Είναι και πολύ πρώτο έδεσμα! Γιαούρτι με επικάλυψη δαμάσκηνου γλυκού. Το προτιμώ έτσι, παρά γλυκό του κουταλιού!
Για το ανωτέρω πειρασμικό έδεσμα φρόντισε αρχικά η καλή φίλη και συνεργάτρια του ΙΣΚΙΟΥ μας Μαρία Σιδηροκαστρίτη-Κοντονή, η οποία τρύγησε αυτές τις ημέρες τις δαμασκηνιές της και είπε να κάμει το... ψυχικό σε γνωστούς και φίλους...
... και ύστερα η Φωτεινή, η οποία επιδόθηκε νυχθημερόν στο να μεταποιήσει τα αγέρωχα δαμάσκηνα, με το βαθύ μυστηριώδες χρώμα και την παράδοξη αφή, σε τερψιλαρύγγιο γλυκό του κουταλιού!!! Όσοι λιχούδηδες προσέλθετε! Η... κατσαρόλα γέμει!!!
Τι γλυκίσματα και συνδυασμοί είναι αυτοί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια στα χέρια της Φωτεινής
και ναμαστε ολοι καλά και του χρόνου.
Πολύ χάρηκα.
Δεν πρόλαβα να δρασκελίσω και να'σαστε με το γλυκάκι ανά χείρας για το τρατάρισμα! Μωρέ, ας έλειψα 2 μήνες, τίποτα δεν ξεχάσατε! Να είσαστε καλά, καλό μας φθινόπωρο και.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια και στις δυο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα χρόνια μου τα δαμάσκηνα στη Ζάκυνθο τα λέγαμε μπουρνέλες.
Καλοφάγωτο το γλυκό αλλά και οι μπουρνέλες, είναι πολύ υγιεινές!
Δεν ζηλεύω, γιατί μου έφερε κι εμένα!!! :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφή