
Ας γευτούμε αυτό το ταξιδάκι στα νερά τα Αιγαίου, ευχαριστώντας ξανά τον Μανώλη για τις φωτοστιγμές που μάς δωρίζει!
π. Π.Κ. ]

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες.
Ο άνεμος, όταν περνάει στίχους
ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Ο άνεμος, όταν περνάει στίχους
ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ’ άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ’ άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μάς διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
Μάς διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
αχ! Φούρνοι ! Ζάκυνθος! Άμφισσα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠότε θα σπάσω τα δεσμά της Αθήνας!
να 'στε καλά.
Και οι 21 ήταν υπέροχες, "εικαστικότατες"!
ΑπάντησηΔιαγραφήManolito, συγχαρητήρια!
Π.Κ, καλησπέρες.
υπέροχες, χαρούμενες, δροσερές
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφες εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε!!!
Είναι αληθινός καλλιτέχνης ο φίλος σας! Συγχαρητήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Φούρνοι αγαπημένο μέρος...
ΑπάντησηΔιαγραφή