
Μεταξύ πρωινού καφέ και πρώτης ενημέρωσης από τα σεισμολογικά δίκτυα του κόσμου (ήταν μεγέθους 4,8 βαθμών, σύμφωνα με την πρώτη πληροφόρηση από το Centre Sismologique Euro-Méditerranéen, το οποίο συμβουλευόμαστε πάντα) μια λαϊκή παροιμία έρχεται στο νου:
"Το γύρω-γύρω νάρχεσαι και μέσα να μην μπαίνεις"...
Με αναστάσιμες πολυκαλημέρες
π.Π.
Με όλο το σεβασμό και αφού πρόκειται για καθαρά ζακυθινό προϊόν, διορθόνω: "κλωτσία"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σας απόγευμα.
Σας σκεφτόμαστε. Να προσέχετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήδόξα τω Θεώ που ήταν γύρω γύρω! ωραία και η παροιμία, δεν την έχω ξανακούσει- όπως και πολλά άλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θυμίσατε ένα ποίημα του Βώβη για το σεισμό του 1820
ΑπάντησηΔιαγραφή''Μέγας σεισμός εγίνηκε τον μήνα Δεκεμβρίου
Την νύκτα που ξημέρωνε του Αγίου Διονυσίου...''
Μα, και αυτός ο Εγκέλαδος, δεν περιμένει να ξημερώσει ο Θεός την μέρα;!
Με όλο το σεβασμό και μένα ''το κλωτσία'', μου φαίνεται πούλιο οικείο!
Εγώ ανησυχώ οταν δεν κάνει σεισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα οι επιστήμονες εχουν διαφορετική αποψη,αλλά οι παλιοί λέγανε πως ξεθυμαίνει ο εγγέλαδος με τους μικρούς σεισμούς.
Και μια παράδοση που δεν θυμάμαι αν την διαβασα η μου την είπαν και εξηγεί την υπαρξη των σεισμών με τον δικό της τρόπο.
Κάποτε ο διάβολος αγάπησε μια μάγισσα και την παντρεύτηκε.
Εκανε πολλά παιδιά και ενα από αυτά ηθελε να γίνει βασιλιάς του νησιού.
Του αρεσε η ιδέα του διαβόλου ναχει γυιό βασιλιά και τον συμβούλευσε να κάνει τον αγριο, να ταλαιπωρεί τον κόσμο για να τον φοβούνται και να τον κάνουν βασιλιά.
Παράγινε ομως το κακό με το διαβολόπαιδο , εκνευρίστηκαν οι γίγαντες που ζούσαν στο νησί, αρπαξαν το διαβολόπαιδο και το πέταξαν στην λίμνη του Κεριού με τόση δύναμη που εφτασε στο κέντρο της γής και εγινε μαύρη πίσσα καιαπό τότε φουσκώνει για να βγεί δημιουργώντας τους σεισμούς.
Ευτυχώς δεν πήρα χαμπάρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι επρόκειτο για τοπική σεισμική δόνηση, γιατί εν αντιθέτω περιπτώσει θα ελάμβανα αμέσως ....πλήρη αναφορά από τον πατέρα μου, που έχει αράξει μόνιμα στην αντίπερά σας όχθη
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεός φυλάξοι (τον τρέμω τον κυρ-Εγκέλαδο), εύχομαι να μην έχει συνέχεια.
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
Φαντάζομαι τις έχετε συνηθίσει τις περιστασιακές κλωτσιές εκεί στο Τζάντε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να είσαστε όλοι καλά.Και να σταματήσει να κλωτσάει ο εγκέλαδος.Την καλημέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι όλα να είναι καλά και περαστικά.. Αγωνία κι αυτός ο εγκέλαδος κάθε φορά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, μαθημένα τα βουνά στα χιόνια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία κουνησία κάπου-κάπου, καλή είναι, ξυπνάνε τα αίματα, έτσι για να μην απολησμονιώμαστε οι Ζακυθινοί.
Μού άρεσε πολύ ο μύθος με το διαβολόπαιδο του Κεριού, μωρέ λες τζογούλα μου να γίνηκε έτσι; Νια ήμουνα και γέρασα, μακρία από το νησάκι το λατρεμένο ζω, μα, ο φόβος πως θα...βουλιάξουμε, από το 1953 δεν με άφησε ακόμα.
Όλες μου οι σκέψεις κοντά στο αγαπημένο νησί και τους πολυπληθείς μου φίλους,
Με αγάπη,
δ.μ.τ.