ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
Σά να χαϊδεύω υπέρπυρον
όλα μαζί τα ορέγομαι
τα τιμαλφή του βίου
(συλλέκτης νομισμάτων ο Καιρός
ενίοτε αργυραμοιβός
των αφορμών γνώστης βαθύς).
Παρεχτός την Αγάπη
τα λοιπά σε αμοιβαία
γι’ ασφάλεια
κεφαλαία εξάπαντος
για να κρύβεται η πεζότης
με τον ήλιο σου μάρτυρα
για να λάμψει αλήθεια.
Σα να γυαλίζω ιστάμενον
όλα μαζί τα ορέγομαι
τ’ ανωφελή του βίου
(συμβία μου Ποίηση
και μητριά μου
για Σέ τα λέω).
Τα βλέπω νά 'ρχονται:
Σοροκολεβάντες εν ορμή
τα μέσα μας ολόδεντρα να σμπαραλιάζει
τα κεραμίδια να μάς παίρνει
και τη λεμονιά
να μαγαρίζει τα πηγάδια
με το μισό χωριό να παιδιαρίζει
κι ανεπάγγελτο τ' άλλο να γυρίζει πλευρό.
[Το ποίημα γράφτηκε 31.12.2000-19.1.2001. Δημοσιεύτηκε στο βιβλίο: Παναγιώτη Καποδίστρια, Της αγάπης μέγας χορηγός, 2003, σ. 19 εξ. (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 2004). Όλες οι παραπάνω φωτογραφίες είναι σημερινές και τραβήχτηκαν μεταξύ Ακρωτηρίου και Λιμανιού της Ζακύνθου.]
Ωραίο σετ, ωραία ατμόσφαιρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή"με το μισό χωριό να παιδιαρίζει
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αναπάγγελτο τ' άλλο να γυρίζει πλευρό"
Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν όλο το χωριό συμμετέχει στην ομορφιά.
Την καλημέρα μου, πάτερ.
Πόλύ όμορφες χειμωνιάτικες όφωτογραφίες. Καλαμιές, γυμνά δένδρα, γκριζο στη θάλασσα-ουρανό και μοναδικές, οι στροφές των δρόμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ποίημα τί να πει κανείς;! Απλά ότι το διάβασα πολλές φορές με σκέψη κι ευχαρίστηση.
Καλή εβδομάδα!
Πολύ όμορφες καλέ μου φίλε...
ΑπάντησηΔιαγραφή