Στο λιμάνι της Άνδρου {3}

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Στο λιμάνι της Άνδρου {2}

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Στο λιμάνι της Άνδρου {1}

Ταξίδεψε και  φωτο-αποτύπωσε ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Π. Βούλγαρης: Η τέχνη πάντα στέκεται δίπλα μας και τα δώρα της είναι μια ανυπολόγιστη κληρονομιά

Τα βράδια του Αυγούστου φέρνουν κι εφέτος στο Φεστιβάλ της Άνδρου ( 31/7 έως τις 20/8) ποιοτικές παραστάσεις θεάτρου, χορού και μουσικής στο κομψό, σύγχρονο ανοιχτό θέατρο της Χώρας (προσφορά του Αλκιβιάδη Τάττου).

«Είμαστε συγκινημένοι επειδή αυτά τα τέσσερα χρόνια προσπαθήσαμε να μιλήσουμε μέσα από την τέχνη δημιουργώντας μια επαφή με τον κόσμο και μια ανάγκη να προχωρήσουμε ένα βήμα, εμείς σαν δημιουργοί κι εσείς σαν πολίτες» είπε ο Παντελής Βούλγαρης, εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Άνδρου, παρουσιάζοντας με τους συνεργάτες του το πρόγραμμα της πέμπτης διοργάνωσης.

Στην ξεχωριστή ταράτσα του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης, στην οδό Ασωμάτων με την πανοραμική θέα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, ο εκλεκτός σκηνοθέτης έκανε έναν απολογισμό του φεστιβάλ -50 διαφορετικές παραγωγές επισκέφτηκαν το νησί τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του- και στη συνέχεια αναφέρθηκε σε συνεργασίες που επιδιώκει με τα γειτονικά νησιά, όπως με τη Σύρο με την οποία η συνεργασία ξεκινά φέτος. Υποστηρικτής και αρωγός του φεστιβάλ είναι ο δήμος Άνδρου.

«Είμαστε συγκινημένοι γι' αυτά που έχουμε καταφέρει στα χρόνια της έντασης και της αμφισβήτησης. Και χαιρόμαστε καθώς έχουμε εφέτος έντεκα παραγωγές, έντεκα ευκαιρίες για να συναντηθούμε στην Άνδρο. Να χαρούμε το απογευματινό φως την ώρα που σιγά- σιγά σβήνει μαζί με τα φώτα που ανάβουν, το γκονγκ που ηχεί την έναρξη της παράστασης, τη σιωπή των θεατών κι εμάς που περιμένουμε να απολαύσουμε το κέρδος του συναισθήματος και της συμμετοχής του κόσμου μετά από μια τέτοια βραδιά».

Ο Παντελής Βούλγαρης αναφέρθηκε στην τέχνη ως μια προσπάθεια αισιοδοξίας, ποντάροντας στα συναισθήματα που θα καλλιεργήσει ο θεατής από την επαφή μαζί της: «Αξίζει τον κόπο, λοιπόν, γι' αυτήν την πόλη και γι' αυτήν τη χώρα και για την Άνδρο να δουλέψουμε, σε μια προσπάθεια αισιοδοξίας, ένωσης, ανακάλυψης νέων ταλέντων, ανακάλυψης παλαιών θεμάτων που εμφανίζονται καινούργια μέσα από τους νέους καλλιτέχνες. Ελπίζουμε στις «παγίδες του συναισθήματος», συνέχισε «δηλαδή, τι θα πάρει μαζί του ο θεατής. Αυτή είναι η επαφή με την τέχνη που μας τροφοδοτεί υπόγεια, μάς δωρίζει πράγματα που ανακαλύπτουμε μέσα στον χρόνο» υπογράμμισε ο Παντελής Βούλγαρης. «Η τέχνη πάντα στέκεται δίπλα μας και τα δώρα της είναι ασύλληπτα, μια ανυπολόγιστη κληρονομιά». Και φυσικά δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον σεβασμό με τον οποίο πρέπει να στεκόμαστε «απέναντι σ' έναν κόσμο που δουλεύει κάτω από σκληρές οικονομικές συνθήκες και όπου οι ηθοποιοί δοκιμάζουν τον ψυχισμό τους με ελάχιστες αμοιβές».

Την αυλαία του 5ου Φεστιβάλ Άνδρου ανοίγει ο τοπικός ερασιτεχνικός θίασος Λαϊκή Σκηνή Άνδρου με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη (31/7). Συνεχίζει η Ορχήστρα Κυκλάδων - ΜΟΥ.ΣΑ. Σύρου σε κοινή συναυλία με τη Χορωδία Άνδρου σε μουσική και τραγούδια Ελλήνων συνθετών για την 7η τέχνη (2/8), το Θέατρο Πορεία με το «Ύψωμα 731» σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη (3/8). Ακολουθεί συναυλία του Γιάννη Πάριου (5/8), χορός «Tempus Fugit» από την Ομάδα Cie. Toula Limnaios (9/8), «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή με τον Δημήτρη Λιγνάδη σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη (10/8), «Θεογονία, ένα μεγάλο γλέντι του Ησίοδου» με την ομάδα Patari Project (12/8). Τα τραγούδια του Λόρκα στην παράσταση «Adi?s Ni?a - Αντίο κορίτσι» ερμηνευμένα από το «Μικροσκοπικό Θέατρο» της Αναστασίας Λύρα(14/8), Θέατρο Πορεία με την παράσταση «Το ευχαριστημένο» της Μαρίνας Καραγάτση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου (17/8). Συνέχεια, με συναυλία της Ελένης Βιτάλη στις μεγαλύτερες προσωπικές επιτυχίες της και με τη συμμετοχή του δεξιοτέχνη σολίστα στο κλαρίνο Μάνου Αχαλινωτόπουλου (18/8). Το 5ο Φεστιβάλ Άνδρου ολοκληρώνεται με την παράσταση «Ηλέκτρα του Σοφοκλή» από τον θεατρικό Όμιλο της Σύρου (20/8).

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Νίκος Εγγονόπουλος στην Άνδρο ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

25 Ιουνίου - 1 Οκτωβρίου 2017

Νίκος Εγγονόπουλος, "Πλατεία Αγίου Μάρκου, Ζάκυνθος", 1957, Τέμπερα σε χαρτί, 30 x 36 εκ. Ιδιωτική συλλογή

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή παρουσιάζει το καλοκαίρι 2017 ένα αφιέρωμα στον διακεκριμένο ποιητή και ζωγράφο Νίκο Εγγονόπουλο.

Ο Νίκος Εγγονόπουλος έκανε έμβλημά του το απόφθεγμα του Οράτιου, Utpicturapoesis: «Όπως η ζωγραφική, η ποίηση» ή, πιο ελεύθερα: «Η ζωγραφική και η ποίηση πρέπει να βασίζονται στην ίδια αρχή». Υπήρξε ζωγράφος, υπήρξε ποιητής, υπήρξε επίσης καθηγητής στο Πολυτεχνείο. Τρεις αλληλοσυμπληρούμενες διαδρομές –ο όρος καριέρα θα ήταν αδόκιμος εδώ– για έναν μόνο άνθρωπο, που τις ακολούθησε αδιάκοπα και ακούραστα επί σχεδόν πενήντα χρόνια. Τρεις δραστηριότητες διαχωρισμένες μεν μεταξύ τους, που ωστόσο εμπλουτίζονταν η μία από την άλλη χάρη σ’ έναν ισχυρό κοινό παρονομαστή: την τεράστια, ποικίλη και ακόρεστη, στην πάροδο του χρόνου, γενική παιδεία του Εγγονόπουλου.

Σκοπός της έκθεσης που του αφιερώνουμε είναι να αναδείξει αυτήν την πολλαπλή δημιουργικότητα, αλλά και αυτό το αναμφισβήτητο ταλέντο που επέδειξε σε ότι καταπιάστηκε. Βέβαια, σε ένα μουσείο είναι αναπόφευκτο να κυριαρχήσει η πλευρά του ζωγράφου, χωρίς ωστόσο να επισκιάζεται η πλευρά του ποιητή, όπως και του καθηγητή. Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορεί να πει κανείς για τον ρόλο του ζωγράφου και μόνο... Εκείνου του ζωγράφου που φοβάται τη μαύρη τρύπα όπως φοβάται ο συγγραφέας τη λευκή σελίδα, καθώς το περιγράφει πολύ καλά ο ίδιος: 

«Ο ζωγράφος μεταχειρίζεται χρώματα και πινέλα, λάδι, νεύτι και άλλα. Ξέρει όμως ότι πίσω από το τελάρο του υπάρχει μία φοβερή, βαθειά μαύρη τρύπα. Παραμερίζει, με την τόλμη του ονείρου, το τελάρο και σκύβοντας μες στο σκοτεινό βάραθρο βλέπει μακρυά, πολύ μακρυά, κοντά στο βάθος, κάτι να φωσφορίζει αμυδρά. Στο συναμεταξύ πετούν –αθόρυβα– μαύρα πουλιά, φτερωτά ψάρια και φαντάσματα. Ξανάρχεται στο φως. Αναμεσίς σ’ αυτόν και στο τελάρο του βρίσκεται τώρα ένα θεριό. Αλλά και πάλι δε φοβάται». 

Ποιος θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα τις αγωνίες του ποιητή, αν όχι ο ίδιος ο ζωγράφος;

Η έκθεση δομείται σε επτά ενότητες, που συναρθρώνονται μεταξύ τους:

•      Η πρώτη θεματική αποτελείται από πίνακες θρησκευτικού ή μη χαρακτήρα, επηρεασμένους από τη βυζαντινή ζωγραφική, ιδιαίτερα από την τεχνική της αυγοτέμπερας πάνω σε ξύλο.
•      Η δεύτερη ενότητα αφορά τους ιστορικούς ήρωες και τα καλλιτεχνικά πρότυπα που επηρέασαν τον Εγγονόπουλο, στους οποίους θέλησε να αφιερώσει μία ή περισσότερες συνθέσεις.
•      Στην τρίτη ενότητα κυριαρχεί η γυναικεία μορφή, σε αυτή την απόλυτα αναγνωρίσιμη ως φτιαγμένη από το χέρι του Εγγονόπουλου γυναίκα, αλλά και την τόσο άπιαστη, τόσο αινιγματική, που διατρέχει το σύνολο του έργου του δημιουργού της χωρίς να αποκαλύπτει τα μυστικά της.
•      Η ελληνική μυθολογία αποτελεί το θέμα της τέταρτης ενότητας που, όπως και οι ήρωες και τα πρότυπα, μας δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούμε την έκταση των γνώσεων του ζωγράφου και να εκτιμήσουμε καλύτερα την πολιτισμική κληρονομιά μας.
•      Πέμπτη ενότητα, το ζευγάρι, αυτή η οντότητα με τα δύο κεφάλια, που τόσο αγαπούσε ο Εγγονόπουλος και αποτελεί τη βάση για πολλές και σημαντικές συνθέσεις.
•      Το έκτο μέρος εστιάζει στο ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για την αρχιτεκτονική και την ικανότητά του να αποδίδει τη γοητεία πολλών κατοικιών με το βλέμμα ενός ζωγράφου γνώστη των λεπτομερειών της προοπτικής.
•      Και τέλος, στην έβδομη ενότητα παρουσιάζεται η δραστηριότητα του Νίκου Εγγονόπουλου ως δημιουργού κοστουμιών για το θέατρο.

Η κάθε πτυχή πλαισιώνεται με εμπεριστατωμένα κείμενα, τα οποία συνέγραψαν με γνώση άνθρωποι που γνωρίζουν εμβριθώς το έργο του Εγγονόπουλου και εμπεριέχονται στον δίγλωσσο συνοδευτικό κατάλογο των 290 σελίδων, όπου αναπαράγεται και το σύνολο των 110 έργων του, ο οποίος θα εκδοθεί από τη Μικρή Άρκτο.