Στον Άγιο Γεώργιο των Ελλήνων της Βενετίας [2] / San Giorgio dei Greci - Venezia [2]
Ωραίο να επιστρέφεις! Πανωραίο! Σε τόπους, όπου περπάτησε αυτοπροσώπως και για αιώνες η Ιστορία! Σε κανάλια, όπου έπλευσαν και ακόμη πλέουν τα Όνειρα! Στη λιμνοθάλασσα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας! Στη Βενετία των Καημών!
Αυτή τη φορά, χρησιμοποιώντας εναπομείναντα φωτοστιγμιότυπα από το ταξίδι μας του 2005, επιστρέφουμε στην αρχοντική Πολιτεία των Υδάτων και μάλιστα στη συνοικία των Ελλήνων.
Εδώ συναντάμε τον San Giorgio dei Greci και κολλητά του το Φλαγγίνειο Κολλέγιο, όπου σήμερα έχει δραστηριότατα ενεργοποιηθεί το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών.
Η είσοδος προς το όλο συγκρότημα "κατορθώνεται" από τη Γέφυρα των Ελλήνων (Ponte dei Greci).

Το κατά τι γυρτό (από τότε που πρωτοχτίστηκε) Κωδωνοστάσιο, πυργοειδές και αγέρωχο, αν και ανάμεσα σε μεγαθήρια πολιτισμικά, διατηρεί την πατίνα γεγονότων ιστορικών. Έχει δει (κι αν έχει δει!) στην εμβέλειά του να διαδραματίζονται τα μύρια όσα!

Εισοδεύουμε τώρα στον περιώνυμο Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων, όπου σήμερα στεγάζεται η Ορθόδοξη Μητρόπολη Ιταλίας και Μελίτης, με προσετώτα τον Μητροπολίτη κ. Γεννάδιο. Ναός έκτακτης λαμπρότητας, αναγεννησιακής εμπνοής με έργα τού Μιχαήλ Δαμασκηνού στο τέμπλο. Οικοδομήθηκε μ' έγκριση (1514) του Δόγη Leonardo Loredan το 1514, για τις λατρευτικές χρείες των Ελλήνων. Η ανέγερσή του άρχισε 22 χρόνια μετά (το 1536) και ολοκληρώνεται το 1577. Χρηματοδοτήθηκε από ειδικό φόρο σε όλα τα πλοία, τα οποία κατέπλεαν στη Venezia από Ορθόδοξες περιοχές.
Την πρώτη μας αναφορά στο ίδιο θέμα, δείτε εδώ.
Τί μού θυμήσατε π. Π.Κ.! Λειτουργήθηκα σε αυτόν το ναό το Δεκαπενταύγουστο του '95. Thanks!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολλή χαρά σας ξαναβρίσκω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπανέκαμψα μεν, οι εικόνες σου, όμως, Π.Κ, επιμένουν ( και πολύ καλώς πράττουν..) να μας ξαναστέλνουν σε τόπους όπου η ψυχή ξαναβαπτίζεται.
Ελπίζω να είσαι καλά, υγιής και δυνατός συνεχίζοντας στην όμορφη διαδρομή.
Μου ξυπνήσατε τις μνήμες απο τις χειμωνιάτικες μέρες που ήμουν εκεί, και μοιάζει τώρα σαν να μην είχα ποτέ επιστρέψει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η εκκλησία δεν ήξερα ότι υπάρχει. Την έμαθα από φίλο! Πανέμορφη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πανέμορφη αυτή εκκλησία-μονόκλιτη βασιλική-τη επισκέφθηκα πριν αρκετά χρόνια καθώς και το παρακείμενο φροντιστήριο, δωρεά του Κερκυραίο έμπορου & λόγιου Θωμά Φλαγγίνη, ή άλλως, Θωμά Αυλωνίτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον σχεδιασμό της εκκλησίας συνέβαλλε και ο διάσημος τότε στην Βενετία αρχιτέκτων, Baltassare Longhena. Νομίζω ότι σχεδίασε την όψη.
Ο Longhena είχε εισαγάγει στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των τόξων, την ¨κλείδα” σε μορφή προσώπων. Την επιρροή του την συναντάμε στην Κέρκυρα στα παλαιά μέγαρα, όπως το Δημαρχείο, το μέγαρο Κομπίτσι, το μέγαρο Ρίκκι και σε άλλα. Λέγονται “μουριόνια”.
@ Θείο Τραγί,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που έγινε παραγωγός (ή και προαγωγός) Μνημοσύνης.
@ Διονύση Μάνεση,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς επέστρεψες. Θα τα λέμε χειμωνιάτικα.
Λίγος Χειμώνας, ρε παιδιά....... Δεν αντέχω άλλο Καλοκαίρι....
@ Αριάδνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα, επέστρεψες ακόμη;;; Νομίζα πως είσια εκεί διαρκώς....
Για καφέ στην Πλατεία...
@ Κική,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως υπάρχει! Από αιώνες τώρα!!!
@ Σατανάσο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ εκ μέρους όλων για τις σημαντικές πληροφορίες που μάς προσκομίζεις!
Όντως πολύτιμες!
Να είσαι καλά να μάς μορφώνεις!