Τι απόλυτα που μιλούν οι Τοίχοι! Κι όταν υπάρχει λόγος αντιλογίας, ακόμη καλύτερα: Κάποιος νυχτερινός "επαναστάτης" δια-δηλώνει γραπτώς στους τοίχους της Ζακύνθου, άλλος ύστερα μεταβάλλει διορθωτικά τα του προηγουμένου!... Και τανάπαλιν! Έτσι ο λόγος σπείρεται, διαχέεται, επιτοιχιζόμενος ανα-δημιουργικά! Συμβαίνει, δηλαδή, ένα διαχρονικό παιχνίδι εντυπώσεων, μια προαιώνια χρεία έκφρασης! Ποιος μπορεί να την παραθεωρήσει;;;
Ωραία συλλογή. Το πιο ωραίο σύνθημα πάντως που έχω δεί εγώ είναι ένα στην γειτονιά μου: Η Ταϊβάν ανήκει στην Κίνα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Καλώς τονε τον φίλο μου τον Λυδήριο! Ελπίζω όλα στη ζωή σου να πήγαν πολύ καλά, καθ' όλο το διάστημα που μάς έλειψες. Προσευχόμουν. Γράψε μου νέα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το σύνθημα της γειτονιάς σου. Αν είναι εύκολο, φωτογράφισέ το, στείλε μου το και αμέσως θα δημοσιευτεί!!!
Χαίρε και πάντα επιτυχίες!
"όλα εμπαίζουν την αιωνιότητα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι συ Κλεισμένε στο αίνιγμά σου
Κύριε ωχρέ του κήπου
εσταυρωμένη έκσταση
λάμπος του θανάτου
στο στέρνο μου ακροβατείς"
καλό καλοκαίρι
να είστε καλά
σας φιλώ
Χα,χα,χα,χα,χα! Νόστιμα όλα, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο, το τελευταίο όμως είναι το καλύτερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχετε ένα όμορφο απόγευμα, και χρόνια πολλά...
@ Φαίδρα φις,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος σου με χόρτασε
μα το μαβί σου λάμπος!
Το αίνιγμα γριφότερο
και κήπος μηρυκάζει...
Ευχαριστώ δι' ευχάς.
Καλό νάναι κι ας είναι Χειμώνας.
Καλυτερότερα!
Α-σπασμούς!
@ Αρτάνις,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες πόσο μάς αγγίζουν όλ' αυτά, άλλα πιο πολύ κι άλλα λιγότερο; Σημασία έχει πως λένε πράγματα, κάποτε σημαντικά!
Καλή εβδομάδα καλοκαιριάτικη!
Τι απογοήτευση κυριαρχεί στις ψυχές τους... Με αυτό τον τρόπο ξεσπούν μα δε λυτρώνονται. Που να έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους άραγε... Μου άρεσε το τρίτο, γιατί έχει μια ορμητική παρέμβαση και πρόταση...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Καρποφόρα Συκή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθείς εκφράζει τα εσώψυχά του. Ό,τι έχει, δίνει...
Προσωπικά δεν θα το έκανα. Προτιμώ την Ποίηση, η οποία κατ' άλλον τρόπον είναι γράψιμο σε τοίχο.
Θαυμάζω όμως την ευρηματικότητα και το θάρρος των ανθρώπων που εκφράζονται έτσι. Εκείνο που με στενοχωρεί όμως είναι, ότι κάποτε καταστρέφουν και τοίχους που δεν είναι εύκολο ν' αποκατασταθούν.
Αδελφέ μου αγαπητέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε διαβάζω (μην φοβάσαι - δεν είναι απειλή αυτό).
Εγώ συνεχίζω με το μυστρί - όπως είχαμε πει στην περσινή τηλεφωνική μας επικοινωνία.
Με πολλή αγάπη
Αναστάσιος
http://anastasiosds.blogspot.com/
Αποτύπωση ενός τρόπου έκφρασης (και προσπάθεια επικοινωνίας;).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν προκειμένω, για τους τοίχους, ίσως τα όρια της διάκρισης μεταξύ της ελευθερίας του λόγου, της οπτικής ρύπανσης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας να μην είναι τόσο σαφή.
Υπάρχουν βέβαια γκράφιτι που είναι καλλιτεχνικά και υπέροχα.
Καλή εβδομάδα, δημιουργική:))
@ Αναστάσιε συναδελφέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλή χαρά πήρα με την επικοινωνία.
Καλά blogαρίσματα!
Θα σ' επισκεφτώ οσονούπω, για να διαβάσω τ' αποδημητικά γραφτά σου.
Ελπίζω να είσαι πάντα, ως συνήθως, δημιουργικός!
Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις. Υγεία πανοικεί!
@ Άστρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνούμε απόλυτα! Χρειάζεται διάκριση, ακόμη και στην επαναστατικότητα! Δύσκολο βέβαια να κατορθωθεί κάτι τέτοιο, όταν μιλά και δρα ενστικτωδώς η παρόρμηση.
Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα!
Τα επιτοίχια συνθήματα και γκράφιτι που μας προτείνεις αυτές τις μέρες, αγαπητέ π.κ., είναι μια πρόσκληση σε στοχασμό για τον εφησυχασμό μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν θ' αρχίσουμε να γράφουμε και μεις στους τοίχους, ή έστω θα ζωγραφίζουμε, μπορεί να 'χουμε κάνει ένα πρώτο βήμα....
@ Παν. Ανδριόπουλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μάς ιδώ να γράφουμε σε τοίχους και τίποτε άλλο!!!!!!!!!!!
Θα είναι όμως μια κάποια κατάκτηση!
Είχα πάντοτε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στους αναρχικούς,θεωρώ πως απέχουν λι γότερο απο την Εκκλησία απ'ότι κάποι
ΑπάντησηΔιαγραφήοι "ΣΩΣΜΈΝΟΙ"δεξιοί.
ο π.β.ρ.
@ Ανώνυμε π.β.ρ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και Ανώνυμος, άριστα κι ευώνυμα τα λες.
Αν γίνεις κι επώνυμος (σ' εμένα τουλάχιστον) ακόμη καλύτερα!
Χαίρε!