία του, υπό τον τίτλο "Fuga" (Ζάκυνθος 2011, σελίδες 44), πέμπτη στη σειρά της αξιοπρόσεκτης και πολλά υποσχόμενης εργογραφίας του. 

Πρόκειται για μιαν επιπλέον αυτοέκδοση του αγαπητού Σταύρου, ο οποίος -σημειωτέον- παράγει συνήθως τα βιβλία του ολόμονος στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του, έξω και πέρα από τα διαπλεκόμενα των εκδοτών!!! Τα γράφει, τα τυπώνει, τα συνθέτει, τα κόβει, τα ράβει και τα αποστέλλει σε όλους εμάς, που αγαπάμε τη γραφή του κι ελπίζουμε σε αυτήν ότι θα αποτελέσει την ευοίωνη συνέχεια της εντόπιας ποιητικής δημιουργίας!!!

Αυτή είναι -δυστυχώς- η αδυσώπητη μοίρα των σύγχρονων ποιητών: Ουδείς πλέον χαλάει τη φαιά ουσία του για οτιδήποτε το πνευματικό, πόσο μάλλον για τους ποιητές, οι οποίοι εν πολλοίς θεωρούνται αχρείαστοι σε καιρούς μάλιστα γενικευμένης κρίσης... Έτσι, για να επιβιώσει ο βαριόμοιρος γραφιάς, για να διασώσει την Ομορφιά που τού αναλογεί, αν και τον τρομάζει ["Με τρομάζει η ομορφιά / φουσκώνει, / αγριεύει / σαν κύμα / όλο πιο βίαια / στα βράχια με πετά"] καθίσταται, εκτός από σκαφτιάς των ενδόμυχων αγρών και χειρώνακτας αυτού του ίδιου του βιβλίου, που θα φθάσει έως εμάς. Ως εκ τούτου, εκτιμάμε πολύ την δουλειά του Αμπελά, διότι διαθέτει όλα εκείνα τα συγκινητικά χαρακτηριστικά του χειροποίητου, που το καθιστούν ανεκτίμητο.

Ας το ανοίξουμε λοιπόν και ας αναγνώσουμε μαζί ορισμένα ποιήματα, ώστε να ευφρανθούμε:


Αλύτρωτος

Να σε τραγουδήσω δεν μπορώ
ούτε να κλάψω. 
Αγέρας παίρνει τα τραγούδια μου
η θάλασσα τα δάκρυά μου.
Ανέκφραστος
αλύτρωτος
ο πόνος της καρδιάς μου. 


Καθάρια πηγή

Μια καθάρια
γάργαρη πηγή
έτρεχε όλο το καλοκαίρι
δίπλα στη θάλασσα.


Ευδία

Τα φαντάσματα είχαν κρυφτεί.
Τα τρόμαξε η θάλασσα
κι ο ήλιος.
Στο δάσος σεργιανούσαν ξωτικά
παίζοντας μουσική.


Το πρώτο βήμα

Το πρώτο βήμα
είναι να με δεις
το δεύτερο
να μη σε τρομάζει η ασκήμια μου.
Τότε ίσως
θα μπορέσουμε να μιλήσουμε
για όνειρα και ουρανό
κι άλλα ανώδυνα
ερωτικά παιχνίδια.

1 σχόλιο:

D. G. Magriplis είπε...

Πράγματι "όλα εκείνα τα συγκινητικά χαρακτηριστικά του χειροποίητου". Μια καθάρια πηγή και η ευχή μας να είναι αστείρευτη...

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails