Εγκαίνια του Δημοτικού Μουσείου Γιάννη Ρίτσου στην καστροπολιτεία της Μονεμβασίας

Χοροστατούντος του Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευσταθίου και παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού της Ελλάδος Λίνας Μενδώνη και πλήθους κόσμου, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Δημοτικού Μουσείου Γιάννη Ρίτσου στην καστροπολιτεία της Μονεμβασίας.

Νια Δευτέρα με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΝΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 9  

«Λοιπόν σ’ το λέω ο κόσμος είναι πιο πλούσιος απ’ τους εκμεταλλευτές του

Πιο πλούσιος απ’ τους απελπισμένους του…

Λοιπόν- είπε ο Βαγγέλης- η ζωή δεν είναι απάτη.

Κυριακή του Πάσχα με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 8 

«Το Δωδεκάλογο του Γύφτου τον έβαζα με τον Παντοκράτορα στο

θόλο του θαλασσινού παρεκκλησιού τ’ Άη Νικόλα

Φοβόμουν μη με παρασύρει στο Πανηγύρι της Κακάβας

με τα πολλά ντέφια τα βιολιά τα γιορντάνια τ’ άλογα τα πολύ-

χρωμα φαρμπαλαδωτά φουστάνια

με μ’ αποσπάσει απ’ τη θλιμμένη βεβαιότητα των αγαλμάτων και

μείνω ολότελα μόνος

Μέγα Σάββατο με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 7 

«Εδώ δεν έχει αναμονή και υπομονή.

Αναβολή δεν έχει. Αργοπορία δεν έχει.

Δε γράφουν εδώ μέσα ποιήματα.

Μεγάλη Παρασκευή με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 6

«Ξένοι; Ποιοι ξένοι;- ρώτησε.

Ξένοι σε τι; Και πού; Θα πει, λοιπόν: υπάρχει τόπος

Απ’ όπου φύγαμε για να γίνουμε ξένοι. Τόπος δικός μας,

Τόπος αλλού που περιμένει την επιστροφή μας.

Ο τόπος είναι εδώ.

Ο τόπος είναι ετούτος.

Η ξενιτιά είναι ο μόνος τόπος»

(Γιάννης Ρίτσος, «Τοιχοκολλητής») 

Μεγάλη Πέμπτη με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 5 

«Ευχαριστώ

Μούπαν και τόπα και τ’ άκουσα. Το τελευταίο μου στάδιο

Είναι η ευγνωμοσύνη»

(Γιάννης Ρίτσος, «Η Πύλη») 

Μεγάλη Τετάρτη με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 4 

« Δεν απομένει πια υπομονή στη γνώση,

Δεν είναι επιχείρημα το αμετάβλητο,

Δεν είναι δικαιολογία το αναπότρεπτο,

Μεγάλη Τρίτη με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 3 

«Δικαιολογία δεν είναι το που όλοι θα πεθάνουμε- έλεγε-

Να ζήσουμε τουλάχιστο -έλεγε- όσο ζούμε»

(Γιάννης Ρίτσος, «Κωδωνοστάσιο»)

Μεγάλη Δευτέρα με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 2 

 «Να ξεχάσεις το χτες να ξεχάσεις το αύριο- σκέψη καρτέρεμα

όνειρο-τίποτα.

Πλένεις τα χέρια σου με πράσινο σαπούνι- το στίγμα του θανάτου

δε φεύγει

του δικού σου θανάτου»

( Γιάννης Ρίτσος, «Η πύλη») 

Κυριακή των Βαΐων με την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ - ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 1 

«Αυτό που λέγαν περιληπτικά δόξα ή εξέγερση ή θυσία

Μια μέρα τόσο διάφανη σα να μην είχε γίνει τίποτε αξιοκατάκριτο

Με το φως του Ρίτσου – Ο «διάλογος» των μαθητών με τον ποιητή της Ρωμιοσύνης

Απόστολος Λακασάς | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23.04.2024

Εκδήλωση αφιερωμένη στο Γιάννη Ρίτσο στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης

Μία εκδήλωση η οποία αποτέλεσε φόρο τιμής στο σπουδαίο Γιάννη Ρίτσο, πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο Richelieu του Πανεπιστημίου της Σορβόννης με πρωτοβουλία του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στο Παρίσι, ενώ για τη διεξαγωγή της πολιτιστικής αυτής δράσης, αγαστή υπήρξε η συνεργασία με το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και με τον πολιτιστικό οργανισμό Delphys. 

Μουσείο η οικία του Γιάννη Ρίτσου στην Καστροπολιτεία της Μονεμβασίας

Στη μετατροπή της οικίας του  Γιάννη Ρίτσου, στην Καστροπολιτεία της Μονεμβασίας, σε Δημοτικό Μουσείο, προχωρούν το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, η Περιφέρεια Πελοποννήσου και ο Δήμος Μονεμβασίας μέσω Προγραμματικής Σύμβασης Πολιτιστικής Ανάπτυξης. Το έργο που χρηματοδοτείται από το ΥΠΠΟΑ, υλοποιείται, υπό την εποπτεία των αρμόδιων υπηρεσιών του, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λακωνίας και την Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. 

Ακούω Ρίτσο...

Μικρό σχόλιο του π. Παναγιώτη Καποδίστρια

Ακούω Ρίτσο, τον "ψηλό, μοναχικό, ευθυτενή" Ποιητή μας! Πρόκειται για την ανθο-λογική έκδοση μετά δίσκου ακτίνας (α΄ μέρος), που πραγματοποιεί αυτό τον καιρό η εφημερίδα Η Καθημερινή, με εκτενή εισαγωγή της Χρύσας Προκοπάκη ("Ο ποιητής του Ελάχιστου και του Ανεξάντλητου").  

Ακούω Ρίτσο ή, μήπως, θα ήταν καλύτερα να πω ότι ακούγομαι (ή, εισακούομαι) από αυτόν; Εννοώ ότι, καθώς μιλά τους καημούς και τους λυγμούς της ύπαρξης, είναι σα να ιστορεί τους δικούς μου (περι)σπασμούς... Τι καλύτερο!... Τι ανακουφιστικότερο!... Να κάθομαι στο πόστο που τάχτηκα ολοένα, αντιμετωπίζοντας χίλια δυο προβλήματα ρουτίνας ή έκτακτης κατάστασης και δίπλα ν' ακούω ή να κλεφτοδιαβάζω Ρίτσο, ο οποίος φροντίζει -πανυπέροχος- να με παρηγορεί, λέγοντας αντί για μένα ή προς εμένα: 

"Άσε, μια τελευταία φορά, να σου φιλήσω το χαμόγελό σου, όσο έχω ακόμη χείλη. Πάμε τώρα. Αναγνωρίζω τη μοίρα μου. Πάμε." 

ή τα άλλα: 

"Ο ουρανός είναι μια τρύπα. 

Δε χωράμε." 

"Φύτεψα ένα δέντρο. Θα το μεγαλώσω. 

Ό,τι κι αν γίνει δε γυρίζω πίσω."

"Έφυγε καβαλάρης, και το Σάββατο 

γύρισε παντρεμένος μ' ένα σύννεφο. 

Την Κυριακή, κοκκίνισαν τα μήλα."

"Εμένα κοίταξε το πουλί. Το ρολόι σταμάτησε. 

[...]"

"Εσύ δε θα μου πεις ευχαριστώ, 

όπως δε λες ευχαριστώ στους χτύπους της καρδιάς σου

[...]".

Ρίτσο, ποιητή, ξέρω πως δεν κοιμήθηκες ποτέ, έστω κι αν έχεις φύγει... Στέκεις εκεί περίπου, στο πέλαγο της σύγχρονης ανήλεης καταφρόνιας ακρόπλωρο, διότι 

"Σ'αυτό το περίπου κάθεται η ποίηση. Τη βλέπεις;" 

Εγώ, ναι! Γι' αυτό υπομένω ακόμη!... Ζήθι, Ποιητή!

Ένα ντοκιμαντέρ για τον Θάνατο στην Ποίηση του Ρίτσου

Ένα ντοκιμαντέρ του Γιώργου Κούμουρου, παραγωγή του Παιδαγωγικού Ιδρύματος Κύπρου (2001)

Ξανά για τον Ρίτσο

Σήμερα επιστρέφουμε στη τιτάνια ποιητική μορφή του Γιάννη Ρίτσου. Μακάρι πάντα να επιστρέφαμε στους Ποιητές μας! Μόνον όφελος και ανα-ψυχή θ' αντλούσαμε!

Από το πολύτιμο Οπτικοακουστικό Αρχείο της ΕΡΤ ανασύρουμε λοιπόν ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, παραγωγής 2002. Πρόκειται για μια εκπομπή της αξιοθύμητης σειράς της ΝΕΤ "ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ".

Αξίζει ν' αναφερθούν εδώ οι Συντελεστές της: Η Σκηνοθεσία είναι του Τάσου Ψαρρά, Η επιλογή κειμένων του Τάσου Γουδέλη, τα Κείμενα της Τζίνας Καλογήρου, ενώ στην Αφήγηση είναι η Λυδία Φωτοπούλου.

Η ζωή του μεγάλου Ρωμηού, Γιάννη Ρίτσου, από τις απαρχές έως των εσχάτων! Με τις αβύσσους, τις αναστάσεις, τις ποιήσεις, τις αντι-ποιήσεις, τις πολιτικές οδύνες και τις ωδίνες τις ποιητικές, τους στεναγμούς, τους έρωτες, τις σιωπές, τις κραυγές, τα δάκρυα, το αίμα, τις ατιμώσεις, τις τιμές, τους οδυρμούς, τις μουσικές...

Όλα μπορείτε να τα παρακολουθήσετε, κάνοντας κλικ εδώ, ή στην διπλανή φωτογραφία του Ποιητή.

Η "Ελένη" του Γιάννη Ρίτσου με τον Βασίλη Παπαβασιλείου

Μια πολύ θελκτική είδηση, την οποίαν έφερε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από τους υπεύθυνους του 23ου Φεστιβάλ Υμηττού:

Με αφορμή την επέτειο των εκατό ετών από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου, ξαναπαρουσιάζεται η "Ελένη" του με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, μετά από οκτώ χρόνια, στις 12 και 13 Ιουνίου, στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη.

Το σχέδιο της "Ελένης" έχει τις ρίζες του στη θεατρική βραδιά που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1999 στην Πνύκα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, με τίτλο "Ο κύριος Γιάννης Ρίτσος". Έγινε προσπάθεια τότε, ανθολογώντας το έργο του ποιητή, να συντεθεί ένα είδος σκηνικής προσωπογραφίας του. Στη σύνθεση αυτή συμπεριλήφθηκε κι ένα μεγάλο απόσπασμα από την "Ελένη". Η όλη βραδιά είχε χαρακτήρα "θεατρικού αναλογίου". Δεν επρόκειτο για "κανονική" παράσταση. Το βέβαιο είναι ότι δόθηκε η αφορμή να γίνουν κάποιες πιο συγκεκριμένες σκέψεις για τον ποιητή γενικά και για το χαρακτήρα, την υφή, την εμβέλεια των θεατρικών του κειμένων ειδικότερα.

Το 2001 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε μορφή παράστασης, συμπαραγωγή με το Πανεπιστήμιο Αθηνών την ΕΤ1 και τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου και Λάρισας.

Το θέατρο του Ρίτσου είναι ένα θέατρο γλώσσας και ιδεών. Το ανθρώπινο πάθος, είτε τη "γυναικεία" ψυχή αφορά είτε την "ανδρική", φωτίζεται στοργικά και συνάμα ανελέητα ως έρμαιο μιας υπέρτερης διαπλοκής δυνάμεων, που φέρουν τα ωραία ονόματα Πόθος, Δόξα, Ομορφιά, και συνθέτουν το δίχτυ της Μοίρας μας.
Στους "μονολόγους" του Ρίτσου το πάθος δεν εκτίθεται ως άμεσο βίωμα, αλλά ως αναδρομή. Όχημα αυτής της αναδρομής είναι η γλώσσα. Κάτι περισσότερο: η γλώσσα και το παιχνίδι της είναι η μόνη ταυτότητα των ηρώων του. Οι κατά συνθήκη ονομασίες, Αίας, Ορέστης, Ελένη, κτλ. δε σηματοδοτούν ατομικές οντότητες, αλλά κόμπους του Μύθου ή, με άλλα λόγια, της ακατάλυτης δύναμης του Απρόσωπου που εξυφαίνει, που πλέκει τη μικρή ζωή του καθενός μας. Ό,τι έκανε άλλωστε η αρχαία τραγωδία.

Τώρα, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του ποιητή, αναπτύσσεται πιο συστηματικά η δοκιμή εκείνη, συμβάλλοντας τα μάλα στην αναψηλάφηση του θεατρικού Ρίτσου, που παραμένει πάντα μια υπόθεση ερεθιστικά ανοιχτή. Όπως το ίδιο ισχύει βεβαίως για το σύνολο του έργου του.
Η παράσταση έχει πάρει το Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας "Κάρολος Κουν" από την Ένωση Ελλήνων θεατρικών και μουσικών Κριτικών (2001).

Στο ρόλο της "Ελένης" ο Βασίλης Παπαβασιλείου. Συμμετέχει ο Γιώργος Γιαννακάκος.

Ο Γιάννης Ρίτσος στη "λέσχη αθανάτων"

"Λέσχη Αθανάτων" τιτλοφορείται η φιλόδοξη σειρά βιβλίων της Ελευθεροτυπίας, όπου κάθε μήνα στεγάζονται τιμητικά (μάλλον τιμώμενη και η ίδια η Εφημερίδα) εξέχουσες προσωπικότητες του πνευματικού βίου της πατρίδας μας.

Κατά το περασμένο Σάββατο (2 του Μαγιού), με τη συμπλήρωση 100 ακριβώς ετών από τη γέννηση του κορυφαίου μας Γιάννη Ρίτσου (1.5.1909-1.5.2009) το μαγιάτικο τομίδιο -άξια και δίκαια- αφιερώθηκε σ' αυτόν!

Όντως το συλλεκτικό αυτό βιβλίο αποτελεί πραγματικό απόκτημα, θα χρειαζόταν μάλιστα να μπει και στις εκπαιδευτικές κοινότητες. Να, μια πρότασή μας, την οποία θα μπορούσαν ίσως να σκεφθούν οι παράγοντες της Εφημερίδας. Διότι, στις 192 μεστές σελίδες του, συνοψίζει με τρόπο προσιτό στο ευρύτατο κοινό την πλημμυρίδα της διαρκώς ογκούμενης "ριτσολογίας", με απόλυτο σεβασμό στον Ποιητή και το πλατύτατο, μα και τόσο βαθύ, Έργο του.

Υπεύθυνος της καλής αυτής έκδοσης (και της όλης σειράς της Λέσχης) είναι ο Γιώργος Τζεδάκις, ενώ την εικαστική επιμέλεια έκαμε ο Νίκος Κεχαγιάς.

Στα περιεχόμενα φιλοξενούνται, διανθισμένα με πλουσιότατο και δυσεύρετο φωτογραφικό υλικό από διάφορα Αρχεία, τα εξής αξιόλογα κείμενα:

1. Χρήστου Σιάφκου, "Ζωή με ποίηση και αγώνες",

2. Χρήστου Σιάφκου, "Επιστολές από την Εξορία",

3. Βασίλη Καλαμάρα, "Ένας γνωστός άγνωστος ποιητής" και Αικ. Μακρυνικόλα, "Εργογραφία",

4. Γρηγόρη Ιωαννίδη, "Εικαστικές Αναζητήσεις. Ο θεατρικός Ρίτσος",

5. Γιώργου Παπαδάκη, "Ο μελοποιημένος Ρίτσος" και

6. Βασίλη Καλαμάρα, "Η Έρη Ρίτσου θυμάται".

π. Π.Κ.

Ένα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ για τον θεατρικό Ρίτσο

Ένα ακόμη ποιοτικό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ παρουσιάζουμε σήμερα, παραγωγής 1997, το οποίο θησαυρίζεται πλέον στο Οπτικοακουστικό Αρχείο της ΕΡΤ. Φέρει τον τίτλο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «ΘΕΑ…ΤΡΙΚΑ» και, όπως είναι ευκολονόητο, αφορά στον θεατρικό Ρίτσο, δεδομένου ότι πάμπολλα από τα ποιητικά συνθέματά του έχουν θεατρική δομή και δύνανται να παιχτούν, όπως και γίνεται!

Στο φιλμ, διάρκειας μιας ώρας, ο ποιητής Μανώλης Τσακίρης μάς φιλοξενεί στο σπίτι του Ρίτσου, παρουσιάζοντας στοιχεία της ζωής του, τα οποία μάς εισάγουν στη θεατρικότητα της ποίησής του.

Στο αφιέρωμα αυτό, άνθρωποι του Θεάτρου (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, κριτικοί) παρουσιάζουν την επαφή που είχαν με τα θεατρικά κείμενα του Ποιητή. Μιλούν γι' αυτή τους την εμπειρία και καταθέτουν τις απόψεις τους για την δυνατότητα των κειμένων αυτών να μεταφερθούν στη θεατρική σκηνή. Παρουσιάζονται χαρακτηριστικά πλάνα από αυτές τις προσπάθειες, και δοθείσης ευκαιρίας γίνονται αναφορές στον ποιητή, τη ζωή και το έργο του.

Αναφέρουμε τους βασικούς συντελεστές της ταινίας:

Σκηνοθέτες: ΜΙΝΩΣ ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ, ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΤΣΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗΣ.

Θεωρητικοί του Θεάτρου: ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ, ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΠΟΛΕΝΑΚΗΣ, ΧΡΥΣΑ ΠΡΟΚΟΠΑΚΗ.

Σενάριο-Σκηνοθεσία: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΑΡΩΝΙΤΗΣ.

Μουσικός επιμελητής - Συνθέτης: ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ.

Για να δείτε κι εσείς το φιλμ, κάντε κλικ στην παραπάνω φωτό, στην οποίαν αποτυπώνεται μια πέτρα ζωγραφισμένη από τον ίδιο τον Ρίτσο.

Η "Νέα Αριάδνη" για τον Γιάννη Ρίτσο

Κρατώ ένα επιπλέον καλοστημένο αφιέρωμα στον Ποιητή Γιάννη Ρίτσο, στο πλαίσιο του Ιωβηλαίου των 100 χρόνων από τη γέννησή του:

Το Περιοδικό Νέα Αριάδνη, (Τριμηνιαία Έκδοση "Πολιστικής Συνεργασίας"), το οποίο τον τιμά με το 60ό τεύχος του (Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2008) και μού απέστειλε πολύ ευγενώς η φιλόλογος εκδότριά του κ. Καίτη Λειβαδά.

Πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα άρθρα και ποιήματα δύναται ο αναγνώστης να βρει περί του Ρίτσου στο ανά χείρας τεύχος (σελ. 1-92), όλα εκφρασμένα με αγάπη για τον Ποιητή και σεβασμό στο ύψος της μεγαλοσύνης του.

Ανάμεσα σε αυτά, εκτός από το εισαγωγικό της κ. Λειβαδά, με τίτλο "Ο Ρίτσος και ο 21ος αιώνας" (σελ. 2-7), δεσπόζει το εκτενές μελέτημα της ποιήτριας και μουσικού κ. Λίτσας Λεμπέση "Ο Γιάννης Ρίτσος και η Μουσική στην Ποίησή του" (σελ. 23-61).