Μοναχικότητες... [γ΄ μέρος: Παριστάνοντας το άγαλμα]

Μοναχικότητα στα στενά της Βενετίας: Το άγαλμα-ζητιάνος. Όλες τις μέρες και τις ώρες στεκούμενος εκεί στη γωνιά του, με το ψυχρό μακιγιάζ και τη θερμή διάθεση, μόνος προς όλους, ακίνητος (το κατά δύναμη) και, αν δει στο κασελάκι του φιλοδώρημα καλό, γελά, φωτογραφίζεται, ευχαριστεί! Παράδοξη, πολύ παράδοξη μοναχικότης...