Στις σημερινές μας φωτογραφίες, τραβηγμένες τον Ιούνιο του 2005 στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στην 51η Μπιενάλε Βενετίας, αποτυπώνεται ο ιστορικός και παλαίφατος Ναός του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων στη Γαληνοτάτη με το πανύψηλο γυρτό Καμπαναρίο (San Giorgio dei Greci), έδρα σήμερα της Ορθόδοξης Μητρόπολης Ιταλίας και Μελίτης. Δίπλα του ακριβώς, το Φλαγγίνειο Κολλέγιο, σημερινή έδρα του εύρωστου Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών, όπου και η είσοδος προς το όλο συγκρότημα (φωτό 2) από τη Γέφυρα των Ελλήνων (Ponte del Greci).
Το 1511, οι Έλληνες της Γαληνονάτης ζήτησαν από το Συμβούλιο των Δέκα την άδεια ν' αγοράσουν οικόπεδο στην πόλη, ώστε να χτίσουν εκκλησία. Ο Δόγης Leonardo Loredan ενέκρινε το 1514, "στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, για να τελούν τη θεία λειτουργία κατά τον ελληνικό τρόπο και να έχουν κοιμητήριο για τους νεκρούς των", με την προϋπόθεση της συναίνεσης του Πάπα, πράγμα που έγινε.
Ο Άη Γιώργης είναι ο παλαιότερος και λαμπρότερος ορθόδοξος Ναός της Δύσης, μονόκλιτος με τρούλο, αναγεννησιακής επιρροής. Το τέμπλο (φωτό 5) φιλοτέχνησε ο εξέχων Κρητικός αγιογράφος Μιχαήλ Δαμασκηνός.
Ο τόπος, Ναός και Κολλέγιο, σε συνδυασμό με την Ελληνική Αδελφότητα, γνώρισαν ημέρες εξαιρετικής δόξας. Σήμερα το Ινστιτούτο και η Μητρόπολη κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, για να κρατήσουν ζωντανό έναν Ελληνισμό που βρίσκεται -αλίμονο- σε αποσύνθεση. Κάνουν όντως, ό,τι καλύτερο μπορούν!... Ίδωμεν για το αύριο...
2 σχόλια:
Την ύπαρξη αυτής της εκκλησίας την έμαθα μόλις πριν από ένα μήνα από ενα καλό μου φίλο...
Σπουδαία εκκλησία και με μακρά Ιστορία. Να σκεφτείς, ότι αρκετοί σημαντικοί Ζακύνθιοι ιερωμένοι θεωρούσαν πολύ in (εποχής) να ορίζονται εφημέριοι εκεί. Διότι, όπως αντιλαμβάνεσαι, πάντοτε οι Ζακύνθιοι είχαμε μια ...τουβλιά βενετοπληξίας. Βλ. σήμερα αυτόν τον λεγόμενο "γάμο", τι γίνεται. Να δούμε τώρα, ελλείποντος του Τσαγκ, θα ξαναγίνουν τα βενετοειδή;
Δημοσίευση σχολίου