Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Ένα νεογραμμένο ποίημα - συνομιλία με τον Andreas Vesalius

π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Ο ANDREAS VESALIUS ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ

Απωλεσμένο -σαν κι εμάς- Vesalius
σε νοιώθω νύχτα να εγείρεσαι πάλι
απ’ το κρυμμένο μνήμα
ν’ ανασκαλεύεις
τις επιχωματώσεις παθών γοερών
μιας πόλης ανέραστης

αρμόδιο υλικό για τη Fabrica Vitae
σπασμένες ψυχές
οστά ξεψαχνισμένα.

Κι αν ανατέμνεις τη γη του Ναυαγίου
ξέρω τι βλέπεις:
–ισμούς ακατάσχετους
τουρισμούς
βενετισμούς
εξυπνακισμούς
και σεισμούς πότε-πότε
παραγοντισμούς
θλίψης διαγκωνισμούς
πολιτισμούς της πλάκας.


Santa Maria della Gracie κράτα θαμμένον καλά
στης ανυπαρξίας σου το χώμα και τη λήθη
                                                   τον Vesalius

δεν ανεχόμαστε πια τις ανατομίες του.


[Ζάκυνθος, 10.9.2014]

1 σχόλιο:

  1. Τι άσκηση ανατομίας είναι αυτή π. Παναγιώτη πάνω στο κορμί της Ζακυνθινής κοινωνίας; Δηλαδή όταν μας έρθει το άγαλμα του Κουνγκ Φου Τζου (Κομφούκιου) θα πάρεις μαύρη ζώνη; Πέρα από τους αστε-ισμούς, τους μόνους παρηγορητικούς -ισμούς στην τραγελαφική περίπτωση μας, συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.