Στον ίσκιο του Ήσκιου: Σπίτια

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Το αρχοντόσπιτο που κατέρρευσε

Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας, αποτυπώνοντας τη φθορά του σπιτιού του Κουρέα, στην Πανουμερία εν Βανάτω της Ζακύνθου

Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

Τυπικό σπίτι στον Μελιγαλά Μεσσηνίας

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Ποίηση του Βαγγέλη Τασιόπουλου

Μελιγαλάς

Χρόνια
περιφερόταν μ' ένα καλάθι σαρπηδόνες
καθώς κοιτούσε νωχελικά κι αδιάφορα το δρόμο
ύφαινε το μαντίλι με τις δώδεκα λεπρές
που ανηφόριζαν τα μεσημέρια το τετράζι.

κατά δω, ψιθύρισε
ο θηβαίος στρατηγός ενώ γυρνούσε το μαγκάνι
η Μαρία.
πέρασαν γύπες με το γέρο ανάμεσά τους
σαν άλλοτε που φύτευαν ελιές κι ατένιζαν
τον κάμπο.

μίκρυνε η γη κι ο κερασφόρος δεκανεύς
κρατάει ακόμη το σκοινί για τις θυσίες

- έτσι μεγάλωσες εσύ
σε αίματα και φρίκη περπατώντας διάστικτος
από άρπαγες και ευφυείς αλλοδαπούς
γονυπετείς ικέτες και τιτλούχους.

Ακόμη και τώρα
ιεροφάντες παραπαίουν στα περάσματα, νυχθημερόν ασκούμενοι
για κάθε ενδεχόμενο.
υπήκοοι της μνήμης:
η απόσβεση
το κρώξιμο των πελαργών που δεν θα επιστρέψουν
τα ερείπια, μια πιθαμή απ' το θάνατο, βήχουν
την ηδυπάθεια της ιστορίας
ώσπου οι κύκλοι του νερού να εκτοπίσουν
την ορφανή μητέρα που σφαδάζει δι' ευχών
τα κόλλυβα του μίσους
και τον ιδρώτα του μακάριου.

-έτσι μεγάλωσες εσύ
σε νουνεχείς που υστέρησαν στα όπλα.
κι όπως τρυπάει η υγρασία το κορμί
αφήνει το εκχύλισμά του στη λυκία:

νύχτα ο βασιλιάς κοίτα πώς λάμπει

οι λάμιες του θολού βυθού
η ασβεστωμένη περιουσία...

λίγος ήταν ο ύπνος εκεί
σαν τη διάρκεια του χθόνιου νότου.

[ Το ποίημα προέρχεται από το βιβλίο του Μελιγαλαίου ποιητή της Θεσσαλονίκης Βαγγέλη Τασιόπουλου: Οι λάμιες του θολού βυθού, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2000, σ. 20 εξ.]