Για την "Αγία του λασπόνερου"

Τι βρίσκει κανείς, όταν ψάχνει!... Ανοίγοντας το αρχείο μου, ανάμεσα σε πλείστα μικροδημοσιεύματα, έπεσα εντελώς τυχαία πάνω σε κάτι "ενδιαφέρον", το οποίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Ως γνωστόν, το 1979, το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης δόθηκε στην Ρωμαιοκαθολική Μοναχή Τερέζα Μποζάχιου, λόγω της αφοσίωσης και αφιέρωσής της στη φτωχολογιά της Ινδίας. Η Μητέρα Τερέζα έμεινε στην Ιστορία ως "Απόστολος της αγάπης" και "Αγία του πεζοδρομίου". Γεννήθηκε στα Σκόπια στις 26 Αυγούστου 1910, πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1997, ενώ το 2003 το Βατικανό την κατέταξε στους Μακαρίους.

Η προσωπικότητά της με είχε συνεπάρει εκείνο τον καιρό, γι' αυτό και αποδελτίωσα αμέσως την είδηση της 17ης Οκτωβρίου 1979 (νομίζω από την Εφημερίδα Ελευθεροτυπία), που την αφορούσε.

Στη συνέχεια προέκυψαν κάποιοι σχετικοί στίχοι, που μάλιστα δημοσιεύτηκαν στην τοτινή εβδομαδιαία Εφημερίδα Ζακυνθινό Βήμα (21.1.1980, φ. 14., σ. 2). Οι στίχοι εκείνοι δεν βρήκαν θέση σε κανένα από τα βιβλία μου. Ίσως, επειδή θεωρήθηκαν πρωτόλειοι και απλοϊκοί.

Όμως, "καιρός παντί πράγματι"! Έφτασε η ώρα τους: Παρακάτω, λοιπόν, αναρτώ το απόκομμα του 1979 και το ανέστιο εκείνο ποιηματάκι μου.

ΒΑΡΒΑΡΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Στην Τερέζα Μποζάχιου

Η αρχαία προσταγή στον κόρφο σου φως

Κι αρχίζει ο τρύγος του ζαχαροκάλαμου.

Η γύρη των αισθήσεων

Στα πεζοδρόμια της Καλκούτας

Σε διωγμούς και περιφρόνηση.

Κόρη του ανθρώπου

Αγία του λασπόνερου

Οι λαοί θεσμοθετούν κι απορρίπτουν

Προσθέτοντας στο σώμα σου ρυτίδες.

Εδώ αυτοκτονούν οι αρχέτυποι νόμοι

Και το χρίσμα του Αγέλαστου

Ισοπεδώνει κάθε προεξοχή

Μα τα δικά σου νύχια

Γατζώνονται στη λάσπη της Ινδίας

Μέσα εκεί να φυλαχτεί ο σπόρος

Εκεί να λάβει δύναμη κι αντρειωσύνη.

Το παραπάνω βίντεο περιελάμβανε στιγμιότυπα από τη ζωή και την δράση της "Αγίας του λασπόνερου".

Δείτε παρακάτω το τρέϊλερ της κινηματογραφικής ταινίας "Madre Teresa" ή "Μητέρα Τερέζα της Καλκούτας" (2003)