Δειλινό στην παραλία της Καλαμάτας [β΄]
Ήρεμες, αυγουστιάτικες στιγμές Δύσης στην Καλαμάτα. Μια Δύση όμως, που σε ανατολίζει ευεργετικά! Δεν είναι καθόλου λίγο αυτό. Διότι, συνήθως εγκλωβιζόμαστε στο Τίποτά μας, δίχως να βρίσκουμε αρμόδια μάτια, ώστε να εμπεδώσουμε τ' αυτονόητα: Ένα ηλιοβασίλεμα π.χ., σαν αυτό που προτείνουμε απόψε.
Έχουμε ήδη χάσει την αίσθηση των καθημερινών / ωραίων πραγμάτων κι αυτά μάς εκδικούνται, εγκαταλείποντάς μας κακήν κακώς... Ή, μάλλον, αυτά συνεχίζουν να υψίστανται ερήμην μας, ενώ εμείς μεμψιμοιρούμε εντός του ιδωτικού μας καβουκίου, μη δυνάμενοι να χαρούμε... Και τούτο -ατυχώς- συνιστά κατ' ουσίαν Κολαστήριο...
Όμορφες!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν φταίνε τα ωραία πράγματα αν τα χάνουμε εμείς, φταίει η καρδιά μας που σκοτίζεται, και η σκέψη μας που τρέχει οδυνηρά, και οι αλυσίδες που μας δένουν, κι έτσι χάνουμε τον Ήλιο γενικώς..κι όλες τις μικρές ακτίδες ειδικώς..Έτσι αισθάνομαι σήμερα του Σταυρού, σαν Μεγάλη Παρασκευή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί ωραία... κι είναι κι επίπεδη, για ποδηλατάδες :)
ΑπάντησηΔιαγραφή'Μια Δύση όμως, που σε ανατολίζει ευεργετικά! Δεν είναι καθόλου λίγο αυτό'
ΑπάντησηΔιαγραφή..ΟΧΙ απλά καθόλου λίγο,, τα πάντα είναι..Μακάρι να μπορουσαμε ολοι να το θαυμαζαμε καθε μερα..ειναι ενα μικρο καθημερινο θαυμα..
Δεν είναι λίγο να μας υπενθυμίζεις πως από 'να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος, που λέει κι ο Ελύτης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως ένα τέτοιο δειλινό είναι τελικά πολύ!...
"...εγκλωβιζόμαστε στο Τίποτά μας..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το επιζητούμε τις περισσότερες φορές.
Ρίχνει αμπάρες η ζωή και εμείς αγωνιζόμαστε να δραπετεύσουμε...
Την ευλογία σου για Καλή εβδομάδα,
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
@ Αριάδνη Καλή μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρε λίγο βασιλικό απ' τον Σταυρό, μύρισέ τον βαθιά και ίσως εκεί, στ' απρόσιτα μύχια της ψυχής, νιώσεις βιωματικά πια την υπεραξία τέτοιων μικρών, αθέατων αισθήσεων, οι οποίες πάντως μορούν και δια-σώζουν την ύπαρξης, ωσάν σωσίβιες λέμβοι!!!
Καλημέρα!
@ Κοκό,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όντως ωραία!
Ποδηλάτες! Τι ωραία αίσθηση! Μού λείπει...
@ Roadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤροποποιώντας το γνώριμο κι εύστοχο "παιδός η βασιλεία", θα έλεγα απλώς "μικρών πραγμάτων η επικράτεια"!
@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμάν πια! Αυτός ο Ελύτης όλα τα έχει ειπωμένα!... Τίποτε για εμάς... Όμως, θεός!!!!!!!!!!!
Ας γευτούμε πάντως, όσο μπορούμε πληρέστερα, δύσεις και ανατολές! Και τα ενδιάμεσά τους!
@ Κυρά των Γλάρων,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστή και αμείλικτη η διάσταση που δίνεις. Όμως, στο έξωθεν αναπόφευκτο δεν μπορούμε πράγματι να κάμουμε κάτι. Το ξέρω και το έχω πάθει.
Το κακό είναι, όταν οι ίδιοι, έσωθεν, αυτοκολαζόμαστε... Διότι αυτό είναι και το συχνότερο...
Καλή εβδομάδα σε όλη την οικογένεια!