Επανεκδόθηκε το βιβλίο "Ιερά Υμνωδία κατά το Ζακύνθιον Ύφος"

Ένα ιδιαίτερα χαρούμενο γεγονός για τα (ανθηρά ομολογουμένως) εκδοτικά πράγματα της Ζακύνθου: Η φωτογραφική επανέκδοση του ήδη εξαντλημένου προ πολλών χρόνων μουσικού βιβλίου του μακαριστού Βασιλείου Αντ. Πομόνη ιερέως, Ιερά Υμνωδία κατά το Ζακύνθιον Ύφος, (γ΄ τόμος), με επιμέλεια κι επεξεργασία του Αντωνίου Κλάδη (καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής στο Μουσικό Σχολείο Ζακύνθου), από τις εκδόσεις Έντυπο, Ζάκυνθος 2008, σελίδες 208.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, που μάς παρέχει στο Προλογικό Σημείωμά του ο Επιμελητής, ο ιερέας Βασίλειος Πομόνης (βλ. φωτό 2) γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1883 και απεβίωσε στην Αθήνα το 1947. Καθ' όλη τη ζωή του υπηρέτησε με όλες του τις δυνάμεις το ιδιάζον ζακυνθινό εκκλησιαστικό μέλος, το οποίο στην εποχή του γνώρισε ιδιαίτατη ακμή.

Η Ιερά Υμνωδία του πρωτοεκδόθηκε το 1930 (αυτός μόνον ο γ΄ τόμος, οι δε άλλοι ουδέποτε εκδόθηκαν) με δαπάνες της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου, για τις ανάγκες των μαθητών της Εκκλησιαστικής Σχολής Απόρων Παίδων "Ο Άγιος Διονύσιος", που λειτούργησε στο νησί μέχρι το 1940. Στο βιβλίο διασώζονται ποικίλες περίτεχνες μελισματικές θέσεις, οι οποίες ελλείπουν στη σημερινή έκφραση της λεγόμενης "ζακυνθινής ψαλμωδίας". Τούτο βέβαια κάνει το βιβλίο πολυτιμότερο!

Στην τωρινή, β΄ έκδοση, προτάσσεται τιμητικά ένα μικρό, αλλά μεστό, εισαγωγικό του Μάρκου Δραγούμη, σπουδαίου μουσικολόγου και μελετητή της Ζακυνθινής Μουσικής. Αξίζει να παρακαολουθήσουμε τη σκέψη του και την εκτίμησή του γι' αυτή τη νέα έκδοση:

"Στο βιβλίο μου Η μουσική παράδοση της Ζακυνθινής Εκκλησίας, σημείωνα ότι το Ζακυνθινό μέλος εξαφανίζεται μεταξύ άλλων, γιατί λείπουν τα κατάλληλα βοηθήματα για τη μελέτη και εκτέλεσή του και, διότι η πορεία του κόσμου προς την ισοπέδωση και την τυποποίηση οδηγεί του Επτανήσιους στην εξομοίωση με το ψαλτικό ύφος, που ευδοκιμεί στην υπόλοιπη χώρα. Όταν τα έγραφα αυτά, δεν περίμενα, ότι τόσο γρήγορα θα βρισκόταν κάποιος νέος από μέσα από τη Ζάκυνθο που θα αφοσιωνόταν με τέτοια γνώση και επιμονή στη μελέτη και διάδοση του γνήσιου ζακυνθινού ύφους.

Τον Αντώνη Κλάδη τον γνωρίζω από καιρό και εκτιμώ ιδιαίτερα την εξαιρετική του επίδοση ως καταγραφέα του ζακυνθινού ιδιώματος, τόσο στη μελωδική, όσο και στην αρμονική του διάσταση. Το διαπίστωσα αυτό μελετώντας τις δυο συλλογές που μου ταχυδρόμησε και περιέχουν το μουσικό μέρος των ακολουθιών του Ακάθιστου Ύμνου και των Παρακλητικών Κανόνων. Είναι κρίμας που οι λαμπρές αυτές εργασίες δεν έχουν ακόμα εκδοθεί. Εν τω μεταξύ τον συγχαίρω για την πρωτοβουλία του να παραχωρήσει με τις απαραίτητες βελτιώσεις στην επανέκδοση της ΄Ιεράς Υμνωδίας' του Πομόνη. Το βιβλίο αυτό είχε βοηθήσει πολύ στο να κρατηθεί ζωντανό για πολλά χρόνια το ζακυνθινό ιδίωμα και ελπίζω ότι και τώρα πάλι θα έχει εξίσου ευεργετικά αποτελέσματα".

Κλείνοντας αυτή τη σύντομη παρουσίαση, δεν έχουμε παρά να συγχαρούμε τον φίλο και συνάδελφο Αντώνη Κλάδη για την αφοσίωσή του στο Ζακυνθινό Εκκλησιαστικό Μέλος, ευχόμενοι συνάμα να βρει μιμητές, ώστε να τελεσφορήσει ο πόθος κάθε ζακυνθινής ψυχής, για την μετ' επιστήμης αρτίωση του ζακυνθινού ύφους στη Ψαλτική μας!