skip to main |
skip to sidebar
© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.
ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!
-
Φανάρι, 29.3.24: Προηγιασμένη θεία Λειτουργία, με Πατριαρχική Χοροστασία
-
Σήμερα, 29 Μαρτίου 2024, Παρασκευή της Β΄ εβδομάδας των Νηστειών, τελέσθηκε
Θεία Λειτουργία των Προηγισαμένων Δώρων, στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό
Αγίου Γε...
Πριν από 1 ώρα
-
Γεωργίου Λέκκα: ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ (νέο ποίημα)
-
Τα πουλιά προσκαλούν τό ’να τ’ άλλο το καθένα και μ’ άλλο τραγούδι σαν εσύ
νά ’σαι πάντα εδώ. Να κρατιόμαστε, λένε, απ’ το χέρι όσο ακόμα βαστάει η
μέρα κα...
Πριν από 2 εβδομάδες
-
Οικουμενικός Πατριάρχης: “Κανείς δεν σώζεται μόνος του, κανείς δεν σώζεται
αν δεν σωθούν όλοι”
-
Την ανάγκη να συμβάλουν όλοι αποφασιστικά για την αντιμετώπιση της
κλιματικής αλλαγής και της προσφυγικής κρίσης υπογράμμισε η Α. Θ.
Παναγιότης ο Οικουμε...
Πριν από 3 μήνες
-
Ταξίδι στην Κριμαία | Evge | Homeward (2019)
-
*Κείμενο του Μανώλη Κρανάκη *
Ένα νεαρό αγόρι, ο Αλίμ, φοιτητής δημοσιογραφίας στο πανεπιστήμιο του
Κιέβου κάθεται στον διάδρομο ενός νεκροτομείου. Μοιάζ...
Πριν από 2 χρόνια
-
Μάτι στη φωτιά
-
Πριν από 5 χρόνια
Βολτάρει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
12 σχόλια:
Τίποτε...
ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ
Τίποτε!...
ΠΩΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΖΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ??
Παρόλα τα "τίποτε", νομίζω ότι έτσι ακριβώς θέλουν να ζουν...
ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΕΚΛΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ, ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ.... ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΠΙΡΜΠΙΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΔΗΜΟΥ.... ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΜΕ ΦΩΣ ΝΕΡΟ ΚΛΠ... ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΡΩΜΑ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΙΔΕΡΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΕΠΗ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΤΣΑΝΤΗΡΙ...
Προτιμησεις ή ανθρώπινες ανισότητες; Φαύλος κύκλος, ίσως.
Αν τους αρέσει να ζουν έτσι δεκτό καί σεβαστόαλλα υπάρχουν καί δύο θέματα που μας αφορούν 1ο πλήρωνουν φόρους, βγάζουν δίπλωμα έχουν ασφαλεια υγείας η εμείς τα καλύπτουμε όλα; 2ο οι συνθήκες υγιεινής που θέλουν να ζουν μήπως ειναι επικίνδυνες καί για εμάς; Μήπως λοιπόν για να ζεις σε μια κοινωνία να πρεπει να να πρεπει να ζεις με συνθήκες που αρμόζουν καί σε εσένα καί στους άλλους;; Καί ίσως τελικά να πρεπει να σταματήσουμε να μοιρολογαμε τους καημένους τους"άπορους" γενικά, καί να μπούμε σε σύγχρονη κοινωνία με αυτοπεποίθηση καί μέλλον.
Το 1981 - στα πλαίσια εργαστηρίου της σχολής Κοινωνικών λειτουργών-φοιτήτριες πήγαμε στις τύπου "εργατικές κατοικίες" στον Κορυδαλλό, που είχαν δοθεί σε Ρομά, για να καταγράψουμε το "μετά" σ ότι αφορούσε στις συνθήκες της ζωής τους αφ ότου ένα χρόνο πριν τους είχαν παραδοθεί νεόκτιστα σπίτια. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων τα σπίτια εξακολουθούσαν να είναι καινούρια και πεντακάθαρα! Μα τα έδειχναν με καμάρι...αφού ήταν ...αχρησιμοποίητα! Το τσαντίρι είχε στηθεί ακριβώς απέξω!
Το 2005 στα πλαίσια πρωτοβουλίας του Αυτοτελούς Τμήματος Πρόνοιας του πάλαι ποτέ Περιφερειακού Συστήματος Υγείας και Πρόνοιας Ιονίων Νήσων-και μετά: Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας Ιονίων Νήσων(που καταργήθηκε το 2008 και ουδεμία αντίδραση για ότι αποψιλώνεται συνεχώς από τα Ιόνια Νησιά...), είχαμε πάει δύο κοινωνικοί λειτουργοί με άδεια της υπηρεσίας μας και μπήκαμε σε κάθε τσαντίρι, του καταυλισμού του Άη Γιάννη-Λιβάδι Ρόπα Κέρκυρας- μιλήσαμε μαζί τους, προτείναμε συγκεκριμένα πράγματα που ήταν δουλειά προσωπική για αρκετούς , πήραμε ποιοτικά στοιχεία και όχι μόνο ποσοτικά,με σταθμισμένο ερωτηματολόγιο. Κινητοποιήσαμε όλους τους θεσμικούς και τους φέραμε εκεί, ενοχλήσαμε εγγράφως, και θελήσαμε να εφαρμόσουμε δράσεις, που έβαζαν στο παιχνίδι και σχεδόν όλους τους τοπικούς φορείς, αλλά που βρήκαν αντίσταση από πολλές πλευρές, αλλά και από τους ίδιους τους Ρομά. Μπορούσα να σας γράψω εδώ "τους Αθλίους" του Ουγκώ! Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι 25 χρόνια μετά, ελάχιστα άλλαξαν όχι μόνον σ εκείνους, αλλά και σ εμάς.
Πρέπει ακόμη να σας πω ότι τους Ρομά τους εκτιμώ ιδιαίτερα για τον εξής λόγο: Η Κοινωνική Υπηρεσία Γενικού Νοσοκομείου σε όλη την Ελλάδα, ασχολείται με τις εγκαταλείψεις ηλικιωμένων στα νοσοκομεία. Κάποτε και με τα βρέφη. Εγκαταλείπονται από τις οικογένειές τους. Ασχέτως το τι και το πως για κάθε περίπτωση. Οι τσιγγάνοι δεν εγκαταλείπουν ποτέ το δικό τους άνθρωπο εκεί ή αλλού, αλλά τον φροντίζουν. Ούτε τα βρέφη τους εγκαταλείπουν ποτέ στην παιδιατρική κλινική ή τη μαιευτική. Έχουν αποσπάσει λοιπόν το σεβασμό μου έστω και μόνο γιαυτό. Την κλεψιά και το ψέμα που τους καταλογίζουμε ότι επιδίδονται επιτυχώς, είναι επειδή τους τα μάθαμε καλά
Δημοσίευση σχολίου