Η Νίκειος Σχολή κτίστηκε το 1928 με δωρεά του Νυμφαιώτη ευεργέτη Ιωάννη Ζαν Νίκου (1876-1931), σε σχέδια που έφερε ο ίδιος από τη Σουηδία.
Κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου, το Νυμφαίο ήταν ένα μεγάλο κεφαλοχώρι με 3.200 κατοίκους και 400 παιδιά που φοιτούσαν στη Νίκειο Σχολή, η οποία στέγαζε το Ημιγυμνάσιο, όπως το ονόμαζαν τότε. Την περίοδο της Κατοχής και κυρίως του Εμφυλίου, ο Γράμμος και το Βίτσι βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα και τα χωριά τους ερήμωσαν. Την δεκαετία του 1960, όταν η ανάγκη για εργασία ήταν επιτακτική, οι νέοι εγκατέλειπαν μαζικά το Νυμφαίο. Το τελειωτικό χτύπημα δόθηκε την εποχή της άνθησης της γούνας στη γειτονική πόλη της Καστοριάς, που απορρόφησε πολλούς εργάτες από τις γύρω περιοχές. Τότε το Νυμφαίο ερήμωσε και τα σπίτια του ερειπώθηκαν.