Μόλις τώρα πληροφορούμαστε με ικανοποίηση μεγάλη , ότι με το Πρώτο Βραβείο Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους τίμησε το 2ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ της Χαλκίδας το πολύ καλό ντοκιμαντέρ του δημιουργού Μανώλη Δημελλά, LiveAndLetLive.Το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ της Χαλκίδας, που υπηρετεί με συνέπεια την προβολή της ελληνικής ανεξάρτητης παραγωγής, επέλεξε το LiveAndLetLive και του απένειμε το Πρώτο Βραβείο, αναγνωρίζοντας έτσι την τεχνική αρτιότητα και την υψηλή αισθητική του.
Το έργο του φίλου και συνεργάτη του Ιστολογίου μας Μανώλη Δημελλά φέρνει σ' επαφή το κοινό με μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κι εξαιρετικά δραματικές πολιτικές δολοφονίες της σύγχρονης ιστορίας.
Το έργο του φίλου και συνεργάτη του Ιστολογίου μας Μανώλη Δημελλά φέρνει σ' επαφή το κοινό με μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κι εξαιρετικά δραματικές πολιτικές δολοφονίες της σύγχρονης ιστορίας.
Αποτελεί ένα οδοιπορικό στη ζωή του Δημήτρη Τσαφέντα, του ανθρώπου, ο οποίος το 1966 δολοφόνησε τον Πρωθυπουργό της Νότιας Αφρικής, «αρχιτέκτονα του Άπαρτχαϊντ», Χέντρικ Φερβούντ, βάζοντας τη χώρα στον δρόμο, που αργότερα οδήγησε στην απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα.
Τα κίνητρα της δολοφονίας παραμένουν μέχρι σήμερα αδιευκρίνιστα. Ο ίδιος ο Μίμης Τσαφέντας δεν δικάστηκε ποτέ ουσιαστικά για το έγκλημά του, έζησε τα επόμενα χρόνια του στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Πρετόριας και πέθανε, ξεχασμένος σε ψυχιατρική κλινική, το 1999.
«Αν λησμονήσουμε τις αξίες μας, αν ξεχάσουμε τι πάει να πει άνθρωπος, αν κρίνουμε τον διπλανό μας από το χρώμα, από τη μυρωδιά ή από το αν μας μοιάζει ή όχι, τότε άνθρωποι σαν τον Μίμη Τσαφέντα θα αλλάζουν την ιστορία σαν θεοί και εμείς θα αναρωτιόμαστε ήταν τρελός ή ήρωας;» σχολιάζει ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ, Μανώλης Δημελλάς.
Ο ίδιος αφιέρωσε το βραβείο στον «ψυχοπαθή» Δημήτρη Τσαφέντα, τον άνθρωπο που ουσιαστικά δεν δικάστηκε ποτέ για το έγκλημά του, έζησε τα επόμενα χρόνια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Πρετόριας και πέθανε ξεχασμένος σε ψυχιατρική κλινική το 1999, σημειώνοντας ότι πολλές φορές, όταν η ιστορία ξεχνά, η τέχνη είναι αυτή που μπορεί να δικαιώσει.
Τα κίνητρα της δολοφονίας παραμένουν μέχρι σήμερα αδιευκρίνιστα. Ο ίδιος ο Μίμης Τσαφέντας δεν δικάστηκε ποτέ ουσιαστικά για το έγκλημά του, έζησε τα επόμενα χρόνια του στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Πρετόριας και πέθανε, ξεχασμένος σε ψυχιατρική κλινική, το 1999.
«Αν λησμονήσουμε τις αξίες μας, αν ξεχάσουμε τι πάει να πει άνθρωπος, αν κρίνουμε τον διπλανό μας από το χρώμα, από τη μυρωδιά ή από το αν μας μοιάζει ή όχι, τότε άνθρωποι σαν τον Μίμη Τσαφέντα θα αλλάζουν την ιστορία σαν θεοί και εμείς θα αναρωτιόμαστε ήταν τρελός ή ήρωας;» σχολιάζει ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ, Μανώλης Δημελλάς.Ο ίδιος αφιέρωσε το βραβείο στον «ψυχοπαθή» Δημήτρη Τσαφέντα, τον άνθρωπο που ουσιαστικά δεν δικάστηκε ποτέ για το έγκλημά του, έζησε τα επόμενα χρόνια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Πρετόριας και πέθανε ξεχασμένος σε ψυχιατρική κλινική το 1999, σημειώνοντας ότι πολλές φορές, όταν η ιστορία ξεχνά, η τέχνη είναι αυτή που μπορεί να δικαιώσει.
Αξίζουν, πράγματι, πολλά συγχαρητήρια στον σεμνό δημιουργό - κινηματογραφιστή για την καίρια δουλειά που κάνει! Μανώλη, η χαρά σου, χαρά μας!
ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΟ ΜΑΝΩΛΗ ΔΗΜΕΛΛΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ό,τι καλύτερο και ηθικότερο όταν επιβραβεύονται άξιες προσπάθειες.
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
@ Κυρά των Γλάρων,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι συγκινητικό όλο αυτό. Ευτυχώς, οι αξίες δεν επικαλύπτονται πάντα. Ξεχωρίζουν σαν το χρυσάφι!
Μπράβο του!
Καλό σου ξημέρωμα!
Μανόλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσου σφίγγω το χέρι!
θερμά συγχαρητήρια στον Μανώλη Δημελλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα να εστιάζει στον άνθρωπο!
Πάντα επιτυχίες!
Πολλά συγχαρητήρια στον κ.Δημελλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές δημιουργίες και πάντα επιτυχίες!