Ο εικαστικός ζωγράφος Διονύσης Παπαδάτος (1937-23.6.2016) [262η φωτογραφία ταυτότητας]

Ποίημα του Διονύση Σέρρα για τον εικαστικό Διονύση Παπαδάτο (23.6.2016)

ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ 

Στον Ζακυνθινό εικαστικό καλλιτέχνη   Δ ι ο ν ύ σ η   Π α π α δ ά τ ο  (1937-23.6.2016), 
για τους τρεις μήνες από την άδικη "φυγή" του 

Ι

ΜΑΥΡΟ το σήμα 

στης πορείας την αυγή 

-από την έξοδο της διαδρομής 

ώς το αδιέξοδο της πτώσης- 

Κι όμως 

αργά γυρίζεις (γνώριμος) 

πάλι στο ξέφωτο της Κρύπτης 

για της Φιλίας τη γιορτή - 

σαν της ανάγκης ή της πάλης νικητής 

με του χρωστήρα τα μιλήματα 

και με του Λόγου τις αφές 

ηδύχαρα να μας καλωσορίσεις. 

ΙΙ 

ΠΑΝΤΑ στο φως κοιτάς ορθά- 

νοιχτη την είσοδο της διαφυγής - 

φτάνεις κατάπληκτος στη γη της χαρμονής 

και πριν του Τέλους τη στιγμή 

-όπως ξορκίζεις της βοήθειας το κενό- 

το τραύμα του αυχένα σε λυγίζει. 

ΙΙΙ 

Και μεσ'  στης Νύχτας τη σιωπή μονολογείς 

για σώματα και χρώματα -ή για την ουτοπία- 

με κρίσεις άρνησης ή ρήξης 

για του αγώνα την τροπή 

σαν διώχτης Λύπης 

μέχρι τ'  άκρα τριγυρίζεις - 

της αντοχής ή της ακμής τα σύμβολα 

με ίριδας χροιές ιχνογραφείς 

και τα κλειδιά της Σπείρας σου 

για δείχτες διάβασης αφήνεις - 

έτσι 

της πλάσης η ασώματη πνοή 

να φέγγει σαν του όνειρου κερί 

χωρίς ο κύκλος της Ανάμνησης να κλείνει. 

Διονύσης Σέρρας 

Σεπτέμβρης 2016

Απεβίωσε στο Βιετνάμ ο Ζακυνθινός ζωγράφος Διονύσης Παπαδάτος

Σημείωμα: π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες που φθάνουν ώς εμάς, απεβίωσε σήμερα το πρωί (24 Ιουνίου 2016) ο γνωστός και πρωτοποριακός Ζακυνθινός ζωγράφος Διονύσης Παπαδάτος. 

Ο καλός φίλος μας είχε ταξιδέψει για μιαν ακόμη φορά στο Βιετνάμ (τον έθελγαν πολύ τα άπω ταξίδια), όπου όμως κτύπησε σοβαρά στο μπάνιο του ξενοδοχείου του, εγχειρίστηκε σε τοπικό εκεί νοσοκομείο, νοσηλεύτηκε επί πολλούς μήνες, αργότερα μάλιστα στην εντατική, από όπου όμως δε συνήλθε ποτέ. Έτσι εκεί, "εις ξένην γην", έκλεισε ο κύκλος της ζωής -μάλλον η σπείρα, που τόσο αγαπούσε ο ίδιος-  ενός ακόμη σημαντικού πνευματικού ανθρώπου της Ζακύνθου, ο οποίος διακρινόταν για την οξύνοια και επαναστατικότητα της σκέψης του, την ανοικτοσύνη του δημιουργικού ταλέντου του και τη φιλικότητα του χαρακτήρα του! 

Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη!Του οφείλουμε ότι πλησίον του γίναμε κατά τι ψηλότεροι...

Ο Διονύσης Παπαδάτος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1937. Από το 1958, όταν πρωτοπήγε στην Αθήνα, άρχισε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής σε διάφορα εργαστήρια και κυρίως σε αυτό του ζωγράφου Θεόδωρου Δρόσου, για τρία χρόνια. Υπήρξε μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (Ε.Ε.Τ.Ε.) Έργα του υπάρχουν στη συλλογή της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο τμήμα Αρχαιολογίας, στη συλλογή του Γιώργου Κωστόπουλου, καθώς επίσης και σε χώρες της Ευρώπης. Από το 2002 έζησε και εργάστηκε στη γενέτειρά του, όπου είχε εμπνευστεί και δημιουργήσει την αξιομνημόνευτη δουλειά του με τις μεταλλικές κατασκευές. Στο χωριό Μαχαιράδο Ζακύνθου είχε ιδρύσει το Κέντρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων «Κρύπτη» που λειτούργησε από το 2001 έως λίγο πριν τον θάνατό του.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ στο IONIAN CHANNEL, τον Σεπτέμβριο του 2015

Η "Αποκαθήλωση" δια χειρός Διονύση Παπαδάτου

Ο Ζακυνθινός εικαστικός Διονύσης Παπαδάτος, ανάμεσα στα ποικίλα πρωτοποριακά έργα του, έχει ιστορήσει και μιαν Αποκαθήλωση, την οποία δημοσιοποιούμε σήμερα. Όπως κι εσείς αντιλαμβάνεσθε, διακρίνεται για την αφαιρετικότητά της και την πύκνωση των γήινων συναισθημάτων στο κυρίαρχο γκρίζο, που μεταχειρίζεται ο καλλιτέχνης!

Απόψε στην "Κρύπτη" του Διονύση Παπαδάτου

Απόψε, καθώς η σπείρα του ηλιακού φωτός ενός καυτού απογεύματος εν Ζακύνθω, μετεξελισσόταν σε σκοτάδι ευφρόσυνο και δροσερές πνοές της θερινής νύχτας, οι Σπείρες και οι Παλινδρομήσεις της Τέχνης του αγαπητού μας φίλου εικαστικού καλλιτέχνη ΔΙΟΝΥΣΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ έκανε την Κρύπτη, τον δημιουργικό / εκθεσιακό χώρο του, να φαντάζει ξανά και ξανά ως μία από τις ελάχιστες πλέον Μήτρες Πολιτισμού στο νησί μας!

Ο Διονύσης Παπαδάτος στην Κρύπτη παράγει μόνος (ολόμονος) Πολιτισμό, ούτως ώστε να δικαιωθώ κι εγώ, όταν λέω κι επιμένω / γράφω και ξαναγράφω ότι ο αυθεντικός Πολιτισμός, την σήμερον ημέραν, παράγεται ως ιδιωτική υπόθεση και αφορά στην έκφραση μύχιων καταστάσεων μονάδων και ατόμων.

Ο καθείς και η Κρύπτη του, δηλαδή ! Δεν επιθυμώ να εκφράσω παράπονο υποστηρίζοντας κάτι τέτοιο, αλλ' απλώς υποστηρίζω ότι η ιδιώτευση ενός εκάστου είναι -σε τελική ανάλυση- μέθοδος επιβίωσης και αντιποίησης των χαμερπών "εν γη ερήμω και αβάτω και ανύδρω", όπως έχει -δυστυχώς- καταντήσει η πάλαι ποτέ "ωραία και μόνη Ζάκυνθος" των Ποιητών και της Καλλιτεχνίας...

Ευτυχώς, όταν έρχεται η ώρα και ο Διονύσης Παπαδάτος ανοίξει, φιλόξενα, τα πορτόνια της Κρύπτης του, για να κοινοποιήσει τον καρπό του μόχθου του, πλείστοι όσοι "όμαιμοι" ξετρυπώνουν από τις δικές τους ιδιωτικές Κρύπτες, ώστε να συναντήσουν αλλήλους και να παρηγορηθούν!

Είμασταν όλοι οι φίλοι εκεί! Θαυμάσαμε τη νέα δουλειά του Παπαδάτου, την οποία είχε πρωτοπαρουσιάσει πέρυσι στην Πάτμο (ο Ίσκιος μας ήταν εκεί!) και, μεταξύ τυρού, αχλαδίου και μπαλαντών, ανταλλάξαμε ειλικρινή αισθήματα και ασπασμούς συναντίληψης! Να είσαι καλά Διονύση, που μάς έδωκες την ευκαιρία! Πάντα δυναμικός μπροστά!!!

π.Π.Κ.

Στην "Κρύπτη" η "Παλινδρόμηση στο χρόνο" του Διονύση Παπαδάτου

Το Κέντρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων ΚΡΥΠΤΗ (Μαχαιράδο Ζακύνθου, τηλ. 2695093113) προσκαλεί όλους τούς φιλότεχνους στην Έκθεση Ζωγραφικής, Κατασκευών και Video Art του εικαστικού ΔΙΟΝΥΣΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ, με τίτλο "Παλινδρόμηση στο χρόνο", η οποία -σημειωτέον- είχε πρωτοπαρουσιασθεί τον Αύγουστο του 2009 στην Πάτμο, στο πλαίσο του Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής. Θυμίζουμε ότι Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΟΥ ΗΣΚΙΟΥ είχε ταξιδέψει προς τούτο στην Πάτμο κι έκαμε σχετικό φωτορεπορτάζ (βλ. και τις σημερινές φωτό), που μπορείτε να ξαναδείτε εδώ.

Η εν Ζακύνθω Έκθεση θα ξαναπαρουσιασθεί φέτος στην ΚΡΥΠΤΗ και τα Εγκαίνιά της θα γίνουν την Κυριακή, 18 Ιουλίου 2010, στις 8.30 το βράδυ. Μπαλάντες θα ερμηνεύσει η Μίλλυ Στίλογλου. Διάρκεια της Έκθεσης έως 31 Αυγούστου 2010. Ώρες λειτουργίας από 6.30 έως 9.30 το βράδυ ή κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας.

Εμείς από εδώ ευχόμαστε στον φίλο Καλλιτέχνη κάθε δυνατή επιτυχία σε ό,τι δημιουργεί, με αδιάπτωτη υγεία και χαρά!!!

Παρακάτω πρωτοπαρουσιάζουμε, ως συνέχεια του περυσινού μας ρεπορτάζ από την Πάτμο, σε δύο βίντεος, χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη "Σπείρα", τη video art, που παρουσίασε τότε:  

"Εγενόμην εν Πάτμω" [5. Η πρόσληψη της Πάτμου από τον ποιητή Διονύση Σέρρα]

[ Στο πρόσφατο ταξίδι μας στην ιερή νήσο Πάτμο είχαμε μαζί μας συνοδίτη τον Ζακυνθινό ποιητή κι εκδότη του περιοδικού Επτανησιακά Φύλλα Διονύση Σέρρα, ο οποίος αποτελεί την ήρεμη δύναμη του πνευματικού κόσμου του νησιού μας. Η παρουσία του μάς πλούτισε κυριολεκτικά, τόσο με την διακριτικότητα, όσο και με την πηγαία καλοσύνη του!
Η πατμιακή εμπειρία ήταν τόσο ραγδαία, ώστε τού προέκυψαν κάποιοι όμορφοι στίχοι, τούς οποίους μάλιστα φιλόφρονα μάς αφιέρωσε. Εδώ σήμερα, βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας. Τον ευχαριστούμε για όλα!!!

π. Π.Κ. ]

Διονύση Σέρρα
ΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ


Στους προσφιλείς συνταξιδιώτες
Παναγιώτη και Φωτεινή Καποδίστρια

Α΄

Σκάλα

1

Πύλη ανάβασης
σε αρμονίας διαδρομές -
με των Ανέμων τις πνοές
ακμές της πέτρας να χαράζουν

κι από της Άσπρης το κατάλυμα
ώς τα Καθίσματα της χαρμονής
τα δώρα της υποδοχής
του τόπου το προσκύνημα ν' αγιάζουν.

2

- Άφατης φήμης σήμαντρο
κι ανα-
βαθμίδας χρυσακτή

το μελανό πώς ακυρώνεις της Σιωπής

με της κατάκτησης
το λιόφωτο λευκό
και με της τρίλιας
το λιγόφυλλο ηχείο.


Β΄

Σπηλαιογραφία

1

Σκαλιά κατάβασης
σε Πίστης γη -

μόνος κ' εδώ
(ακίνητος)
του Θόλου φως να κοινωνείς

και τη σχισμή του Λόγου να θαυμάζεις -

με τα σημάδια της ασώματης Αφής
στου βράχου το χαράκωμα
(ή στης Σοφίας τον ναό)

ασημωμένα.

2

Κόσμος μυστήριος
σ' Ενόρασης σπηλιά

(σαν λίκνο οίστρου
ή σαν άπυρη φωτιά)

κόψη ρομφαίας
και πορείας οιωνούς
αποκαλύπτει.


Γ΄

Χώρα

1

Λάμψης καστρομονάστηρο
στης αγιοσύνης την κορφή

τέρπει της δίψας σώματα
ή τους ικέτες ελεεί -

με του σωσμού τα θησαυρίσματα
και του Δομήνικου το κάλλος.

2

Του φίλου ζωγράφου
Διονύση Παπαδάτου

Σπορές ατρύγητες του Χρόνου
σε αρχοντόσπιτο τιμής

της Σπείρας σμίγουνε το ηχοφώς
και του χρωστήρα το μοτίβο -

για του μικρού (ή του κακού) τη διαγραφή
και για της Θέωσης
ή της Πνοής το μεγαλείο.

Πάτμος-Ζάκυνθος, Σεπτ. 2009

"Εγενόμην εν Πάτμω" [4. Η έκθεση εικαστικών του Διονύση Παπαδάτου στη Χώρα]

Η αφορμή για να ταξιδέψουμε την προηγούμενη εβδομάδα στην Πάτμο ήταν η Έκθεση ζωγραφικής, κατασκευών, αλλά και video art - land art με γενικό τίτλο "Παλινδρόμηση στο Χρόνο" του Ζακυνθινού εικαστικού Διονύση Παπαδάτου, ο οποίος από ετών μάς τιμά με τη φιλία του και, ως εκ τούτου, θέλαμε να βρεθούμε κοντά του στη χαρά του αυτήν.

Για το πώς και το γιατί της Έκθεσης έχουμε ήδη κάμει λόγο σε προγενέστερη ανάρτησή μας. Δείτε την εδώ.

Ο Καλλιτέχνης μάς περίμενε στο Αρχοντικό Σταύρακα στη Χώρα (κάτω ακριβώς απ' το Καστρομονάστηρο του Θεολόγου), το οποίο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος. Ήταν αρκετά ικανοποιημένος με την αποδοχή της δουλειάς του από τους μελετημένους επισκέπτες. Ιδιαίτερα οι ξένοι έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τέχνη εξελιγμένη, η οποία μπορεί να μιλήσει (ή και ν' αντιμιλήσει γόνιμα) στον σύγχρονο απαιτητικό θεατή, δίχως να πρόκειται γι' αναμάσημα προγονικών δαφνών, φολκλορικούς γιγαντισμούς ή ανούσιους μεγαλοϊδεατισμούς.

Οι κατασκευές του, απαιτητικές στη σύλληψη και στην εκτέλεση, παραπέμπουν στις αρχέγονες ροπές της ύπαρξης, ενώ τα χρησιμοποιούμενα υλικά εγκοσμιώνουν τις ιδέες σε μέτρα ανθρώπινα, υπομιμνήσκοντας πράγματα, έτσι καθώς το πράττουν τα σήματα πορείας ή οι φανοί θυέλλης.


Ο χώρος, πρώην αρχοντικός και νυν στη σταδιακή φθορά του αξιοπρεπώς, αγκάλιασε τα έργα του Παπαδάτου νωχελικά, αποδεικνύοντας ότι η Τέχνη, όταν είναι πράγματι Τέχνη, μπορεί να επιβιώσει και ν' αναδειχθεί σε όλα τα κλίματα.

Τα μοντέρνα ζωγραφικά έργα Παπαδάτου στους τοίχους, κάτω από την δωρικής αυστηρότητας στέγη του Αρχοντικού, συνομιλούν άνετα με τους Αιγαίους Ανέμους που χτυποβροντάνε ολημερίς και ολονυχτίς τα υπομονετικά τζάμια.


Ο Παπαδάτος, οικοδεσπότης του Αρχοντικού για έναν ολόκληρο μήνα (σημειωτέον, η Έκθεση κλείνει τη βαριά της εξώπορτα αύριο, 10 Σεπτεμβρίου), είμαστε σίγουροι, ότι εισέπραξε δημιουργικά όλα τα μιλήματα των Ανέμων και των Υποανέμων που τιτίβιζαν ή και αλυχτούσαν επίμονοι έξω από τα παράθυρά του, όλες τις θαυμαστικές σιωπές των παγκόσμιων θεατών της δουλειάς του, όλες τις πικρές σκέψεις για τη λιγοσύνη των ελλαδικών παραγοντίσκων του απολίτιστου Πολιτισμού μας.

Είναι σίγουρο, ότι, οποτεδήποτε στο εξής θα κυριαρχεί πανδημικά το Κακό (το όποιο Κακό τού μέσα και του έξω βίου) θα καταφεύγουμε νοερά στο Αρχοντικό του Σταύρακα, θα παίρνουμε μαζί μας τον Παπαδάτο, θ' ανηφορίζουμε το καλντερίμι και θα εισοδεύουμε στο Καστρομονάστηρο Ιωάννου του Θεολόγου, όπου θα μεταλαμβάνουμε (κατά τις δυνατότητες όρασης του καθενός μας) μιας άλλης Τέχνης, αυτής του συλλαβισμού Μυστήριου Άρρητου και μολοντούτο Αποκαλυπτόμενου στον ιερό εκείνον τόπο, επειδή "ο καιρός εγγύς".

Η "Παλινδρόμηση στο Χρόνο" του Διονύση Παπαδάτου στην Πάτμο

Λάβαμε σήμερα μιαν εξόχως τιμητική πρόσκληση, που αφορά σ' έναν καταξιωμένο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό άνθρωπο της σύγχρονης Τέχνης και ακριβό μας Φίλο, τον Ζακυνθινό ζωγράφο Διονύση Παπαδάτο.

Περί τίνος πρόκειται; Ιδού: Το Ελληνικό Συμβούλιο Καλλιτεχνικής Βιοτεχνίας και Εφαρμοσμένων Τεχνών WCC, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής στην Πάτμο, οργανώνει, σε συνεργασία με την Εταιρεία Πατμιακού Πολιτισμού, στο Αρχοντικό του Σταύρακα στο ιερό νησί της Πάτμου, Έκθεση του εικαστικού Διονύση Παπαδάτου με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Παλινδρόμηση στο Χρόνο".

Στην πολλά υποσχόμενη αυτήν Έκθεση μπορεί ο φιλότεχνος επισκέπτης να δει και να μελετήσει διάφορες αξιοπρόσεκτες μεταλλικές κατασκευές - ζωγραφική και την προβολή για πρώτη φορά video art / land art.

Η Έκθεση άνοιξε ήδη τις πύλες της για το κοινό πριν λίγες μέρες, στις 12 Αυγούστου 2009 και πρόκειται να διαρκέσει μέχρι και τις 8 Σεπτεμβρίου 2009. Παραγματοποιείται με την ευλογία της Ιεράς Μονής Πάτμου και τη χορηγία της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Υπεύθυνη της Έκθεσης είναι η κ. Λία Ρακά-Περατικού.

Τον καλαίσθητο τρίγλωσσο Κατάλογο της Έκθεσης προλογίζει ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος μ' ένα πυκνό κείμενό του. Εκεί, μεταξύ άλλων, γράφει: "Αυτός που βλέπει τη Σπείρα του Διονύση Παπαδάτου αντιλαμβάνεται πόσο η ζωγραφική απαιτεί τη σύνολη δράση του δημιουργού, τη δράση του μυαλού, των χεριών, της καρδιάς του. Και ταυτόχρονα νιώθει όχι μόνο μιαν οπτική απόλαυση αλλά και μιαν άμεση επαφή με τη γήινη συνεχώς μεταβαλλόμενη, πραγματικότητα".

Ο Χρόνος του Διονύση Παπαδάτου μέσα από την Κρύπτη

Η "Κρύπτη" έχει καταστεί τα τελευταία χρόνια για τη Ζάκυνθο (μοναδική ίσως) κυψέλη πολιτισμού, με αξιοπρόσεκτα και υψηλού επιπέδου δρώμενα κατά καιρούς, όπως εκθέσεις ζωγραφικής ή γλυπτικής, βραδιές ποίησης, συναντήσεις φίλων μεταξύ οίνου και τραγουδιών συνήθως.

Δημιουργός του ευπρόσωπου αυτού χώρου, μέσα στα λιόφυτα και τίς σταφίδες του Μαχαιράδου, είναι ο ζωγράφος Διονύσης Παπαδάτος, ο οποίος με την καλοσύνη, την καταδεκτικότητα, αλλά και το επαναστατικό τού χαρακτήρα και της όλης μακρόχρονης δουλειάς του, έχει καταφέρει να προσφέρει στη Ζάκυνθο των πρώτων χρόνων του 21ου αιώνα, γεύση και ουσία ποιότητας.

Αυτό τον καιρό, από 29 Ιουλίου μέχρι 31 Αυγούστου 2007, εκθέτει ο Διονύσης Παπαδάτος τα προσωπικά του έργα (ζωγραφικά και επιτοίχιες κατασκευές) υπό τον τίτλο "Παλινδρομήσεις στο Χρόνο". Για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να υπερτονίσουμε, ότι η συγκεκριμένη έκθεση αποτελεί μεταφορά (ή επανάληψη, όπως θέλετε πείτε τη) εκείνης που έγινε τον περασμένο Μάρτιο στο Παρίσι και συγκεκριμένα στη Galerie Art' et Miss, με πολλή μεγάλη μάλιστα επιτυχία και συμμετοχή πλήθους φιλότεχνων και φίλων της ελληνικής νεότερης δημιουργίας.

Αντιγράφουμε από τον καλαίσθητο οδηγό της Έκθεσης, μια ενδιαφέρουσα εκτίμηση της ιστορικού τέχνης Μπίας Παπαδοπούλου:

"Ένας κρυπτογραφημένος κόσμος, γεμάτος γρίφους, με έμμεσες αναφορές στην ελληνική αρχαιότητα και τη σύγχρονη εποχή ξετυλίγεται μέσα από την πρόσφατη δουλειά του Διονύση Παπαδάτου. Στους ζωγραφικούς πίνακες, όπως και στις επιτοίχιες κατασκευές που οργανικά και σαν φυσική συνέχεια προέκυψαν από αυτούς, ο Παπαδάτος συγκροτεί ένα προσωπικό εικαστικό λεξιλόγιο με επαναλαμβανόμενα στοιχεία, αλληλοδιαπλέκοντας τον ιστορικό με τον βιωμένο χρόνο."

Κλείνοντας αυτό το μικρό σημείωμα, μπορούμε να καταθέσουμε, ότι η τέχνη του Παπαδάτου αναγεννιέται σε κάθε της φάση προωθούμενη ολοένα προς νέες κατα-στάσεις, μές από νεότερες απόπειρες έκφρασης εσωτερικών βιώσεων, γνωρίζοντας επαρκώς τι τεκταίνεται παγκοσμίως στην Τέχνη. Όντας μάλιστα ριζωμένος βαθιά στην "Κρύπτη" του, ξέρει πότε και γιατί είναι σε θέση να επιχειρήσει έξοδο, που ν' αφήνει αδρές πατημασιές στον χώρο των αυθεντικών δημιουργών. Καλή συνέχεια, φίλε Διονύση!