Επίτηδες η μίξη γλωσσών του τίτλου μας. Υπονοώ τη βαβελική διάσταση στη σύγχρονη έκφραση, η οποία πάντως, παρά τις δικές μας "μεμψιμοιρίες", βρίσκει πάντα τον δρόμο της, όπως ακριβώς συμβαίνει και στις σημερινές μας τοιχογραφήσεις. Τι σημασία έχει, αν αυτό συμβαίνει ερήμην μας; Η έκφραση βρίσκει πάντα την καλυτερότερη δι-έξοδο, παράγοντας μάλιστα τέχνης έργα, τα οποία εμείς δεν μπορούμε καν να υποψιασθούμε!...Τέχνης γραφήματα, λοιπόν, σε μουράγιο της Ζακύνθου, ακουμπητά στην άμμο, πλάι στο κύμα! Και τι χρώματα! Πανδαισία εφευρετικότητας! Εισέρχεσαι στον κόσμο τους κι αισθάνεσαι, ότι ο μοιραίος χασάπης της 8ης φωτογραφίας (βλ. παραπάνω), πάει, σου το τσεκούρωσε ήδη το χέρι... Όλο ζωντάνια, σας λέω! Χάρμα (ή αναστάτωση) οφθαλμών!...
Έχουμε στο νησί μας, τόσο όμορφα graffiti...και μάλιστα παραθαλάσσια;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, αχ... αν δεν είχαμε και εσένα, πόσα θα είχαν μείνει κρυμμένα, υπό τη σκιά της άγνοιας !!!
Να είσαι καλά που ανέδειξες τα "εκπληκτικά" τοιχογραφήματα, που φιλοξενεί ο τόπος μας.
Όμορφη Κυριακή εύχομαι
Eίστε προοδευτικός, πάτερ. Νομίζω ότι ελάχιστοι ιερείς θα συμμερίζονταν την αισθητική σας εκτίμηση των εν λόγω τοιχογραφιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ευλογία σας.
Τα καλύτερα που έχω δει οπουδήποτε! Άκρως ρεαλιστικά και ..ανατριχιαστικά! Θα έπρεπε να ζωγραφίζει και αλλού ο εμπνευσμένος ζωγράφος τους, γιατί σκέφτομαι οτι η φθορά του αέρα, της βροχής και της αλμύρας θα καταστρέψουν τα έργα του. Ευτυχώς και τα φωτογραφήσατε! Τυχερός ο ζωγράφος, που πέρασε ο Ποιητής δίπλα απο τα έργα του και τα ΕΙΔΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτά τα τόσο άναρχα έργα τέχνης είναι σαν τα ακατέργαστα διαμάντια που βρίσκονται σε επαφή με τη γη,τόσο κοντά μας, και όχι σε κάποια ελιτίστικη έκθεση προκειμένου να έρθουν σε επαφή με χορτάτους λαιμούς.....
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Νεφέλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως τα έχουμε στο Τζάντε μας! Τόσο κοντά, αλλά αθέατα από ατο πολύβουο πλήθος. Χρειάζεται ψάξιμο, αλλά και εξειδικευμένο μάτι. Όχι πως διαθέτω αυτά τα προσόντα, αλλά προσπαθώ!
Καλά να περνάς!
@ Churchwarden,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήξερες, δε ρώταγες;
Ποτέ στη ζωή μου μέχρι τώρα δεν αυτολογοκρίθηκα. Κι ευτυχώς, ζούμε σ' ένα καθ' όλα φιλελεύθερο νησί, όπου, απ' αυτής της πλευράς, δεν ένιωσα περιορισμένος.
Ναι, τα γραφήματα των τοίχων έχουν την δική τους διάλεκτο και αξία!
Δες και όλα τα προηγούμενά μας δημοσιεύματα στην ενότητα "Τοιχο-γραφίες".
Να είσαι καλά και να δημιουργείς!
@ Αριάδνη Δήμου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες να είναι τα καλύτερα; Ίσως. Υπάρχουν πάντως πολύ σπουδαία εδώ κι εκεί, σχεδόν πανταχού παρόντα! Αρκεί να τ' ανακαλύπτεις. Λες και είναι στην αντίσταση...
Ναι, νομίζω ότι κινδυνεύουν εκεί πλάι στο κύμα. Αλλά, δεν νομίζω να γνοιάζεται ο δημιουργός τους. Εμπεριέχουν απριόρι το χαρακτηριστικό του εφήμερου, έτσι κι αλλιώς... Χτυπούν και φεύγουν!...
@ Ηλιογράφε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία, όπως τα περιγράφεις! Ηλιόγραψες πάλι!
Άλλωστε κι εσύ ασχολείσαι με την αποτύπωση παρόμοιων καταστάσεων και μπορείς δικαιωματικά να μιλήσεις για την ιδιάζουσα ψυχολογία τους!
δεν έχω δει ωραιότερα!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
@ Κυρά των Γλάρων,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού το λες εσύ, έτσι θα είναι!
Καλήν εβδομάδα!
π. Παναγιώτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που επανέρχεσαι στα graffiti.
Σου αποστέλλω σχετικό κείμνο που δημοσίευσα στον Ερμή στις 6-3-2007.
Αν νομίζεις ότι ωφελεί δημοσίευσέ το στην ιστοσελίδα σου.
Φιλικά
Παύλος
@ Αγαπητέ Παύλο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ σπουδαία υπόθεση τα γκράφφιτι, γι' αυτό και τα κυνηγώ, αιχμαλωτίζοντάς τα με τον φωτοφακό μου.
Ευχαριστώ για τη θεωρητική υποστήριξη επί του θέματος μέσω του κειμένου που μάς έστειλες.
Εννοείται, ότι θα βρει τη θέση του απόψε κιόλας στα "παραΘέματα λόγου", στο Ράφι ΓΝΩΜΕΣ.
Καλώ από αυτή τη θέση τους φίλους μας να το μελετήσουν, διότι είναι και εμπεριστατωμένο και πολύ ενδιαφέρον!
Oι γκραφιτάδες πρέπει να σε κάνουν επίτιμο πρόεδρό τους, αγαπητέ Π.Κ.!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροβάλλεις το έργο τους ανά τον κόσμο, με πολύ ελκυστικό τρόπο!
Να 'σαι πάντα καλά και με την ανατρεπτική σου ματιά.