ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ
Σε ύστατη ανάλυση ο Έρως αυτός
δεν μπορεί
παρά να συμμαχήσει με τους υπόλοιπους.
Ζήτω λοιπόν
η καλότατη ροπή μας προς τον Φόβο
των μαθητών προς τα γκράφιτι οπουδήποτε
ή των φωτογράφων πεζοδρομίου
να σου εισπράττουν το αρνητικό του προσώπου
αντί μιας πρόσκαιρης χαράς του θετικού
έτσι που μόλις το θελήσει ο Χρησμωδός
απλώνει επιτραπέζιο
και μεταθέτει πέρα-δώθε
τον Άλλον που τού κρύβεται,
την Παραδίπλα εξάπαντος...
Και να
συντρόφοι ευ-
δαίμονες
μερίδες αλωπέκων
μνήμες κυανωμένες εξαρχής
τηλε-ρεζίλι ωστόσο
(ούτε πια να πεθάνουμε δεν βρίσκουμε ησυχία
σού μεταδίδουν απ’ ευθείας τον ιερό σου ρόγχο
και πάει
ξεφτιλίστηκες).
Μπορεί ο αχός του τσεκουριού
να βρίσκει στην καρδιά μου
οι σαΐτες των φώτων επίσης
μα δεν μπορεί
κάποια λύση θα λύσει τα κομπιασμένα της μαλλιά
ή των αλόγων τις ουρές
στο στοιχειωμένο σπίτι.
- Τι κάθεσαι και κλώθεις όλη μέρα
σχέδιο για τον κόσμο απώτερο
κι όλο μού οικονομείς τα πράγματα;
Τι με κρατάς πανώριμο στα χέρια σου καρπό
και δεν με στύβεις;
-Έλα μου, μην ντρέπεσαι.
Έλα μου, να σε μάθω να διαβάζεις.
[Δεκέμβριος 1990-Δεκέμβριος 2000. Προέρχεται από το βιβλίο: Παναγιώτη Καποδίστρια, Της αγάπης μέγας χορηγός, 2003, σ. 21 εξ. - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 2004]
Οι δύο Κόσμοι που έχουν μεταξύ τους αδιαπέραστη χαράδρα, φαίνονται να συναντιούνται σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοιώθω κοντά στις ψυχές που είναι εκεί.
Πρώτη φορά είδα αυγά. Αλλά και τα αυγά βεβαίως είναι σπόροι που ενώνουν το θάνατο με την Ανάσταση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σαρακοστή!!!
@ Μανιτάρι του Βουνού,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωτογραφία σε ξεγέλασε. Δεν είναι αυγά (στη νέα δημοτική: αβγά, μπλιάξξξ), αλλά απλώς κουφέτα για δικόσμηση!!!
Καλές Αποκριές!!!
@ Αριάδνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι στρίβεις το μαχαίρι στην πληγή...
Και
καλά
κάνεις!
Ελάχιστα δώρα μνήμης, με αγάπη φτιαγμένα, κι ένα κεράκι συντροφιά για εκείνους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα περισσότερο τους μιλήσαμε.
-Με πολλά νοήματα στο επιτραπέζιο οι στίχοι.
Καλό απόγευμα!
το επόμενο Ψυχοσάββατο, ειναι η σειρά μου να ετοιμασω κόλλυβα.
ΑπάντησηΔιαγραφήή μαλλον, την Παρασκευή το απόγευμα.
καλώς σας βρήκα!
Έχουμε ανθρώπους εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει μέρα που δεν τους σκεφτήκαμε?
Εκείνος είναι καλά.
Ελπίζω κι ο Δικός μου.
@ Άστρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχαμε καιρό να τα πούμε. Ελπίζω να είσαι καλά!
Αγγίζεις επακριβώς τον τύπο των ήλων. Ναι, γι' Αυτούς μιλάνε οι στίχοι και για εμάς επίσης, καθώς γινόμαστε ολοένα Αυτοί...
Καλές Αποκριές!
@ Μαριλένα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς εκόπιασες! Πέρασε, κάθισε, υπάρχει κέρασμα και τσάι καυτό δίπλα στο τζάκι!
Περιμένουμε τα δικά σου κόλλυβα, "σπερνά" τα λέμε επίσης!
@ Αριάδνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά μέρα
καμιά νύχτα, κυρίως τότε...
Όλες οι ώρες μας τούς ανήκουν ώσπου να ταυτοποιηθούμε...
Όλοι είναι καλά και πάνω απ' όλα ΕΙΝΑΙ!!!!
Ναί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις νύχτες.
Τί θα ήθελαν να μας πουν..
Τί θα μου έλεγε..
"Τι με κρατάς πανώριο στα χέρια σου καρπό και δεν με στύβεις;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα θανατωμένα τώρα, πόσοι καρποί που μαράγκιασαν, πόσες αναβολές;
Καλά που υπάρχουν και οι θάνατοι, να μας υπενθυμίζουν τη ζωή.
@ Αριάδνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς ρήματα άρρητα, αυτά της σιωπής τα κρυγαλέα, με φωνή ανέκφραστη οπωσδήποτε μα όλος Αγάπη!!!
Καλό ε-ξημέρωμα!
@ Μπίγκ Μάμα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσοι θάνατοι κηρύσσουν γιορτή!
Πόσες αγάπες ασπαίρουν δίχως αύριο...
Πόσες μικρές καραδοκίες ιερές παίρνουν φωτιά και αφανίζονται...
Κρατάω το : "ολος Αγάπη" και το ε-ξημέρωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε γαληνεύουν.
Ούτε να πεθάνουμε δεν μπορούμε με την ησυχία μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον ας μας αφήσουν να κάνουμε τα κόλυββα στους νεκρούς μας...
Η ανάγνωση των ονομάτων των τεθνεώτων... Τι πράξη ύψιστη, όταν γίνεται εν καρδία!...