Το βασικό θέμα στο αμέσως προηγούμενο μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη, υπό τον τίτλο «Η βία της αποτυχίας», εκδόσεις Κείμενα, ήταν η βία η οποία πλήττει πανεπιστήμια και σχολεία. Ο χορός της δράσης στη «Βία της αποτυχίας» ανοίγει με τον φόνο ενός καθηγητή Οικονομικών εντός του πανεπιστημιακού χώρου. Ο αστυνόμος Χαρίτος (διευθυντής της Ασφάλειας Αττικής πια) και η νεαρή αστυνόμος Αντιγόνη Φελέκη (συνδυασμός του καθιερωμένου ήρωα με τη διάδοχό του, στην υπηρεσία και στα αστυνομικά βιβλία του Μάρκαρη) θα πέσουν πάνω σε διαδοχικά προβλήματα: τις συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και φοιτητών, μια πρόσθετη δολοφονία, καθώς και την ένταση μιας πρωτοφανούς διαμάχης - της διαμάχης ανάμεσα σε όσους σπουδάζουν, διδάσκουν και υπερασπίζονται τις ουμανιστικές επιστήμες και σε εκείνους οι οποίοι είναι στραμμένοι στην οικονομία και στην τεχνολογία.
Ο Μάρκαρης παίρνει πάντοτε αφορμή για την αστυνομική του θεματολογία από μεγάλα ζητήματα της κοινωνικοπολιτικής επικαιρότητας και το μυθιστόρημά του «Η απάτη είναι το μέλλον», που κυκλοφόρησε από τα Κείμενα στις αρχές του καλοκαιριού, μπαίνει αυτή τη φορά στον σκοτεινό κόσμο της αρχαιοκαπηλίας και των γλυπτών του Παρθενώνα ή των μαρμάρων του Έλγιν. Ο Μάρκαρης πιάνει στον αέρα και κάτι άλλο από την επικαιρότητα του καιρού μας, που είναι οι δυνατότητες τις οποίες διανοίγει, αλλά και τα ζητήματα τα οποία είναι πιθανόν να προκαλέσει στο άμεσο μέλλον η τεχνητή νοημοσύνη.
Τρεις φωστήρες της τεχνητής νοημοσύνης καταφέρνουν να δημιουργήσουν πιστά αντίγραφα των Ελγινείων. Τα αντίγραφα, ως προϊόν ακριβώς της τεχνητής νοημοσύνης, έχουν τεράστια πολιτιστική και πολιτική αξία, γι' αυτό στην υπόθεση εμπλέκεται εξαρχής και το υπουργείο Πολιτισμού. Ο Χαρίτος και η Φελέκη ψάχνουν την ιστορία εξαιτίας της ακατανόητης δολοφονίας ενός αρχαιοφύλακα και ξαφνικά ακολουθεί η ακόμα πιο ακατανόητη δολοφονία των τριών προσώπων της τεχνητής νοημοσύνης. Ο Χαρίτος και η υφισταμένη του θα πρέπει τώρα να βρουν ποιοι μπορεί να είναι οι δολοφόνοι των τριών και για ποιον λόγο το έχουν κάνει.
Όποιος ελέγχει τα μάρμαρα και τα αντίγραφά τους αποκτά τεράστια δύναμη: από το να καταμετρήσει χρυσοφόρα οικονομικά κέρδη μέχρι το να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος με την αγγλική κυβέρνηση. Έτσι οι τρεις εφευρέτες θα καταλήξουν θύματα διεθνών συμφερόντων της αρχαιοκαπηλίας και της προσπάθειάς της να μην ανοίξει η αγορά των αντιγράφων, που θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις για όλους: για μουσεία, για χώρες, για κρατικές αρχές και για αρχαιοκάπηλους. Με χαμηλούς πλην ολοζώντανους τόνους, με διασκεδαστικά γεύματα που τιμούν την ιατρική αποκατάσταση του Ζήση, στενού φίλου της οικογένειας Χαρίτου, με τη μόνιμη αγανάκτηση του τελευταίου για τις ασκόπως χρονοβόρες υπηρεσιακές συσκέψεις, αλλά και με διαλόγους οι οποίοι προωθούν σοφά την πλοκή, δίχως να μπλοκάρουν ποτέ την ταχύτητα και την πυκνότητα της ανάπτυξής της, ο Μάρκαρης στήνει όλο το σασπένς γύρω από έναν προβληματισμό που υπενθυμίζει το πόσο έχει επιδράσει το επί πολλές δεκαετίες άλυτο ζήτημα των Γλυπτών στην καθημερινή συνείδηση του πολίτη.
Η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης δείχνει πως ακόμα και έργα με την ιστορική σημασία και την πολιτιστική και αρχαιολογική αξία των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι πιθανόν να μη γίνεται κάποια στιγμή να ξεχωρίσουν από ένα τέλειο αντίγραφό τους. Και τότε; Με ποιον ακριβώς τρόπο θα διαφυλάξουμε τον πόθο για όσα προσδοκούμε και ελπίζουμε; Αλλά αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν μπορεί να απαντήσει αστυνομικό μυθιστόρημα ή το οποιοδήποτε μυθιστόρημα.
Β. Χατζηβασιλείου | ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου