






Πρόκειται -πράγματι- για μια μικρή, παραθαλάσσια, αρχοντική και συνάμα κουκλίστικη πόλη, η οποία, αν και στη σκιά της Πάτρας και παρά το βάρος των αιώνων πάνω της, έχει καταφέρει να διαθέτει ζωντάνια νεανική. Αξίζει να βρεθεί ο καθένας μας εκεί, στο ιδανικά αξιοποιημένο λιμάνι της κυρίως! Τουλάχιστον ηρεμεί! Κι αυτό είναι Κάτι, αν δεν είναι το Πολύ, που όλοι εκζητάμε!!!
Συνεχίζεται η περιπέτεια ε; Περαστικά. Ελπίζω να βγει άκρη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα να 'ξερα από που μπλογκάρεις!!!
Όμιρφη η Ναύπακτος πράγματι!
@ Ονειρομαγειρέματα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμείς ελπίζουμε παρομοίως!
Από πού μπλογκάρω; Μα απ' το σπίτι, όπου επέστρεψα για ύποχρεώσεις λίγων ωρών.
Ναι, η Ναύπακτος αιχμαλωτίζει τον επισκέπτη της!
Καλημέρα σου!
Πολύ όμορφες εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!
Και η Γέφυρα, έξοδος διαφυγής, έστω για λίγες ώρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δύναμη και πάλι! Η Ναύπακτος, η πανέμορφη, ελπίζω να σας κανάκεψε αρκετά ώστε να αντέξετε τις δυσκολίες.
Φιλική συμβουλή (αν και δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές): Όταν πιεζόμαστε, κάνουμε όμορφους περιπάτους. Το καλύτερο αντικαταθλιπτικό της "πιάτσας".
Να 'στε καλά!
...Και μάλιστα κάνεις και ποστ ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα καλά.
@ Δέσποινα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εικόνες μπορούν και να κρύβουν ή να καλύπτουν καταστάσεις!
Καλημέρα!
@ Ντάνα Σεμιτέκολο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Γέφυρα, ναι! Όλα τα λεφτά!
Η Ναύπακτος, αφέντρα!
Οι περίπατοι, εφόσον είναι δυνατοί...
Καλή Κυριακή!
@ Μανιτάρι του Βουνού,
ΑπάντησηΔιαγραφή... αυτό κι να είναι!...
Ευχαριστώ σε!