Δεν πρωτοτυπεί κανείς, αν ισχυριστεί ότι ζούμε τον τελευταίο καιρό ημέρες παραφροσύνης και στη μικρή μας πατρίδα. Ο λόγος της Ποίησης κάποτε-κάποτε δεν έχει (ή δεν πρέπει να έχει) λόγο να εκφράσει. Ίσως καλύτερα είναι ν' "απεργεί" κι αυτός, διαμαρτυρόμενος για την περιρρέουσα δακρυγόνο παράνοια, η οποία δεν είναι -φευ!- μόνο κοινωνικοπολιτική, αλλά έχει πολύ βαθύτερα τα κοιτάσματά της...
Ο ιστοχώρος μας, σε τούτο το συννεφιασμένο τοπίο που προτείνουν εκ των πραγμάτων οι πάντες, αντιπροτείνει σήμερα μερικά ψήγματα λόγου υγιούς, βγαλμένα από τη σκέψη της ποιήτριας φίλης μας Κικής Δημουλά.
Τ' αποσπάσματα προέρχονται από την καλή τηλεοπτική εκπομπή "Η ζωή είναι αλλού" της Εύης Κυριακοπούλου και η κορυφαία μας Ποιήτρια μιλά με τρόπο νυκτικό περί Μυαλού, Ελπίδας και Αγάπης, ενώ εντέλει διαβάζει ένα μικρό (αλλιώς ελπιδοφόρο) ποίημά της.
Εχουμε ΑΝΑΓΚΗ τους πνευματικους ανθρωπους, να μιλησουνε και να τους ακουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μας καθοδηγησουν!
Δυστυχως επικρατει μεγαλη εκκωφαντικη ΣΙΩΠΗ αγαπητε πκ..
Respect...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η μεγαλύτερη ποιήτρια του καιρού μας. Πάντα - και ιδιαίτερα τώρα - είναι σημαντικός ο λόγος της. Μακάρι να ακούγαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά, Πάτερ. Το χρειαζόμουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Roadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγοι αυτό το καταλαβαίνουν και συνήθως κατόπιν εορτής. Ή μάλλον κατόπιν καταστροφής...
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
@ Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι και αυτό μια κατάκτηση!...
@ Λένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, και την αγαπά πολύ ο κόσμος. Εγώ μάλιστα την λατρεύω!
Όντως, μακάρι να εισακούεται, αλλά πού...
@ Churchwarden,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαιρός παντί πράγματι. Και ο Ποιητής στα δύσκολα!...
Ο δε κολιός τον Αύγουστο!