Όπου τα μάτια χυθούνε των αθώων
άβυσσο διάπλατη
γη που κοχλάζει
τ' άδικο
τ' άδικο δεν αντέχεται.
Ποιος να κηδέψει κρινάκια τόσα
λιώμα
επί τροχάδην
και ποιητής ποιος
τα πρόσωπα με στίχους θ' αγιομυρίσει;
[...]
(Απόσπασμα από το ποίημα Έρως ήρως.
Βλ. ποιητική συλλογή: Π.Κ., Έσχατος φίλος, 2001, σ. 25 εξ.)
Nαι, αγαπητέ μας Π.Κ.,
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ποιος να κηδέψει κρινάκια τόσα
λιώμα
επί τροχάδην
και ποιητής ποιος
τα πρόσωπα με στίχους θ' αγιομυρίσει;"
Κι εδώ αλληλοσκοτώνονται Ορθόδοξοι!!
Όπως και να 'χει, άνθρωποι!
Η ειρήνη είναι τελικά η πιο δύσκολη υπόθεση! Και μάλλον ανέφικτη στον παρόντα βίο...
Καλό Δεκαπενταύγουστο!
"Τ' άδικο δεν αντέχεται" μα δυστυχώς δεν μπορεί, όπως φαίνεται, και να αποφευχθεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μεγάλος ο πόνος στην απίστευτη αυτή νέα ανθρωπιστική τραγωδία και μάλιστα σε εποχή Ολυμπιακής εκεχειρίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ευγενικοί πρόγονοί μας θα μιλούσαν για "αιδώ".
Εμείς, εδώ στο Λονδίνο, έχουμε συστήσει -εδώ και κάμποσα χρόνια- την Επιτροπή Συμπαραστάσεως Ελλήνων Γεωργίας. Πολλά έχουμε μέχρι τώρα προσφέρει στους εν ανάγκη ευρισκομένους αδελφούς μας εκεί. Φαίνεται πως ήλθε η ώρα να δραστηριοποιηθούμε και πάλι.
Συγκλονιστική φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘρηνώ μαζί του για όλα τα αθώα θύματα!
@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υπήρχε συναντίληψη, λόγω και της Ορθοδοξίας τους, κάτι θα ήταν κι αυτό... Όμως, δυστυχέστατα, αλληλοσκοτώνονται... Κρίμα, τι κρίμα...
Τώρα, πώς να τους θάψεις όλους αυτούς; Μαζί και την Ελπίδα;;;;
@ Λυδήριε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αντέχεται όντως το Άδικο, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε, γι' αυτό και βιώνουμε Πένθος πηχτό...
Καλή Παναγιά!
@ π. Αναστάσιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόνος ψυχής, αγαπητέ... Κάμετε, ό,τι προαιρείσθε, εκεί στο Λονδίνο. Όσο για την Ολυμπιακή "Εκεχειρία", μάλλον "Αυτοχειρία" θα έπρεπε να λέγεται πλέον...
Εύχομαι γι' αύριο! Βοήθειά μας!
@ Δέσποινά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό την επέλεξα. Μόλις την είδα με καθήλωσε. Μού θύμισε την Παναγία που κρατά θρηνωδούσα τον πεθαμένο Γιο Της. Ως εκ τούτου και την ονόμασα Πιετά...
Θρηνούμε...
Χρόνια Καλά σου γι' αύριο!
Είναι φοβερό...
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί τόσος πόνος, γιατί;;;;
Χρόνια σου Πολλά για αύριο, αν κι εμείς παλιά στη Ζάκυνθο τους Παναγιώτηδες/ες, τους γιορτάζαμε την επομένη των Χριστουγέννων.
Να χαίρεσαι τη Δέσποινά σου,
με αγάπη,
δ.μ.τ.
Αγρια επίκαιρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς αυτές οι καταστάσεις δεν πρόκειται ποτέ να πάψουν να συμβαίνουν...
Συγκλονιστική η φωτογραφία,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκλονιστική η γραφή σου...
Ο σπαραγμός αυτής της τραγικής φιγούρας με ξεκουφαίνει και τούτη η παλάμη, ψάχνει να βρει τ' άδικο ....
"...γη που κοχλάζει τ' άδικο..."
Λύπη πλημμύρισα.
Τουλάχιστον ας έχουμε ειρήνη στις καρδιές μας.
πατερ παναγιωτη
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι δεν μπορω να αφησω σχολιο στην πιο πανω αναρτηση?
Το άδικο διαρκώς εξαπλώνεται όσο ο άνθρωπος δεν κατανοεί την απλή, αληθινή, αγαπητική πράξη της Ορθοδοξίας. Η όλη ατμόσφαιρα μου θυμίζει την Παναγία μας, Αγίους, Μάρτυρες που θρήνησαν και πόνεσαν τόσο εξαιτίας της αδικίας του κόσμου και για χάρη της μιας και μοναδικής δικαιοσύνης του Θεού... Χρόνια Πολλά για αύριο!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Φίλη Ντανιέλ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως πόνος, όχι παίξε-γέλασε... Πόνος αγιάτρευτος απ' την ψυχή...
Ευχαριστώ, αλλά επιμένουμε... ζακυνθινά, τουτέστιν η γιορτή μου, την επομένη των Χριστουγέννων!
Εκ μέρους της Δέσποινας ευχαριστώ!
Χρόνια ποιοτικά και για σένα!
@ Κωνσταντίνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα λείπουν αυτές οι επικαιρότητες... Όμως, δε λείπουν, ογκούνται μάλλον...
Δυστυχώς...
@ Νεφέλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι στίχοι γράφτηκαν για μιαν άλλη φρικτή περίπτωση: Ομαδικός βομβαρδισμός του ΝΑΤΟ στη Σερβία προ δεκαετίας. Όμως ταίριαζε φρικτά και στην εδώ περίπτωση, όπως και σε κάθε περίπτωση αδικοχυμένου αίματος...
Λύπη έως το μεδούλι...
Η Παναγία, βοήθειά μας!
@ Αλίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζεις, ότι δεν αφήνεις μήνυμα, όμως τελικά εγώ το λαμβάνω. Έχω θέση "μετριασμό σχολίων", ώστε ν' αντιμετωπίζω τους ανάγωγους ανώνυμους, που το είχαν δει εδώ μέσα ξέφραγο αμπέλι, αλλά λογαριάσανε χωρίς τον ξενοδόχο... Χε, χε...
Το παραπάνω μήνυμά σου ήδη το πήρα και απάντησα!
@ Καρποφόρα Συκή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού διδαχές της Ορθοδοξία, όταν πρόκειται για διεθνή συμφέροντα... Σκέψου ότι και στη συγκεκριμένη περίπτωση της Νότιας Οσετίας, Ρώσοι και Γεωργιανοί είναι Ορθόδοξοι, αλλά δεν τους εμποδίζει ν' αλληλοσπαραχθούν σκαιότατα, δίχως ευαισθησία πίστης και συναλληλίας... Φοβερή κατάσταση...
Θυμήσου εξάλλου, ότι και οι Αμερικάνοι τους θεούσηδες παριστάνουν, πάνω δε στο δολλάριο γράφουν: "In God we trust"!!!... Οποία υποκρισία!!!...
Εν ονόματι των μεγαλύτερων ιδανικών δεν έχουν γίνει οι μεγαλύτερες αγριότητες απο άνθρωπο σε άνθρωπο? Και δεν έχουν πάντα επιστρατεύσει το Θεό για να δικαιολογήσουν τα αίσχη? Η φωτογραφία καθηλώνει, όπως και οι στίχοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αριάδνη Δήμου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι η μοίρα των μικρών και παραθεωρημένων. Το μεγάλο ψάρι έτρωγε πάντα το μικρό και αδύναμο. Η Ιστορία "ξεδοντιάρα" (κατά το τραγούδι) κύκλους κάνει, επαναλαμβάνοντας τα ίδια πάντα λάθη και πάθη...
Ναι, η φωτό λέι πολλά... Ή, μάλλον, τα λέει όλα... Οι στίχοι, δεν ξέρω... Ίσως, δεν υπάρχουν πια τα λόγια τ' αρμόδια...
Στην εποχή του Photoshop
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά, έτσι που πάμε, ούτε τις φωτογραφίες δεν θα πιστεύουμε σε λίγο. Απόδειξη η περίπτωση του Ουκρανού φωτογράφου του Reuters Glebom Garanichem που έγινε διάσημος για τις στημένες φωτογραφίες από το βομβαρδισμένο Γκόρι, σαν κι αυτές που δημοσιεύετε. Τι έκανε ο τύπος; Έπαιρνε έναν γεωργιανό ή μια γεωργιανή και την έβαζε να κλαίει και να οδύρεται δίπλα σε ένα πραγματικό ή και ..ψεύτικο πτώμα. Τον πήραν όμως χαμπάρι κι αυτός τώρα προσπαθεί να δικαιολογηθεί με συνέντευξή του (http://www.abkhaziya.org/news_detail.html?nid=19719) λέγοντας ότι έκανε …τέχνη και όχι φωτορεπορτάζ. «Τι θέλατε να κάνω;» ρωτάει στη συνέντευξή του. «Να με περίμεναν οι τραυματίες επί τόπου μέχρι να φτάσω και να μην πήγαιναν στο νοσοκομείο για περίθαλψη»; «Να κρατούσαν τα πτώματα επί τόπου όλο το βράδυ»; Έλα ντε. Είναι κι αυτό μια ακόμα άποψη της σύγχρονης πραγματικότητας. «Πολεμικά» βίντεο μονταρισμένα σε στρατιωτικά επιτελεία. «Πολεμικές»φωτογραφίες τραβηγμένες σε στούντιο. Τίποτα δεν είναι αυθεντικό.
http://www.antinews.gr/?p=3058
@ Ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την πληροφόρηση. Αν και αυτό συμβαίνει, τότε η Λύπη μου ενισχύεται περισσότερο... Γίνεται και ξαναγίνεται Πένθος αδιάπτωτο.
Πάντως οι στίχοι μου είναι ορίτζιναλ και απ' την καρδιά!... Τουλάχιστον αυτό...
Ακόμα κι άν οι φωτογραφίες δεν είναι αυθεντικές, υπάρχει κανένας που να πιστεύει οτι δεν γίνονται φρικτά πράγματα απο άνθρωπο σε άνθρωπο πάνω σ αυτή τη γή? Υπάρχουν και "φωτογραφίες" που είδαν αθώα θύματα πριν πεθάνουν, και είναι οι τελευταίες εικόνες κάτω απ τα μάτια τους. Και δεν μπόρεσαν να μας το πουν ποτέ.. Αλήθεια δεν είναι μόνο η είδηση με όνομα φωτογράφου. Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κυρίως όσα δεν αποτυπώθηκαν πουθενά και έγιναν χωρίς μάρτυρες, κάτω απ το βλέμμα του Θεού που τα είδε όλα..Αν δεν ξέρουμε το όνομα των ανθρώπων, κι αν δεν είδαμε εμείς να συμβαίνει, μήπως αμφισβητεί κανείς τον πόνο, το θάνατο, τη σκληρότητα της ωμότητας? Αυτά είναι γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα. Δεν ξέρω γιατί. Δεν έχουν λογική. Οι μισοί άνθρωποι είναι αυτουργοί στο Έγκλημα. Οι άλλοι μισοί θεατές, όπως εμείς. Κάποιοι το επιτρέπουν. Κάποιοι αδρανούν. Θα συμφωνήσετε όμως, οτι όσο γίνεται αυτό, κυριαρχεί ένα ανεγκέφαλο είδος ανθρώπων, που δεν είναι παρα εκφυλισμός της Δημιουργίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αριάδνη Δήμου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τόσο βαρύ και στρεσαριστικό το όλο κλίμα της ανθρώπινης εξαθλίωσης και υπανθρωπιάς, ώστε λέω ετούτο μόνο, για ν' αποφορτίσω λίγο το Πένθος μας για όσα συμβαίνουν:
Δικαίως προεδρεύετε, Κυρία μου, στο φαν κλαμπ μου (χα, χα!), ώστε να λέτε τα πράγματα, όπως θα ήθελα να τα πω κι εγώ, αλλά οι Λέξεις δεν με βοηθάνε και πάντα!!!
Που σημαίνει, ότι συμφωνώ κι επαυξάνω!...
Τι να πώ τώρα εγώ…! Ως Αριάδνη χαίρομαι αν συμφωνείτε με μια άποψη, γιατί έτσι την τσεκάρω… …και ως Αριάδνη πάντα είμαι ελέυθερη να λέω ότι είναι σπουδαίο μάθημα αυτή η μετριοφροσύνη και Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ επίσης. Ως πρόεδρος κωλύομαι! πρέπει να συγκαλέσω σύσκεψη του Δ.Σ... με όλους τους τύπους... Αλλιώς τί πρόεδρος είμαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Homo homini lupus est!"
ΑπάντησηΔιαγραφή