Περιήγηση στην Αρμενία {5}

Ταξιδεύει και μεταδίδει ο π. ΜΙΧΑΗΛ ΒΙΣΒΙΝΗΣ

Βρισκόμαστε στο θρυλικό μοναστήρι Geghard, σμιλεμένο σε βράχο. Φαίνονται και σπηλιές που έζησαν ερημίτες μοναχοί από τον 4ο αιώνα. 
     Για 400 χρόνια στο μοναστήρι αυτό φυλάχτηκε ως κειμήλιο η Λόγχη του εκατόνταρχου Λογγίνου που ελόγχισε στην πλευρά τον Χριστό στον Σταυρό. Την λόγχη έφερε στην Αρμενία ο Απόστολος Θαδδαίος. Σήμερα η Λόγχη φυλάσσεται στο σκευοφυλάκιο του Πατριαρχείου της Αρμενίας. Το μοναστήρι αυτό το αποκαλούν μέχρι και σήμερα «μονή της Αγίας Λόγχης». 
     Στις ημέρες μας παραμένει μουσείο και λειτουργείται μόνον ο ένας ναός του Αγίου Γρηγορίου του Φωτιστού, του και ιδρυτού της Μονής. Κατεστράφη πολλάκις από τους Πέρσες και Πάρθους στο διάβα των αιώνων.

Περιήγηση στην Αρμενία {4}

"Λαβάς", το παραδοσιακό ψωμί των Αρμενίων

Δείτε πώς παρακευάζεται στο βίντεο του συνεργάτη μας π. Μιχαήλ Βισβίνη, που ακολουθεί:

Το λαβάς (αρμενικά: լավաշ, αζερικά και τουρκικά: lavaş; κουρδικά: nanê loş; φαρσί: لواش) είναι μαλακό, λεπτό, επίπεδο ψωμί χωρίς διογκωτικά, το οποίο παρασκευάζεται στον παραδοσιακό φούρνο, το ταντόρ. Το λαβάς καταναλώνεται σε όλη την Καυκασία, τη δυτική Ασία και στις περιοχές γύρω από την Κασπία Θάλασσα. Το λαβάς είναι ο πιο διαδεδομένος τύπος ψωμιού στην Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία και το Ιράν. Συχνά αναφέρεται ως αρμενικό λαβάς.

Οι περισσότεροι ειδικοί στο φαγητό θεωρούν ότι το λαβάς προέρχεται από την Αρμενία, ενώ άλλοι αναφέρουν ότι πιθανότατα προέρχεται από τη Μέση Ανατολή. Ο Πίτερ Ράινχαρτ αναφέρεται ότι το λαβάς συχνά αποκαλείται αρμενικό επίπεδο ψωμί, όμως έχει ιρανικές ρίζες και καταναλώνεται σε όλη τη Μέση Ανατολή και τον κόσμο. Ο Ρατς Μαρτιροσιάν συνέδεσε διστακτικά το αρμενικό լավաշ lavaš, με τις προφορικές μορφές լափ lapʿ, լուփ lupʿ, լովազ lovaz, οι οποίες σημαίνουν επίπεδος ή πλατύς από χέρι. Άλλες ετυμολογίες περιλαμβάνουν τις լափուկ lapʿuk, լեփուկ lepʿuk, επίπεδη πέτρα, լավազ lavaz, πολύ λεπτός και υποθέτει ότι προέρχεται από τη πρωτοαρμενική λέξη λάου-, η οποία σημαίνει, επίπεδος, γεγονός που θεωρείται σημειολογικά πιθανό, καθώς το ψωμί είναι επίπεδο και λεπτό.

Το λαβάς προετοιμάζεται από απλό ζυμάρι από αλεύρι σίτου και νερού, το οποίο πλάθεται σε σφαίρες, οι οποίες στη συνέχεια απλώνονται σε λεπτά στρώματα. Το ζυμάρι στη συνέχεια απλώνεται πάνω σε οβάλ επιφάνεια. Στη συνέχεια το ζυμάρι τοποθετείται στα τοιχώματα του ταντόρ, παραδοσιακού κωνικού πήλινου φούρνου. Μετά από μισό με ένα λεπτό, το ψωμί απομακρύνεται από το φούρνο. Μπορεί να αποθηκευτεί μέχρι έξι μήνες. Το λαβάς σερβίρεται με τυρί, λαχανικά ή κρέας. Επίσης, έχει τελετουργικό ρόλο στο γάμο, όταν τοποθετείται στους ώμους των νιόπαντρων για να φέρει γονιμότητα και ευημερία.

Το 2014, το «Λαβάς, η προετοιμασία, η σημασία και η εμφάνιση του παραδοσιακού ψωμιού ως έκφραση του πολιτισμού της Αρμενίας» εντάχθηκε στον αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

[πληροφορίες: Βικιπαίδεια]

Περιήγηση στην Αρμενία {3}

Ταξιδεύει και φωτο-μεταδίδει ο π. ΜΙΧΑΗΛ ΒΙΣΒΙΝΗΣ

Η γιαγιά Ναταλία με τον σύζυγό της είναι μαζί από 18 ετών παντρεμένοι, ήτοι διάγουν το εβδομηκοστό πρώτο έτος εγγάμου βίου. Αυτό το φτωχικό και ταπεινό σπιτάκι φιλοξενεί μέχρι σήμερα την αγάπη που τρέφει ο ένας στον άλλον. 
     Άντεξαν πολλούς βοριάδες στην ζωή τους, ξεριζωμούς, θανατηφόρους σεισμούς, την λαίλαπα του άθεου σοβιετισμού και πολλά άλλα, που όταν η γιαγιά εξιστορεί τα μάτια της τρέχουν ακόμη. Κάθε τόσο σηκώνει τα ροζιασμένα χέρια της και δείχνει την εκκλησιά του Άι Δημήτρη εκεί πάντα αποθέτει τις ελπίδες της. Κρατάει καθημερινά άσβεστο το καντήλι της πίστης. Μες από αυτή την απλή πίστη της βρήκε έναν τρόπο να οικονομεί το λάδι για να μην της τελειώνει... 

     Όση ώρα μιλούσε μου θύμιζε μια άλλη μάρτυρα της πίστης και της Ελλάδας «την Κυρά της Ρώ». Δεν είχα στα μπαγκάζια μου μια σημαιούλες να της αφήσω. 

     Τελειώσαμε με την Γιαγιά με ένα ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και εκείνη ανταπάντησε δυνατά με τα 90 της χρόνια με ποντιακή φωνή πνιγμένη στη συγκίνηση: ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!!! 

     Αληθώς Ανέστη Γιαγιά! Κράτα αναμμένο το καντήλι!!!

Όλα αυτά συμβαίνουν στην ενδοχώρα της Αρμενίας και μάλιστα στο χωριό Χανκαβάν, το οποίο ονομάζεται και "ελληνικό χωριό". Στον καιρό μας διαμένουν εκεί μόνο πέντε οικογένειες, των οποίων οι πρόγονοι μετοίκησαν στον τόπο αυτόν από τον Πόντο στο β΄ μισό του 19ου αιώνα.

     Όλα τα παιδιά και τα εγγόνια τους ζουν πλέον στην Ελλάδα. Στις δημοσιευόμενες φωτογραφίες αποτυπώνεται η μικρή ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, η οποία συντηρείται από τους χωριανούς που ζουν στη Ελλάδα. Την ιερή αυτή στέγη προσέχει και ανάβει καθημερινά το καντήλι η γιαγιά Ναταλία, ηλικίας 90 ετών. Το καντήλι το ανάβει για λίγο, διότι μεριμνά να κάνει οικονομία λαδιού, ώστε να της φτάσει το λίγο που διαθέτει...

Περιήγηση στην Αρμενία {2}

Ταξιδεύει στην Αρμενία και φωτο-αποτυπώνει ο π. ΜΙΧΑΗΛ ΒΙΣΒΙΝΗΣ

Διακρίνονται τα σύνορα και στο βάθος το όρος Αραράτ, όπου προσάραξε ο Νώε!

Ναός του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου 7ος αιώνας. Σώζεται ένα ελάχιστο τμήμα αγιογραφίας μικρότερο του 1/2 τετ.μ. σχεδόν αδιόρατη, αν δε σου επιστήσουν την προσοχή. Σύμφωνα με τα ιστορικά τους δεδομένα η αγιογραφία κατεστράφη ολοσχερώς την περίοδο της εικονομαχίας.

Ναός Αγίου Στεφάνου επαρχία Arafats Transcaucasia (Υπερκαυκασία), πλησίον κάστρου Amberd Fortress.7th century

Στην Επαρχία Gyumri

Περιήγηση στην Αρμενία {1}

Ταξιδεύει στην Αρμενία ο π. ΜΙΧΑΗΛ ΒΙΣΒΙΝΗΣ και μεταδίδει

Η είσοδος και ο ναός της μονής όπου η σπηλιά 6.50 μ. βάθος, που για 13 χρόνια από τα 27 συνολικά έμεινε φυλακισμένος ο Άγιος Γρηγόριος ο Φωτιστής της Αρμενίας, λίγα μέτρα σήμερα από τα αρμενοτουρκικά σύνορα.

O τάφος της Αγίας Ριψιμίας. Κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο τιμάται στις 30 Σεπτεμβρίου, μετά του Αγίου Γρηγορίου Φωτιστού της Αρμενίας.

Ο ναός της Αγίας Ριψιμίας εσωτερικώς και εξωτερικώς στο Etchmiadzin όπου και η Καθέδρα του Καθολικού Πατριάρχου της Αρμενίας

Τμήμα της Κιβωτού του Νώε, φυλασσόμενος εν τοις Πατριαρχείοις.

συνεχίζεται...

Αρμένικες φωτοαποτυπώσεις

Το υλικό για τη σημερινή δημοσίευση - περιδιάβαση στο Ερεβάν της Αρμενίας μάς φέρνει ο αγαπητός φίλος του ΙΣΚΙΟΥ μας π. Ιωάννης Τσαφταρίδης, ο οποίος -ως γνωστόν- βρέθηκε μεταξύ 29 Ιουνίου και 2 Ιουλίου 2010 εκεί, για να συμμετάσχει στις εργασίες της 17ης Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας. Μαζί με το σχετικό φωτορεπορτάζ, που έχουμε ήδη αποκλειστικά δημοσιεύσει, φρόντισε να έχουμε και άλλες φωτοαποτυπώσεις από την πόλη αυτήν. Τον ευχαριστούμε και τού ευχόμαστε πάντα να ταξιδεύει και να θεάται τα άριστα!

Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, το Γιερεβάν (αρμενικά Երևան ή Երեւան), γνωστό και ως Ερεβάν, είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Αρμενίας, με 1.088.000 κατοίκους το 2004. Είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Χραζντάν και αποτελεί το διοικητικό, πολιτιστικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Η ιστορία του Γιερεβάν αρχίζει τον 8ο αιώνα π.Χ., με την ανέγερση του φρουρίου Ερεμπούνι το 782 π.Χ.. Τελικώς, το όνομα «Ερεμπούνι» εξελίχθηκε στην αρμενική γλώσσα κυρίως τον 5ο ή τον 4ο αιώνα π.Χ., ώστε να καταλήξει σε «Γιερεβάν» πριν τον 7ο αιώνα μ.Χ.

Άποψη του Κοινοβουλίου στο Ερεβάν.

Το άγαλμα του Μεσρόμπ Μαστότς, επινοητή του αρμενικού αλφαβήτου (5ος αι.).

Αρμένικη επιγραφή στο Ινστιτούτο Αρχαίων Χειρογράφων Ματενανταράν.

Ξενάγηση στο Μουσείο Χειρογράφων της Αρμενίας, όπου -σημειωτέον- φυλάσσονται μεταφρασμένα έργα του Αριστοτέλη και του Σωκράτη.

Στην είσοδο του Ινστιτούτου Αρχαίων Χειρογράφων. Τα αρχεία Ματενανταράν περιέχουν μια πλούσια συλλογή πολύτιμων αρχαίων αρμενικών, ελληνικών, ασσυριακών, εβραϊκών, ρωμαϊκών και περσικών χειρογράφων.

Μνημονεύοντας τη Γενοκτονία των Αρμενίων / Armenian Genocide / Հայոց Ցեղասպանություն

  Ερεβάν της Αρμενίας - αποκλειστικό φωτορεπορτάζ 

Στο περιθώριο των εργασιών της 17ης Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (Ερεβάν της Αρμενίας, 29 Ιουνίου - 2 Ιουλίου 2010) οι Σύνεδροι Βουλευτές και οι λοιποί συμμετασχόντες συνεργάτες τους θεώρησαν ιερό καθήκον τους, να προσκυνήσουν στο Μνημείο της Γενοκτονίας, λαμβάνοντας μέρος στη σχετική Επιμνημόσυνη Δέηση και ν' αποθέσουν εκεί λουλούδια τιμής. Από εκείνη τη σεμνή τελετή προέρχονται οι αποκλειστικές φωτογραφίες που δημοσιεύουμε.

Στιγμές από τη 17η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας

   αποκλειστικές φωτογραφίες από το Ερεβάν της Αρμενίας