Βιώνουμε την άνοιξη του Σεπτεμβρίου! Μετά τις πρώτες ιαματικές βροχές η γη ξαναγεννιέται, τα χρώματα επανέρχονται καθαρότερα μετά τη θερινή εμπειρία, τα δέντρα εκπέμπουν ήδη άλλου βεληνεκούς αρώματα! 
Ταπεινά ζωύφια διέρχονται σε αργότατους ρυθμούς τις άπλες των τοίχων και των μονοπατιών, λεωφόροι γι' αυτά! Ποιος τους χαρίζει λίγη απ' την προσοχή του; Ή, ποιος έχει από πολύ κοντά ιδεί τ' αυστηρά χρώματα του κελύφους τους; Οι πλείστοι προσπερνούν, συχνά συνθλίβοντάς τα, ανερυθρίαστα...
Σπουδαίοι σχηματισμοί και αρμονικότατοι συσχετισμοί χρωμάτων, είτε στα ταπεινά χαμόχορτα, είτε στους ανθούς της φοινικιάς, δημιουργούν την όντως Τέχνη, γαληνεύοντάς μας!
Ο ήλιος αποσύρεται ολοένα πίσω από τα λιόφυτα, αποχαιρετώντας γι' απόψε τις αγροικίες, τα γερασμένα και τα νεόφυτα κυπαρίσσια, τους μοναχικούς περιπατητές του κυριακάτικου απογεύματος, τους ονειροπαρμένους της γειτονιάς ή τους κάθε λογής απελπισμένους...
Καθώς πέφτει το πρώτο σκότος και διαβαίνουμε απ' το μικρό εκκλησάκι στο παρακείμενο Κοιμητήρι, αναθυμάμαι τον Ελύτη στο ποίημα "Ο αγράμματος και η ωραία". Καθώς φωτογραφίζω, απαγγέλλω:
Συχνά, στην Κοίμηση του Δειλινού, η ψυχή της έπαιρνε αντίκρυ απ’ τα βουνά μιαν αλαφράδα, μ’ όλο που η μέρα ήταν σκληρή και η αύριο άγνωστη.
Όμως, όταν σκοτείνιαζε καλά κι έβγαινε του παπά το χέρι πάνω από το κηπάκι των νεκρών, Εκείνη
Μόνη της, Όρθια, με τα λιγοστά της νύχτας κατοικίδια - το φύσημα της δεντρολιβανιάς και την αθάλη του καπνού από τα καμίνια - στης θαλάσσης την έμπαση αγρυπνούσε
Αλλιώς ωραία!
BREAKING NEWSΚλείνουμε την αποψινή βόλτα με την κορυφαία είδηση: Μαζέψαμε τα πρώτα φετινά σπαράγγια. Να θυμόμαστε την ημερομηνία. 27 Σεπτεμβρίου 2008, τα πρώτα σπαράγγια!!!
Και σε άλλα! Καληνύχτα!
Και του χρόνου σπαράγγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!!!
Ωραία βόλτα.
:-)
Ευχαριστούμε για τη βόλτα κι εμείς, τώρα, πλούσιοι. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή δεν είναι βόλτα, αγαπητέ Π.Κ. Είναι μέθεξις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι πολλές τέτοιες εξαίσιες διαδρομές!
Κοινωνούμε κι εμείς της επιγείου βασιλείας Του, μέσω των φωτό σου που μας φέρνουν το μεγαλείο της φύσης προς οφθαλμών.
Εχω παρατηρήσεις να κάνω:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) αρχίσατε πάλι τις βόλτες;
2) ΑΠΟ ΤΩΡΑ σπαράγγια;;;;
2) ακριβώς αυτό έλεγα χτες: ότι η γη μοιάζει σαν ανοιξιάτικη έτσι που έχει αναθαρρήσει το πράσινό της!!!
@ Πορφύρη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, Σπαράγγια! Για δείγμα βέβαια!
Δεν ήρθες μαζί μας. Έχασες... Μιαν άλλη όμως φορά!
@ Διονύση Μάνεση,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που μάς συνόδευσες, έστω και μέσω των φωτογραφιών. Προς τούτο και η ανάρτησή τους!
Καλή εβδομάδα!
@ Παναγιώτη αγαπητέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωω, τι καλά λόγια. Εμείς στους αγρούς και στας εξοχάς, τι να κάνουμε... Μάς αρκεί!
Άλλοι κι άλλοι όμως (υμάς, εννοώ) στην έκθεση Τισιάνο στας Αθήνας, μανθάνω!!!
Τυχερότατε!
@ Κική φίλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε όλες τις παρατηρήσεις απαντώ, Ναι, Ναι, Ναι!
Κάποια στιγμή θα βρεθούμε, ελπίζω, σε ανάλογες ώρες. Τι λες;
Πανέμορφη, καθαρή, μυρωδάτη ανάρτηση! Τις ίδιες διαπιστώσεις έκανα κι εγώ τις προάλλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμπριάτικο Φθινόπωρο!
"Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε/
της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι..."
Πόσο λατρεύω το νησί μας, αυτή την εποχή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σας χαίρομαι πραγματικά, που δεν αφήνετε καμιά ανεκμετάλευτη ευκαιρία, να μαζέψετε φύση!!!
Μπράβο και ευχαριστώ ακόμη μια φορά.
Καλή εβδομάδα εύχομαι
Μέσα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Κική,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πότε ακριβώς, θα ρυθμισθεί δια της... διπλωματικής οδού!!! Χα, χα!
Θα έχουμε πολλά να πούμε και να... ρυθμίσουμε!!!
@ Νεφέλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρσπαθούμε πράγματι, να γευόμαστε τον τόπο μας. Όχι όσο θα έπρεπε, λόγω πολλών και ποικίλων -όπως ξέρεις- υποχρεώσεων. Αλλά δεν θέλουμε να φεύγει ο χρόνος έτσι ανούσια. Μη νομίζεις ότι το καταφέρνουμε πάντα, αλλά προσπαθούμε...
Το ίδιο εύχομαι και δι' υμάς.Ήτοι, να γεύεσαι την καθημερινότητα, διότι αλλιώς...
Καλή δύναμη σε όλα σου!
@ Ντάνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που οσφράνθηκες τις μυρωδίες της ανάρτησης αυτής. Διότι έχει όντως μυρωδιές αυθεντικότητας και μάλιστα μπόλικες!!!
Όλα σου καλά!
Να κάνετε πάντα ωραίες αρωματικές βόλτες και να απολαμβάνετε όλα τα υπέροχα εντός και εκτός.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αριάδνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντεύχομαι το ίδιο και για σένα, μαζί με όσους αγαπάς και υπολογίζεις ως παρέα!
Αυτό τελικά μένει: Μια ανέμελη (όσο γίνεται...) βόλτα, ένα (λοξό έστω) χαμόγελο, το δοξασμένο χόρτο, η ταπεινή μολόχα, το υποψιασμένο σκυλί, το ανυποψίαστο φίδι!!!
Γιατί εγώ νομίζω οτι ήμουν εκεί σ αυτή τη δική σας βόλτα και άγγιξα και μύρισα, και προσπέρασα τα υποψιασμένα φίδια? Και γιατί νομίζω επίσης οτι είσαστε μαζί μου στο Καρπρνήσι στον Προυσό, στο Πήλιο...Μια παρέα είμαστε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αριάδνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες, λοιπόν, τι σού είναι η Συναλληλία και η Αλληλοπεριχώρηση; Σπουδαία της ψυχής Κατάκτηση!
Πάντα να ταξιδεύεις, με κάθε έννοια!!!