Αναστήλωση Βυζαντινού Κάστρου Νέας Επιδαύρου - Σήμερα τα εγκαίνια παρουσία της ΠτΔ

Προσβάσιμος για τους επισκέπτες είναι πλέον ο χώρος του Μεσαιωνικού Κάστρου της Νέας Επιδαύρου, μετά την ολοκλήρωση του κύριου όγκου των εργασιών αποκατάστασης του μνημείου, οι οποίες κράτησαν πάνω από δύο χρόνια.

Μονή Καλαμίου Μητροπόλεως Αργολίδος {2ο μέρος}

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 

Από τα κτίσματα των παλαιών μοναχών σώζεται σήμερα μόνο ο μικρός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με το συνεχόμενο σε αυτόν πρόσκτισμα. Κτίσματα που είναι δείγματα της αυστηρότητας και της λιτότητας των μοναχών εκείνων. 

Μονή Καλαμίου Μητροπόλεως Αργολίδος {1ο μέρος}

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 

Κοντά στο Λυγουριό και  πιο συγκεκριμένα  ανάμεσα στα χωριά Αδάμι και Κολιάκι, βρίσκεται  ένα παλιό  μοναστήρι  με το όνομα Παναγία του Καλαμίου  ή Κοίμηση της Θεοτόκου στο Καλάμι. Η Μονή ανήκει διοικητικά στο Δήμο Επιδαύρου, πλησιέστερος όμως οικισμός προς την Μονή είναι το Αδάμι, ένα γραφικό χωριό του Δήμου Ασκληπιείου.

Φωτο-αναπνοές στο χωριό της Αρχαίας Επιδαύρου

Ταξιδεύει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Σιγαλιά θερινού πρωινού στο Γιαλάσι της Επιδαύρου

Ταξιδεύει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Στο μικρό Θέατρο της Επιδαύρου

 Ταξιδεύει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Ανατολή ηλίου 1ης Ιουλίου στο Γιαλάσι της Επιδαύρου

 Ταξιδεύει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 
Φωτο-αποτυπώσεις σημερινές 

Δειλινό λιμανιού της Αρχαίας Επιδαύρου

 Με το πέσιμο του θερινού ήλιου της 29ης Ιουνίου 2014 

Στο Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου ωτακουστές αρχαίων Πειστηρίων [3]

Τ' ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ

Τον Ωτακουστή

συλλάβατε πάραυτα.

Να μην εκπέσουν

των Μυστηρίων

και των πάνω κερκίδων

τα Πειστήρια.

Άσε τις ντροπές.

Τι αρχαίος τι νέος

ίδιος ψίθυρος.

Αντιπροτείνω

εις επήκοον όλων

τ' Αυτονόητα.

[Φωτογραφίες (2007) και Ποίηση (21.9.08): Π.Κ.]

Στο Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου ωτακουστές αρχαίων Πειστηρίων [β΄]

ΕΓΚΟΙΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ


Όχι δίπλα στο φρέαρ ως συνήθως

εδώ θα εγκοιμηθώ στην ορχήστρα
και σ' όποιον αρέσω -

εδώ πλάι στη θυμέλη
ενώπιον του λαού παντός
και του φίλου Αισχύλου

στο κοίλο εσείς κοιτάτε με
χαλάλι

ξυπνάω αύριο εμπαθής
μα και θεραπευμένος.

[Ποίηση, φωτογραφίες, βίντεο: Π.Κ.]

Στο Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου ωτακουστές αρχαίων Πειστηρίων [α΄]

Ό,τι και να προφέρει ο Κανείς μας για τον ιερότατο αυτόν τόπο θα είναι μειονεκτικό και παράταιρο, διότι πρώτοι εμείς βιώνουμε τη Λιγοσύνη στο πετσί μας, σε καιρό δυσοίωνο και τόπο βεβορβορωμένο.

Ως εκ τούτου, έκπληκτοι κι εμείς προσκυνητές του Τέλειου και της Αρμονίας ή έστω αδέξιοι ωτακουστές μυστηρίων (ή και πειστηρίων) αρχαιότατων, περιοριζόμαστε να αιχμαλωτίζουμε στα κλικ του φωτογραφικού φακού στιγμές Αιωνιότητας, ήτοι τον Τόπο και τις Αναπνοές, τον Καύσωνα και τις Ισκιάδες, την Πραότη και τη Μέθη, τις Ηδονές και τις Ωδίνες, το Κοίλο, την Ορχήστρα, τις Ιαχές...

Δροσερές εικόνες από την Παλιά Επίδαυρο

Οι παραπάνω δροσερές εικόνες προέρχονται από την Παλιά ή Αρχαία Επίδαυρο, ένα μεγάλο και αξιόλογο αργολικό χωριό 1700 περίπου μόνιμων κατοίκων, με σωστή και μετρημένη τουριστική ανάπτυξη, πολύ κοντά στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου.

Οι ομορφιές του τοπίου είναι καταφανέστατες. Δεν είναι τυχαίο, το ότι οι Αρχαίοι Έλληνες επέλεξαν αυτήν ακριβώς τη γη για να ιδρύσουν το Ασκληπιείο, θεραπευτικό κέντρο της αρχαιότητας αφιερωμένο στον θεό Ασκληπιό, αλλά και το σημαντικότερο και ωραιότερο θέατρο, στο οποίο εμπεδώθηκε το αρχαίο δράμα, συνεχίζοντας να πρωταγωνιστεί στα δρώμενα του καιρού και του τόπου μας. Εδώ, εξάλλου, πραγματοποιήθηκε η σύσταση του πρώτου Ελληνικού κράτους και θεσπίστηκαν οι πρώτοι νόμοι της χώρας. Εδώ, τον Δεκέμβριο του 1821, πραγματοποιήθηκε η πρώτη Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, κατά τη διάρκεια της οποίας ορίστηκε και το γαλανόλευκο ως το χρώμα της Ελληνικής σημαίας και συντάχθηκε το Σύνταγμα της Επιδαύρου, το οποίο υπήρξε ένα από τα πιο προοδευτικά της εποχής του. [Περισσότερα ιστορικά στοιχεία, βλ. εδώ].

Βρεθήκαμε εκεί το περασμένο Σαββατοκύριακο, όπου γευτήκαμε την αβραμιαία φιλοξενία της συγγενικής μας οικογένειας Νίκου και Βάσως Κατσουρίνη (με την ευκαιρία ευτυχέστατου γεγονότος) και της οικογένειας του π. Γεωργίου Λεονάρδου, παλαιού συμφοιτητή και διαρκούς φίλου. Όπως καταλαβαίνετε και ως Ιστολόγος που σέβεται τον εαυτό του, βρήκα τις καίριες στιγμές, ώστε να ταμιεύσω για εσάς μερικές εικόνες από το γραφικό (αν και κοσμοπολίτικο τελευταία) αυτό χωριό, που το γλείφει τριγύρω η θάλασσα και το αγκαλιάζουν με περιπάθεια ευωδιαστοί κήποι με κάθε λογής λουλούδια και απέραντοι πορτοκαλεώνες.

Αξίζει να πάτε!!!