Από ένα πλούσιο οπτικοακουστικό αρχείο του ταξιδιού μας στη Νότιο Αφρική (αρχές Νοεμβρίου 2007), ανασύρουμε σήμερα δυο πολύ σκληρά στιγμιότυπα.Βρισκόμαστε στη Φάρμα του Αιγυπτιώτη Έλληνα Τάσου Χριστοφόρου, λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Μποτσουάνα, κυριολεκτικά μέσα στη Ζούγκλα και παρακολουθούμε εκστατικοί το τάισμα των λιονταριών του. Τι συνήθως τρώνε τα ευγενή αυτά ζώα; Μα, τι άλλο!... Τρέφονται -τρεις φορές την εβδομάδα- με ελάφια, τα οποία κυνηγούν οι άνθρωποι της Φάρμας λίγο νωρίτερα.
Επισημαίνουμε και πάλι, ότι οι σκηνές, που ακολουθούν στα δυο μικρά βιντεάκια, είναι εξαιρετικά σκληρές, μα ωστόσο άκρως φυσικές, τουτέστιν σεβαστές. Η φύση έχει τους δικούς της αλυσιδωτούς νόμους ύπαρξης, τους οποίους πολλάκις ο άνθρωπος -ανόητα φερόμενος- πασχίζει να μεταβάλλει προς το κακώς εννοούμενο συμφέρον του...
Σε παλαιότερη ανάρτησή μας, υπό τον τίτλο Η σκληρότητα της ζούγκλας ηπιότερη από την ανθρώπινη νοοτροπία, είχαμε δημοσιεύσει πολλές φωτοστιγμές από το ίδιο θέμα. Μπορείτε να ξαναδείτε αυτές τις εικόνες, εδώ.
Σκληρές αλλά θεμιτές στον δικό τους κόσμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτη είναι η φύση των πραγμάτων. Σε όλα τα επίπεδα υπάρξεως αυτού του πλανήτη βασιλεύει ο πόνος και η οδύνη.....
ΑπάντησηΔιαγραφήπατ. παναγιωτη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήνα αφησω μια καλησπερα χωρις να δω γιατι δεν μπορω?
Καλησπέρα, π.κ,
ΑπάντησηΔιαγραφή...Μα κι εμείς, τι τρώμε; Ή μήπως δε μας αρέσει να το θυμόμαστε;
Πάντα ενδιαφέρουσες οι αναρτήσεις σου..
Έχω ένα πολύ ωραίο ποίημα,με ήρωα ένα λιοντάρι, από έναν σχεδόν άγνωστο ποιητή...Θα το βρω και θα επανέλθω...Προς το παρόν καλό βράδυ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαί, είναι ηπιότερη από την ανθρώπινη νοοτροπία... Αλλωστε έχει και κάποια λογική.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ονειρομαγειρέματα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως το λες. Αλλού το Αθέμιτο βασιλεύει...
@ π. Λίβυε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οδύνες μας διαχρονικά μετεξελίσσονται σε ωδίνες του κόσμου μας!...
@ Αλίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήκατανοώ την δυσκολία, γι' αυτό προϊδέασα και προειδοποίησα. Όχι βέβαια, ότι, εάν δεν μπορούμε ν' αντιμετωπίσουμε τέτοιες εικόνες, δεν υπάρχουν κιόλας... Αυτός είναι ο Κόσμος μας, ο αθωότερος πάντως.
@ Artanis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και περιμένουμε το ποίημα!
@ Κωνσταντίνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι πλέον ανεκδιήγητη η συμπεριφορά μας έναντι του συνανθρώπου. Αν πούμε πως είναι ζωώδης ή κτηνώδης, θα είμαστε πολύ επιεικείς...
@ Διονύση Μάνεση,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι όπως το λες! Και με την ευκαιρία της νηστίσιμης περιόδου της Σαρακοστής, φέρνω στο νου μου τον Χρυσόστομο Ιωάννη, να λέει: "Τι θες να νηστεύεις το κρέας και να να τρως το κρέας του διπλανού σου;;;;"
Ήμαρτον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ο άνθρωπος αυτός έχει μια φάρμα με λιοντάρια?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά δεν πρέπει να είναι λεύτερα,ανυπόταχτα σιδερένια?