"Ο τοίχος είχε τη δική του υστερία" για την διαμάχη Μπογδάνου - Ζακύνθου περί Σολωμού

No comments...

Ζουράρις απολαυστικός απόψε στη Βουλή, "τη υπερμάχω στρατηγώ" και "σ' ετούτα εδώ τα μάρμαρα..."

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Μπαλάφας): 

Ο κ. Ζουράρις από τους Ανεξάρτητους Έλληνες έχει το λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ: 

Κύριε Πρόεδρε, τα σέβη μου.

Κυρίες και κύριοι Βουλευταί, υπάρχει καιρός του λέγειν, υπάρχει καιρός του αντιλέγειν, υπάρχει καιρός του ψέγειν. Σήμερα για μένα θα είναι ο καιρός του υμνείν, αίνον έπαινον του υμνείν την ιλιαδορωμιοσύνην.

Κύριες και κύριοι Βουλευταί, έρχομαι από μακριά. Οι συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας έρχονται δίπλα μου και πηγαιμένες δίπλα με τον βόρειον τον άνεμο οι Μυροφόρες με τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση.

Κύριοι Βουλευταί και κυρίες Βουλευταί ή Βουλευτίνες ή κυρίες και κύριοι σύντροφοι και συντρόφισσες, επειδή σήμερα, αύριο, παραπέρα, αυτές τις μέρες, όπως πάντοτε, αείποτε και συνεχώς, θα βυσσοδομούν πάλι η κουστωδία των δυσσεβών Βρυξελλών και εκείνος ο αρχέκακος όφις ο Αλεμανός, γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να ξαναγυρίσουμε στον καθ’ ημάς τρόπον. Ποιος είναι ο τρόπος μας; Αυτός πάσα γην και θάλασσαν εσβατών τη ημετέρα τόλμην καταναγκάσαντες γενέσθαι μνημεία αΐδια καλών τε και κακών συγκατοικήσαντες και επειδή θα επανέλθουν πάλι οι δυσσεβείς και οι άλλοι Αλεμανοί και ως αρχέκακος όφις, εμείς ξέρουμε ότι θα συμπαραταχθούμε, θα συμπορευθούμε, θα συμπολεμήσουμε τη υπερμάχω στρατηγώ που’ χει στα μάτια της ψηφιδωτό τον καημόν της ρωμιοσύνης.

Βεβαίως, εμείς διδάξαμε στην οικουμένη, εμείς διδάξαμε πάντοτε, εσαεί και αείποτε και ξανά και ξανά ότι σ’ αυτόν εδώ τον χρονικώς υπεράχρονον τόπον, σ’ αυτόν τον τόπον, στην κορυφήν του Ομήρου και στο ακροθίνιον του Ολύμπου, εμείς οι Ολύμπιοι διδάξαμε εδώ ότι η έρις γίνεται έρως. Ναι, η έρις γίνεται έρως, έρως ελευθερίας και φυσικά ξέρουμε πολύ καλά ότι ξεκινούμε όπως πάντα εδώ και τρεις χιλιάδες ηττημένοι, αλλά ως ηττημένοι είμαστε αυτοί οι οποίοι θα ξαναδώσουμε σ’ αυτόν τον πλανήτη των πεπλανημένων πλανητών και των πλανήτων, την καθ’ ημάς καθεστηκυίαν πολιτείαν. Και ποια είναι η καθ’ ημάς καθεστηκυία πολιτεία; Μία και μόνη. Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει.

Ένα ιδιότυπο κάθισμα της αυλής

Χωρίς σχόλια!...

[φωτό: π. Π. Κ., 15.10.2012]

Dolce Ποίηση

Κικής Δημουλά

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

Κύριε

μη μάς πάρεις κι άλλο

τις απώλειές μας.

Δεν έχουμε πού αλλού να μείνουμε.

(Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος 2007)

Η σύγχρονη πόλη της Ζακύνθου, αλλοπρόσαλλη και απαραμύθητη

Θα μπορούσαμε πάμπολλα να πούμε και "διηγώντας τα να κλαις"... Όμως είναι πλέον ανώφελο και αδιέξοδο... Αυτή είναι η Ζάκυνθος της Ποίησης και του Πολιτισμού, η σύγχρονη πόλη μας και μάλιστα στο ιστορικό κέντρο της. "Ουδείς λόγος εξαρκέσει..."

[Φωτογραφίες: π. Π. Κ., 11.9.2011]

Μοναχικό στιλ στο Μόναχο

Οι λευκές κάλτσες, όλα τα λεφτά!

Ένα κάποιο Γυμναστήριο

Στο κέντρο της πόλης της Καλαμάτας, το είδαμε κι αυτό!!!

Μια "άσφαλτη" νότα πολιτισμού στην περιοχή μας...

No comments

Μια ολόκληρη ζωή σε πέντε μπουκάλια!...

Μια φίλη του ΙΣΚΙΟΥ, η Φλώρα, μάς προώθησε σήμερα στο e-γραμματοκιβώτιο την παραπάνω φωτογραφία, η οποία κυκλοφορεί αυτό τον καιρό στο Διαδίκτυο ευρέως. Πρόκειται για την διαδρομή της ανθρώπινης ζωής μες από πέντε διαφορετικά μπουκάλια: Από το βρεφικό μέχρι κι εκείνο του νοσοκομειακού ορού... Παρεμβάλλονται βεβαίως οι "απαραίτητες" φάσεις της Κόκα Κόλα, του Ουϊσκίου και του Ύδατος! Εντέλει υποφώσκει κι ένα Κερί.

Αρχικά ευτράπελο, καταλήγει όμως να είναι τραγικό... Προς γνώσιν...

Δυο ύποπτες περιπτώσεις για "γρίπη των χοίρων" στο Νοσοκομείο Ζακύνθου

Δεν πρόφτασε να στεγνώσει το ηλεκτρονικό μας... μελάνι, εκφράζοντας πριν ελάχιστες μέρες ένα ταπεινό ερώτημα ιθαγενούς προς κάθε Ανευθυνο-υπεύθυνο και -δυστυχώς- επαληθευτήκαμε:

Από τον Ατσάραντο μόλις πληροφορούμαστε, ότι, σύμφωνα με πληροφορίες που κάνουν από το πρωί τον κύκλο της Ζακύνθου, δύο ύποπτα κρούσματα της "γρίπης των χοίρων" νοσηλεύονται ήδη στο Νοσοκομείο του νησιού μας. Πρόκειται για δυο τουρίστες (θυμάστε που τα λέγαμε;;;) κι έχουν παρθεί τα απαραίτητα μέσα (όσα...), ώστε να μην κινδυνεύσει κανείς, μέχρι να βγουν τα τελικά αποτελέσματα των εξετάσεων...

Ήδη αυτή τη στιγμή αδειάζουν τα... κοντέϊνερς του ΕΚΑΒ, ώστε να δημιουργήσουν ειδικό τόπο νοσηλείας (αν είναι δυνατόν...) και να μεταφερθούν εκεί, σε καραντίνα, οι δύο ύποπτοι...

Και μετά;;;;;;;;;;

Update: 17.6.2009 πρωί

Σύμφωνα με ασφαλέστατες πληροφορίες μας, όντως υπάρχουν οι προαναφερόμενες δύο ύποπτες περιπτώσεις. Ελήφθησαν χθες δείγματα από τους γιατρούς μας, εστάλησαν στο Ινστιτούτο Παστέρ και, μέχρι να έρθουν τ' αποτελέσματα, συστήθηκε στους δύο ασθενείς κατ' οίκον νοσηλεία.

Update: 17.6.2009 απόγευμα

Πληροφορούμαστε, ότι το ένα τουλάχιστον ύποπτο κρούσμα πιστοποιήθηκε -δυστυχώς- ως θετικό στον επικίνδυνο ιό από το Ινστιτούτο Παστέρ. Για το δεύτερο δεν είμαστε βέβαιοι.

Ταπεινό ερώτημα ιθαγενούς Ζακυνθίου προς κάθε Ανευθυνο-υπεύθυνο

Πολύς αχός ακούγεται για την πανδημία της νέας γρίπης. Ήδη σήμερα προστέθηκαν στη χώρα μας πέντε (!!!) νέα κρούσματα και αριθμούμε πλέον δώδεκα... Οι πλείστοι ασθενείς είναι ταξιδιώτες από Αμερική και Αγγλία, οι οποίοι, υποψιασμένοι από τα όποια συμπτώματά τους, αποτάνθηκαν στις αρμόδιες υγειονομικές αρχές μας και μπήκαν στο πρόγραμμα αντιμετώπισης της επικίνδυνης νόσου.

Θέτω όμως προς κάθε Ανευθυνο-υπεύθυνο του στενόχωρου τόπου μας τον εξής προβληματισμό μου: Εμείς εδώ στη Ζάκυνθο, στο διεθνές μας Αεροδόμιο, δεχόμαστε κάθε μέρα πάμπολλες πτήσεις τουριστών από ξένες χώρες και δή την Αγγλία, που σημαίνει χιλιάδες επί χιλιάδων νεοαποίκων (τριτοδεύτερου επιπέδου, μη νομίζετε...) προς την πάλαι ποτέ "προστατευόμενη" περιοχή τους! Άραγε, ελέγχονται αυτές οι αφίξεις των τουριστών για τη "γρίπη των χοίρων";;; Αν -ο μη γένοιτο- δηλωθεί οτιδήποτε, υπάρχει η μέριμνα στο (υπο)Νοσοκομείο μας, ώστε ν' αντιμετωπισθεί ως αρμόζει το πρόβλημα;;; Ή απλώς ισχύει κι εδώ το "εμπάτε σκύλοι, αλέσετε και αλεστικά μη δώστε";;;

Μια απορία αδαούς ιθαγενούς εξέφρασα και τίποτε περισσότερο...

π. Π.Κ.

25 δευτερόλεπτα βλακείας: To beaa... feta or moou... feta?

Μού έστειλαν το βιντεάκι αυτό με e-mail και δεν πίστευα στα μάτια και στ' αυτιά μου!!! Πρόκειται για το νέο διαφημιστικό σποτάκι για το τυρί φέτα της φτωχοΕλλαδίτσας μας στο εξωτερικό και μάλιστα μες από το CNN International.

Ποιος ηλίθιος νους εποίησε (και) αυτό το μνημείο τραγελαφικότητας; Ποιος σκέφτηκε να συνθέσει αυτό το "προ-μετα-μοντέρνο" έργο τέχνης της διαφήμισης, συμπλέκοντας Καρτούνς - Κύκλωπα - Ζορμπά; Ποιος επένδυσε μουσικά, τόσο κιτσάτα, αυτά τα 25 δευτερόλεπτα βλακείας; Και κυρίως: Ποιος τα πληρώνει όλα τούτα; Μήπως... Αν υποψιαστώ...

Προς επίδοξους κλέφτες πρωτότυπο γκράφιτι

Κάπου στην ύπαιθρο της Ζακύνθου. Τού άνοιγαν το σπίτι κατ' επανάληψιν... Οι κλέφτες τόχαν κάμει καλοκαιρινό... Δεν άντεχε πια... Ήταν σε απόγνωση... Κατέφυγε, λοιπόν, σ' ένα πρωτότυπο (και αθυρόστομο) γκράφιτι στον τοίχο του, ώστε αυτό να υποδέχεται στο εξής τους επίδοξους παραβιαστές της κατοικίας του:

" --ΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΥΤΩΝ

ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

ΚΑΙ ΜΕ ΚΛΕΒΟΥΝ ΚΑΙ

ΡΙΧΝΟΥΝ ................"

Του Κηρίου ΔΕΗθώμεν!!!

Όστις με λάμπα,

οι αγάπες τσάμπα!

Εάν στη φωτιά,

λουκάνικα ψητά!

Όσοι με κερί,

ό,τι φέρουν οι καιροί!

Εσύ με τον φακό,

προσοχή στα μακό!

Η Καλομοίρα των Κακόμοιρων

Ίτε παίδες κακόμοιρων Ελλήνων!

Νυν υπέρ Καλομοίρας αγών!!!

Πολλά ζα στη Ζάκυνθο, φίλοι μου!!!

Πράγματι, πολλά ζα (ΖΑΒ, ΖΑΕ, ΖΑΖ κ.ο.κ.) στο Τζάντε μας, φίλοι μου!!!

Το ίδιο συμβαίνει και στο παρακάτω δίστιχο, που μάλιστα δεν είναι στιχούργημα του τυχόντος. Είναι ενός σπουδαίου Ζακυνθινού, ο οποίος υπερέβη τα στενά όρια του στενόχωρου τόπου μας, καθιστάμενος εθνικός και παγκόσμιος.

Τάδε λέγει, λοιπόν, ο πολύς και παμμέγιστος ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ:

Ζακύνθου ζα και άνθη συ ζήτα,

Ζακυνθίους, Ζακύνθιε, δε φεύγε.

Ρεπορτάζ από τη μεταΤσαγκ Ζάκυνθο

Ακούσατε, νομίζω, για το μέγα και πρωτοφανές σκάνδαλο, που κατατρύχει τον τελευταίο καιρό το νησί της Ζακύνθου.
Πρόσωπα υπεράνω υποψίας, με πρωτοκορυφαίο τον Δήμαρχο Ζακυνθίων, μπλεγμένοι σ' ένα πρωτοφανές και πολυδαίδαλο γαϊτανάκι λαμογιάς, αλλά και στο τέλος απόπειρα ανατίναξης (άκουσον, άκουσον!!!) του ίδιου του κτιρίου των νευραλγικών υπηρεσιών του Δήμου, προς εξαφάνιση ενοχοποιητικών στοιχείων. Δείτε περισσότερα στο ρεπορτάζ της Εφημερίδας Ημέρα τση Ζάκυθος. Εκεί υπάρχει το ιστορικό των αποκαλύψεων, των συλλήψεων, των ανακρίσεων...

Τα πρόσωπα του Πάθους έχουν ήδη προφυλακιστεί (αν και ο Κορυφαίος κατόρθωσε να βγει αυτές τις μέρες μ' εγγύηση) και αναμένονται νεότερες εξελίξεις, αλλά και αποκαλύψεις πλείστων όσων εμπλεκόμενων. Οψόμεθα...
Με αυτά και με αυτά, ο "πάντοτ' ευκολοπίστευτος και πάντα προδομένος" λαός μας, μουδιασμένος από την έκπληξη, εξοργισμένος έως λυντσαρίσματος των υπαιτίων και αηδιασμένος έως εμετού για τα τεκταινόμενα, παρακολουθεί τις εκκωφαντικές πτώσεις των Εκλεκτών του από την επίπλαστη θέση περιωπής, που μέχρι τώρα κατείχαν.
Μην ξεχνάμε βέβαια, ότι ο μέχρι πρότινος Δήμαρχος είχε εκλεγεί για δεύτερη φορά, μ' ένα θαυμαστό ποσοστό 10% plus της πρώτης τετραετίας. Επαληθεύεται μάλλον, ότι οι άρχοντές μας είναι αυτοί που εντέλει μάς αξίζουν. Δυστυχώς... Δυστυχώς...
Ο τελευταίος να μην κλείσει την πόρτα...

Η λαϊκή μούσα ήδη απεφάνθη

Η λαϊκή Μούσα της ευάνδρου νήσου Ζακύνθου ήδη απεφάνθη για τα Προσώπατα του Πάθους, Δήμαρχο και ΣΙΑ: Ένα σατιρικό (τουτέστιν πικρότατο) στιχούργημα, που κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα για να εκφράσει την άφατη Οδύνη του λαού για τα τεκταινόμενα.
Το αντιγράφω (μετά πολλής χαράς και άλλης τόσης θλίψης) από το χυμώδες Ιστολόγιο του καλού φίλου Μπάμπη Πυλαρινού:

Μπόμπα στο Δημαρχείο

Τι πήγαμε να πάθουμε παιδία στο Ξενία!...
Μπόμπα μεγάλη βάλανε με περισσή μανία
να κάψουνε ηθέλανε ούλα τα ντοκουμέντα
και όσους εσκοτώνανε θα τσου κερνούσαν μέντα.

Βρε Δήμαρχε, τι ήθελες να μας σκοτώσεις ούλους;
Μήπως σου μπήκε στο μυαλό ότι μας είχες δούλους;
Κι εσύ υπαλληλάκο μου, ήθελες μεγαλεία
αναβατόρια, ασανσέρ, μερσέντες, μεσαλίνες
ούλα τα έκαμες σωρό δίπλα στσι καβαλίνες.

Ήρθε κι ο άλλος αρωγός, αυτός απ’ τον Μωρέα,
χοντρός, αρούκατος, κοντός και τη περνούσε ωραία.
Μεταφορούλες έκανε, οργάνωνε εκδρομούλες
μα ξέπεσε στα εκρηκτικά, έκαμε και μπομπούλες.

Τι να σας πώ μωρέ παιδιά, ΑΙΣΧΟΣ, ΝΤΡΟΠΗ, ΑΙΣΧΥΝΗ.
Μια συμμορία για τα λεφτά θάφερνε τέτοια οδύνη;

Κι εσύ καημένο Πόπολο έχεις το μερδικό σου,
κοιτάς το νιτερέσο σου, ψηφίζεις το γιατρό σου.
Μα έτσι, δόλιο μου, περνάς θηλιά εις το λαιμό σου.

Αναμνήσεις από παλιές καλές βενετόπληκτες μέρες

Υπήρξαν και αυτές οι "ευώδεις" στιγμές:
Βενετοκρατούμενοι (στα μυαλά) Ζακυνθινοί και παρεπίδημοι, ορεγόμενοι δαχτυλίδια δίχως να τους έχουν απομείνει δάχτυλα πια, απομιμούνται τι;;; Καταστάσεις κι εποχές που δεν διανοούνται καν, αφήνοντας το Κιτς να θριαμβεύει έως σχιζοφρένειας σ' ετούτονε τον δύσμοιρο τόπο, όπου εξέλιπε πια ΚΑΙ η Αρετή ΚΑΙ η Τόλμη.
Όλα υπό την ηθική και οικονομική ομπρέλα της πάλαι ποτέ δημαρχιακής Αρχής, ο οποίος, καλύπτοντας τις μπομπές του, έφερε υπερήφανα το γουνάκι της Εξουσίας (βλ. παραπάνω φωτογραφίες), φαιδρότατος και αηδιαστικός ωστόσο...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Όλα τα παραπάνω είχαν δημοσιευτεί προ ημερών στο έκτακτο α-πολιτικό μας Ιστολόγιο υπό τον τίτλο "βουστροφηδόν", το οποίο σήμερα έκλεισε τις πύλες του, ως αχρείαστο πια. Άλλωστε, πόσα blogs να "εκτρέφει" κανείς στον Μπλογκοαγρό;

Στην εν λόγω ανάρτηση του πάλαι ποτέ "βουστροφηδόν" υπήρχε κι ένας καίριος σχολιασμός, που δεν πρέπει να πάει χαμένος. Γι' αυτό τον μεταφέρω εδώ. Έγραφε, λοιπόν, ο υπογράφων ως "Τάλας":

Αγαπητέ μου ΒΟΥΣ,

ειλικρινά σε παραδέχομαι!!! Γιατί εσύ αναμασάς εκ φύσεως την τροφή σου, ενώ εμείς αναμασάμε τα τηλε-σκουπίδια που μας σερβίρουν καθημερινά. Μετά τη χώνεψη προσφέρεις λίπασμα τα απόβλητά σου, ενώ εμείς γινόμαστε απόβλητοι με το χοικό βιος μας καθημερινά.

Προσφέρεις το λευκό σου γάλα ως προσφορά, ενώ εμείς προφέρουμε το όνομά σου χλευαστικά.

Να πω κι άλλα; Ας σιωπήσω...Τελικά καλέ μου ΒΟΥΣ, ας σε "μιμηθούν" τα ανθρωποειδή βόδια που μας τριγυρίζουν καθημερινά....
27 Σεπτέμβριος 2007 12:48 μμ

Περί Πολιτικής λόγος καίριος!

Σήμερα, ημέρα εθνικών Εκλογών, είπα να παραβώ τις αρχές μου και να... πολιτικολογήσω. Σε αυτό με βοηθά τα μάλα ένα υπέροχο μανιφέστο (ανέκδοτο στην πραγματικότητα) περί Πολιτικής, το οποίο ανακάλυψα τυχαία στο Διαδίκτυο. Το μεταφέρω εδώ με πολλή χαρά. Ελπίζω να Σας ευχαριστήσει όσο εμένα:

Ένας μαθητής Δημοτικού, παρακολουθώντας την προεκλογική μάχη των Αρχηγών από την τηλεόραση ρωτά τον πατέρα του:
-Μπαμπά, τι είναι η Πολιτική; Εκείνος, ο οποίος δείχνει φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του παρουσιάζει εμφανή σημάδια ωρίμανσης, τού απαντά μ’ ένα παράδειγμα και με ύφος πανεπιστημιακού:
-Κοίτα, παιδί μου... Μια χώρα μοιάζει με μια οικογένεια. Για να το καταλάβεις, πάρε για παράδειγμα τη δική μας οικογένεια. Η μαμά σου, είναι, ας πούμε, σαν την κυβέρνηση: Κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι. Εγώ, ο μπαμπάς, είμαι κάτι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, δηλαδή στηρίζω την οικονομία του σπιτιού. Η υπηρέτριά μας, είναι σαν την εργατική τάξη: Κάνει όλες τις δουλειές, που είναι απαραίτητες να γίνουν. Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν τριγύρω της. Τέλος, το μωράκι μας συμβολίζει το μέλλον της χώρας. Σκέψου τα όλα ετούτα που σου μαθαίνω, το βράδυ που θα κοιμάσαι, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες. Τι λες, συμφωνείς;
-Όλα καλά μπαμπά, απαντά ο νεαρός, και πάει στο κρεβάτι του, προσπαθώντας να βάλει σε μια τάξη το περί Πολιτικής μάθημα.
Η νύχτα είχε προχωρήσει και, με αυτά και αυτά, δεν τον έπαιρνε ο ύπνος. Πολύ αργά ακούει κλάματα από το δωμάτιο του μωρού τους. Σηκώνεται απ’ το κρεβάτι, πλησιάζει την κούνια και καταλαβαίνει από την έντονη δυσοσμία, ότι το μωρό έχει κάμει τα κακά του… Προχωρά στην κρεβατοκάμαρα των γονιών του για να το πει στη μαμά του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει τη μητέρα του μονάχα στο κρεβάτι να κοιμάται βαθιά. Ο πατέρας πουθενά… Αρχίζει ν’ ανησυχεί και να φοβάται… Δεν ξέρει τι να κάμει… Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου της υπηρέτριας όμως, ακούει ύποπτους θορύβους... Πλησιάζει, κρυφοκοιτάζει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια σε ανάρμοστη (κατά Κλίντον) στάση! Ο πιτσιρικάς μένει άναυδος…
- Τι να κάμω τώρα; αναρωτιέται. Να ξυπνήσω την μαμά; Θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια… Κακό αυτό. Να φωνάξω τον μπαμπά; Ντρέπομαι… Και ποιος θ’ αλλάξει το μωρό μας που βρομάει; Εγώ σιχαίνομαι...Παίρνει τη μεγάλη απόφαση, λοιπόν, να κάμει την πάπια και να πάει για ύπνο.

Το άλλο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πολύς μπαμπάς στον γιόκα του:
- Λοιπόν, καλό μου παιδί, σκέφτηκες όλα εκείνα που σε δίδαξα χθες;
- Ναι, μπαμπά, τα σκέφτηκα.
- Και, πού κατέληξες, γιε μου;
- Κοίτα, μπαμπά: Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά !!!

Μια ταπεινή προσκυνήτρια του Aγίου Διονυσίου Ζακύνθου

No comments

Πολιτικά φωτοπαραλειπόμενα από μια θρησκευτική γιορτή

Ανατρέχοντας στο φωτογραφικό μου Αρχείο, ανέσυρα δυο αρκετά ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από το Πανηγύρι του Πολιούχου Ζακύνθου Αγίου Διονυσίου. Για τους μή Ζακύνθιους φίλους του Ιστολογίου μας, πρέπει να τονίσω, ότι αυτή η γιορτή, από 23 έως 26 Αυγούστου κάθε χρονιάς, έχει πάνδημη συμμετοχή των ντόπιων, αλλά και εκατοντάδων ή και χιλιάδων προσκυνητών από πολλά μέρη της πατρίδας μας. Γίνεται δηλαδή το "πατείς με, πατώ σε", ξέχωρα από τις συγκινησιακές κορυφώσεις, λόγω του άθικτου από τον Χρόνο Λειψάνου του Αγίου Διονυσίου, ο οποίος διακρίθηκε ως άγιος, λόγω του ότι κατάφερε να υπερβεί τον εαυτό του με το να συγχωρήσει και κρύψει τον φονιά του ίδιου του αδελφού του, γενόμενος έκτοτε παράδειγμα Ανεξικακίας και Συγχωρητικότητας.

Όλες αυτές οι αυγουστιάτικες καταστάσεις εν Ζακύνθω, όπως κατανοείτε, δημιουργούν ενδιαφέρον στους πολιτικούς (αλίμονό μας...), οι οποίοι σπεύδουν απ' τό κλεινότατο άστυ στο νησάκι μας, ώστε εδώ να συναναστραφούν με τον λαό μας (τον "πάντοτ' ευκολοπίστευτο και πάντα προδομένο", κατά τον Σολωμό), να δουν εκ του σύνεγγυς τα προβλήματά μας (κλαψ!) και να υποσχεθούν λύσεις, λύσεις, λύσεις...

Οι φωτογραφίες, που αναρτώ παρακάτω, αφορούν σε δυο στιγμιότυπα από την υποδοχή των εξ Αθηνών επισήμων για τη Λιτανεία του Αγίου της 24ης Αυγούστου 1998.

Και στις δυο έχω ορισθεί να κάμω τον Τελετάρχη και υποδέχομαι ολοένα τους Υψηλούς μας Προσκεκλημένους, ενώ ο Λαός στο φόντο συν-αναμένει και χειροκροτά τους αφικνουμένους.

Πρώτος καταφθάνει, αγέρωχος κι ευθυτενής ως Έλλην, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αρχηγός τότε της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Δείτε τον! Ο αδιάκριτος φωτογραφικός φακός τον αποτυπώνει να με χαιρετά ανεβαίνοντας δυο-δυο τα σκαλιά. Όλοι μειδιούν καλοσυνάτα και με κατανόηση για τη βιάση, έχοντας στο βλέμμα το "εσένα θέλουμε" και τα λοιπά αρμόδια! Εύλογο σχόλιο πάντων και πασών: Βιάζεται προς την Πρωθυπουργία! Δυο-δυο τα σκαλιά! Όπερ και εγένετο, δόξα τω Λαώ!...

Μετά από ελάχιστα λεπτά καταφθάνει ο επισημότατος Εκπρόσωπος της πάλαι ποτέ Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, μακαριστός σήμερα, Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ο και εισηγητής τότε των κέντρων διασκεδάσεως ως Πολιτιστικών Κέντρων. Καταφθάνοντας λοιπόν ο περί ου, ο γνωστός απ' τα παραπάνω λαός μας χειροκροτά, μειδιά και τα λοιπά αρμόδια, ενώ εγώ (ο δύσμοιρος) απλώνω εγκάρδια (;) χείρα χαιρετούρας.

Σε κλάσματα όμως δευτερολέπτων, ένας τυχαίος απ' τον λαό, ένας κάκιστος, ένας ανεκδιήγητος βαλτός ξεστομίζει εις επήκοον πάσης της Εκκλησίας και του Δήμου, μιαν αθυρόστομη βρισιά υποδοχής στον Υπουργό: "Γιαννόπουλε, .................". Εκείνος ο φιλόκαλος και ανεξίκακος, ακαριαία, αντί να μού δώσει το χέρι για την εγκάρδια χαιρετούρα που ελέγαμε, στρέφει την τεράστια χερούκλα του προς τον Ενιστάμενο και Υβριστή Ανώνυμο, στολίζοντάς τον με μιαν ιστορική έκτοτε μούτζα, την οποίαν παραθέτω (δια του λόγου και του Λαού το αληθές) κατωτέρω:

Ταύτα είδα ιδίοις όμμασι, καταθέτω και γράμματα γνωρίζω.

Ο Κάνοντας τον Τελετάρχη της Πανηγύρεως εκείνης π. Π.Κ.